Γιορτάρες μέρες έρχονται(;):
Μελομακάρονο, Λίγο να γελάσει το πικραμένο μας το χείλι. Κουραμπιέ, Λίγο να ξεγελάσουμε την ανέχεια μας.
Δίπλες, Διακοπές να κάνουμε στη μιζέρια της ζωής μας.
Βασιλόπιτα, Να κοροϊδέψουμε την ανασφάλεια μας.
Γκουρμεδιές, Ένα «φλας» στην αβεβαιότητα για το μέλλον.
Και μας τις στέρησαν κι΄αυτές:
Ζαριές παίζουνε, Ποιος θα διαχειριστεί το χρέος που εμείς
…δεν δανειστήκαμε.
Βόβορος, Το παζάρι για τους 180 ή τους 121.
Προστυχιά, Η ευκαιριακή κακοπληρωμένη δουλειά.
Ντροπή, Η τυφλά αγορασμένη(:) σοδειά.
Ξετσιπωσιά, Οι «ανθρωπιστικές» δράσεις υπέρ των δυστυχούντων.
Μπαμπούλας, Η τύχη των καταθέσεων που …δεν έχουμε.
Σκορπάνε άχνη ζάχαρη:
Να σκεπάσουνε τις υποταγές τους στ΄αφεντικά τους!
Να κρύψουνε τις κολοτούμπες τους!
Ρίχτουνε και κανέλα:
Να «σπάσουνε» τη μπόχα της υποκρισίας τους.
Να δώσουν άρωμα στους συμβιβασμούς τους.
ΑΛΛΟ ΠΙΑ ΔΕ «ΜΑΣΑΜΕ».
Αλλάζουμε την υπομονή μας σε επιμονή.
Με νταούλια και ζουρνάδες 7 λαλούν και 3 χορεύουν.
Εμείς πάμε στον οργανωμένο «χορό».
Το δικό μας γιορτάσι στολίζουμε με γαρίφαλο.
Εύρωστο. Ολόφρεσκο.
Κόκκινο.
Για νάρθουν καλύτερα χρόνια.
γιωπαπ
