Από τη μια, η ...φαντασιακή Ευρώπη του νέου οράματος της νέας ελληνικής κυβέρνησης και από την άλλη, η πραγματική Ευρώπη όλων των άλλων! .Από τη μια, οι Ευρωπαίοι τηρώντας την θεμελιώδη αρχή της αλληλεγγύης, να μοιράζονται μαζί μας το κόστος της δικής μας αξιοπρεπούς διαβίωσης, δανείζοντας μας φτηνά για να μην χρεοκοπήσουμε και επισήμως, από την άλλη, η διεκδίκηση μας, πέρα και έξω από την αρχή της τήρησης των θεσμών και κανόνων της Ε.Ε. , να μας χρηματοδοτήσουν κιόλας τη μελλοντική μας ευημερία, με τη διαγραφή του χρέους! Διεκδικούμε δηλαδή ένα ρόλο προνομιακού μέλους! Αυτοί φταίνε άλλωστε, που μας έδιναν πολλά λεφτά! Ας μην μας τα έδιναν! (ακούστηκε και αυτό!)
Ας ελπίσουμε πάντως ότι τελειώνοντας η ...επαναστατική γυμναστική και "η έφοδος προς τον ουρανό", να επικρατήσει η σύνεση και η λογική .Να ασκηθεί τελικά η πολιτική (με ή έστω χωρίς γραβάτα), που είναι η τέχνη του εφικτού. Βεβαίως το χρέος μας δεν είναι βιώσιμο και χρειάζεται πολιτική διευθέτηση με τη στενή συνεργασία με τους εταίρους -δανειστές μας αλλά ταυτοχρόνως χρειάζονται και σημαντικές μεταρρυθμίσεις στη δομή του δικού μας κράτους και στη λειτουργία της αγοράς, και αναδιάρθρωση όλου του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας μας ώστε να μην παράγουμε μόνο...ελλείμματα αλλά και ....προϊόντα με ζήτηση!
Χρειάζεται επίσης επειγόντως και η πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, χρειάζεται επιτέλους μια στιβαρή δημόσια διοίκηση, ουσιαστική παιδεία και σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα, ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, , μια γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης , χρειάζεται συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με ρυθμιστικούς κανόνες και με εποπτεία και όχι επιστροφή στον κρατισμό.
Αυτά και άλλα πολλά έχουμε ανάγκη και σίγουρα γι' αυτά μας τα προβλήματα και τις ελλείψεις δεν ευθύνονται οι άλλοι. Υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι και οι πολιτικές μας ηγεσίες σε βάθος χρόνου.. που το μόνο που κάνουν με μεγάλη επιτυχία είναι η συντήρηση του κομματικού κράτους εις το διηνεκές!
Αλήθεια, η μείζων αντιπολίτευση πού είναι? Πού είναι το κατ' εξοχήν αστικό κόμμα που θα εκφράζει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και δεν θα ντρέπεται να λέει ότι "ανήκομεν εις την Δύσιν"? Πού θα εκφραστεί πολιτικά ο αστικός κόσμος και οι φιλοευρωπαικές δυνάμεις και μάλιστα με ...ελπιδοφόρες αξιώσεις, μόλις καταλαγιάσει η οργή και πικρία της ήττας?Με πιά ηγεσία που θα σηματοδοτεί το νέο αλλά θα τηρεί και την.παράδοση? π.χ. της εθιμοτυπίας της τελετής παράδοσης-παραλαβής με πολιτική ευπρέπεια.?....
Αυτή την ώρα που διακυβεύονται πολλά και σημαντικά για τη χώρα μας, ¨έχουμε ανάγκη να μείνουμε όρθιοι και να μην βουλιάξουμε σε μεγαλύτερη ύφεση και στην απομόνωση. Έχουμε ανάγκη να εμπιστευτούμε μια ρεαλιστική κυβέρνηση αλλά εξίσου και μια πειστική, φιλοευρωπαική, δυναμική αντιπολίτευση.
Άννα Μαντά
