Ἀδελφοί μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητοί (Φιλιπ. δ΄,1),
«μή φοβεῖσθε! Σᾶς ἀναγγέλλω ἕνα μήνυμα μεγάλης χαρᾶς· σήμερα γεννήθηκε ὁ Σωτήρας μας» (Λουκ. β’,10). Μ’ αὐτά τά λόγια, τή νύχτα τῶν Χριστουγέννων, ὁ οὐράνιος Ἄγγελος, ἐνεθάρρυνε τούς Ποιμένες τῆς Βηθλεέμ κι ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, ἀναγγέλλοντας τή Γέννηση τοῦ Λυτρωτοῦ τοῦ κόσμου, Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τά ἴδια αὐτά, ἐνθαρρυντικά λόγια, ἐπανηχοῦν σήμερα, σ' ἕναν κόσμο, ὅπου, ὁ φόβος, ἡ ἀνασφάλεια κι ἡ θλίψη ταλαιπωροῦν τήν πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων.
«Μή φοβεῖσθε!» (Λουκ. β’,10). Κοιτᾶξτε τό Θεῖο Βρέφος. Ἐνῶ εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, γεννιέται σέ μιά Φάτνη ἀλόγων ζώων, στήν ταπεινή Βηθλεέμ. Ἐνῶ εἶναι ὁ Βασιλεύς τῶν βασιλευόντων, στερεῖται ἀκόμη καί τίς πιό στοιχειώδεις ἀνέσεις, πού θεωροῦνται αὐτονόητες γιά κάθε νεογέννητο ἄνθρωπο, πού ἔρχεται στόν κόσμο. Ἐνῶ περιστοιχίζεται ἀπ’ τίς Ἀγγελικές Δυνάμεις, οἱ μόνοι ἄνθρωποι, πού Τό ἐπισκέπτονται, εἶναι κάποιοι ἁπλοί καί φτωχοί Ποιμένες. Ἐνῶ, ὡς Παντοδύναμος Θεός, θά μποροῦσε νά συντρίψει ὅλους τούς ἐχθρούς Του, γίνεται μετανάστης στήν Αἴγυπτο, γιά ν’ ἀποφύγει τή μανία τοῦ βασιλᾶ Ἡρώδη, ὁ ὁποῖος ψάχνει τρόπο νά Τό ἐξοντώσει.
«Μή φοβεῖσθε!» (Λουκ. β’,10). Ἔχουμε τόσο ἀνάγκη, αὐτήν τήν ἐνθάρρυνση! Πόσες φορές δέ νιώθουμε, νά σκοτεινιάζει ὁ ὁρίζοντας τῆς ψυχῆς μας, νά μή βρίσκουμε πλέον νόημα καί σκοπό στή ζωή, διότι στερούμεθα φίλους ἤ χρήματα, πρόσωπα ἤ πράγματα πού μᾶς ἔδιναν ἐλπίδα; Πόσες φορές, ἐνῶ ἐμεῖς, ἀνύποπτοι, βαδίζουμε τήν πορεία τῆς ζωῆς μας, ἔξαφνα ξεσπᾶ ἀπρόβλεπτη θύελλα κακῶν κι ὡς κεραυνό ἐν αἰθρίᾳ, ἀντιμετωπίζουμε δυσάρεστα γεγονότα ἤ τήν κακότητα τῶν συνανθρώπων μας;
Ἀδελφοί μου, «μή φοβεῖσθε! Σᾶς ἀναγγέλλω ἕνα μήνυμα μεγάλης χαρᾶς· σήμερα γεννήθηκε ὁ Σωτήρας μας» (Λουκ. β’,10). Τ’ Ὄνομα Του εἶναι «Ἐμμανουήλ, πού σημαίνει, ὅτι ὁ Θεός εἶναι μαζί μας» (Ματθ. α΄,23). Εἶναι κοντά μας, ἡμέρα καί νύκτα. Ἀντιλαμβάνεται τόν πόνο μας. Βλέπει τά δάκρυά μας. Ἀκούει τούς στεναγμούς μας καί πρόθυμα μᾶς βοηθάει. Ἡ ἀγάπη Του, πρός ἐμᾶς, εἶναι μεγαλειώδης. Τό ὅτι συναντᾶμε θλίψεις στή ζωή μας, δέ σημαίνει, ὅτι μᾶς ἐλησμόνησε. Ἁπλῶς, δοκιμάζεται ἡ πίστη μας καί τό κατά πόσον ἔχουμε στηρίξει τήν ἐλπίδα μας σ’ Αὐτόν. Ὅσο περισσότερη εἶναι ἡ πίστη μας καί μεγαλύτερη ἡ ἐλπίδα μας, τόσο συντομώτερα, ἀπαλλασσόμαστε ἀπ’ τά θλιβερά καί δυσάρεστα περιστατικά, πού μᾶς στενοχωροῦν.
«Μή φοβεῖσθε!» (Λουκ. β’,10). Ἀκοῦμε καί πάλι σήμερα, στή Γέννηση τοῦ Λυτρωτοῦ μας, αὐτά τά ἐνθαρρυντικά λόγια. Ἀτενίζουμε τό Θεῖο Βρέφος, τόν Ἐμμανουήλ. Ὁ Θεός εἶναι μαζί μας. Δέν ἀπελπιζόμαστε πλέον. Δέ λυγίζουμε σέ καιρούς θλίψεων. Ξέρουμε, ὅτι στέκεται δίπλα μας ὁ στοργικός Πατέρας, ὁ Παντοδύναμος, ὁ Πανάγαθος, ὁ Πάνσοφος, ὁ πρόθυμος νά σπεύσει, γιά νά μᾶς βοηθήσει. Κι ἐνῶ ἐμεῖς ἐνδέχεται, νά χύνουμε θερμά δάκρυα, Ἐκεῖνος μᾶς παρέχει δύναμη κι ἐνίσχυση ψιθυρίζοντας στό ἐσωτερικό τῆς ψυχῆς μας: «Μή φοβεῖσθε! Ὁ Θεός εἶναι μαζί σας» (Λουκ. β’,10 καί Ματθ. α΄,23).
Ὦ, Θεῖο Βρέφος! Ὦ Ἔμμανουήλ! Ἀναμενόμενε, ἀπό μακροῦ, πού ἔνωσες τούς ἀνθρώπους μέ τόν Θεό, γιά πάντα! Μπορεῖς ν’ ἀναζωπυρώσεις τήν ἐλπίδα μας. Μπορεῖς, νά διώξεις τη σκιά τοῦ φόβου καί τήν ἀνασφάλεια ἀπ’ τίς ψυχές μας. Μπορεῖς νά ἐπαναβεβαιώσεις τή νίκη τοῦ Φωτός ἔναντι τοῦ σκότους. Γι’ αὐτό, σιωπηλοί, προσκαρτεροῦμε προσευχόμενοι. Εἶναι ἕτοιμες οἱ καρδιές μας, σήμερα στή Γέννησή Σου· εἶναι ἕτοιμες οἱ καρδιές μας ν’ ἀκούσουν καί πάλι: «Μή φοβεῖσθε! Ὁ Θεός εἶναι μαζί σας» (Λουκ. β’,10 καί Ματθ. α΄,23).
Διάπυρος πρός Χριστόν Νηπιάσαντα εὐχέτης Σας
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος
Ναύπλιον, Χριστούγεννα 2014
