Πενήντα πέντε χρόνια μετά τη σφαγή των φοιτητών στο Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής, επειδή διεκδικούσαν τα δικαιώματα του μαύρου πληθυσμού από το καθεστώς του απαρτχάιντ, η ρατσιστική βία εξακολουθεί να ρίχνει βαριά τη σκιά της σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο.
Στην ίδια τη μητρόπολή του, τις ΗΠΑ, πληθαίνουν οι δολοφονίες Αφροαμερικανών από την Αστυνομία, που μένουν μάλιστα ατιμώρητες από τη Δικαιοσύνη, αναβιώνει η δράση εγκληματικών ρατσιστικών οργανώσεων, όπως της γνωστής Κου-Κλουξ-Κλαν και άλλων. Αλλά και στην ΕΕ, που υποκριτικά και στα λόγια καταδικάζει το ρατσισμό, ο ρατσισμός δηλώνει "παρών", με το κυνηγητό ή τη στυγνή εκμετάλλευση των μεταναστών και προσφύγων, τις γειτονιές-γκέτο των μεγαλουπόλεων, όπου ζουν απομονωμένοι ακόμη και οι μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς. Τα φαινόμενα αυτά συνοδεύονται με την ενίσχυση εθνικιστικών, φασιστικών και ναζιστικών κομμάτων και οργανώσεων, με τη στήριξη, από κοινού με τις ΗΠΑ, κυβερνήσεων στις οποίες συμμετέχουν ναζιστές, όπως στην Ουκρανία, με την ένταση του αντικομμουνισμού και της "θεωρίας των δύο άκρων".
Για τη δημιουργία αντιμεταναστευτικού και ξενοφοβικού κλίματος, αξιοποιείται από τις κυρίαρχες δυνάμεις του συστήματος και η δολοφονική δράση των λεγόμενων τζιχαντιστών, τις οργανώσεις των οποίων οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο στήριξαν, ενίσχυσαν και εξόπλισαν για να επιβάλουν τα συμφέροντά τους στη Μ. Ανατολή και την Αφρική πρόσφατα, στο Αφγανιστάν παλαιότερα.
Στη χώρα μας, χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες εργάτες, που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, αντιμετωπίζουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, χωρίς δικαιώματα, όχι μόνο στα χωράφια-γκέτο της Μανωλάδας και άλλων περιοχών, αλλά και στα φασονάδικα, στα σπίτια, στις πιο σκληρές και κακοπληρωμένες εργασίες. Είναι τα πρώτα θύματα των ρατσιστικών δολοφονικών επιθέσεων από ναζιστικές και εθνικιστικές οργανώσεις, της κρατικής καταστολής, αλλά και εγκληματικών κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται την απελπισία τους.
Το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς έχουν τελικό προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ και παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, εξαιτίας της Συνθήκης Σένγκεν και του Κανονισμού Δουβλίνου της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Η νέα κυβέρνηση συνεχίζει να εξωραΐζει και να δηλώνει την πίστη της στη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, να περιμένει λύση του μεταναστευτικού ζητήματος από την "αλληλεγγύη" της ΕΕ, να δηλώνει απερίφραστα ότι δεν πρόκειται να προβεί σε μονομερείς ενέργειες.
Η αποσυμφόρηση των άθλιων κέντρων κράτησης, που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση, με την απελευθέρωση μέρους των άδικα φυλακισμένων μεταναστών, χωρίς καμία μέριμνα για την παραπέρα τύχη τους, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις πιστής τήρησης των Οδηγιών, Κανονισμών και αποφάσεων της ΕΕ, δεν αποτελεί λύση στο μεταναστευτικό πρόβλημα. Απλώς το ανακυκλώνει.
Δεν αρκεί η δικαστική διερεύνηση των εγκλημάτων της ναζιστικής -ρατσιστικής Χρυσής Αυγής και το γεγονός ότι τα περισσότερα στελέχη της είναι υπόδικα, ούτε και η ψήφιση του λεγόμενου αντιρατσιστικού νόμου που δεν οδήγησε και δεν θα μπορούσε να οδηγήσει, μέσα στο πλαίσιο του εκμεταλλευτικού συστήματος, στο να σταματήσει η ρατσιστική ρητορική και οι επιθέσεις κατά μεταναστών και προσφύγων.
Όπως έχει επιβεβαιωθεί και ιστορικά, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός αποτελούν πάντοτε την "πρώτη ύλη" για την προώθηση του φασισμού και του ναζισμού, δηλαδή ό,τι πιο αντιδραστικού και βάρβαρου έχει γεννήσει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Η κοινωνική τους βάση βρίσκεται στην ίδια την καπιταλιστική σχέση ιδιοκτησίας. Είναι πολιτικό ρεύμα που εντάσσεται και εξυπηρετεί την κυρίαρχη ιδεολογία. Καλλιεργείται και αξιοποιείται για τη διάσπαση της εργατικής τάξης, το χτύπημα του εργατικού κινήματος και κυρίως της πρωτοπορίας του, των κομμουνιστών, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εγχώριων αστικών τάξεων στον ανταγωνισμό τους με τις υπόλοιπες. Αποτελεί την άλλη όψη του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου, συνυπάρχει και εναλλάσσεται με αυτόν. Γι’ αυτό και είναι επικίνδυνα αποπροσανατολιστική και αναποτελεσματική η αταξική και επιφανειακή προσέγγιση και αντιμετώπιση του ρατσιστικού φαινομένου, η απόδοσή του απλώς σε θέμα εκπαίδευσης, κουλτούρας κλπ., η διοργάνωση θολών αντιρατσιστικών μετώπων. Μόνο μέσα από την πάλη για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, που θα οδηγήσουν σε ένα σύστημα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα περιορίζονται δραστικά μέχρι να εξαλειφθούν ολοκληρωτικά κάθε είδους ρατσιστικές, εθνικιστικές, φασιστικές και ναζιστικές αντιλήψεις και πρακτικές.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους νέους, Έλληνες και ξένους, να αγωνιστούν ενωμένοι, ανεξάρτητα από φυλή, εθνικότητα, γλώσσα και θρησκεία, για τα σύγχρονα δικαιώματά τους, που το σύστημα της εκμετάλλευσης τους στερεί. Να διεκδικήσουν ανοιχτά και ανθρώπινα κέντρα φιλοξενίας για τους μετανάστες, χορήγηση ασύλου και διεθνούς προστασίας στα θύματα αντιδραστικών καθεστώτων και ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, ταξιδιωτικά έγγραφα σε όσους έχουν προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ. Νομιμοποίηση των μεταναστών που έχουν δημιουργήσει βιοτικούς δεσμούς στη χώρα μας.
Να καταδικάσουν και να απομονώσουν αποφασιστικά κάθε ρατσιστική προπαγάνδα και συμπεριφορά, να υψώσουν τείχος απέναντι στην ύπουλη και εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, αξιοποιώντας και τη δίκη των στελεχών της που ξεκινάει στις 20 Απρίλη.
Να βάλουν φραγμό σε κάθε προσπάθεια αναβίωσης του φασισμού και του ναζισμού, του αντικομμουνισμού και της θεωρίας "των δύο άκρων", που ο ελληνικός, όπως και άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί έχουν πληρώσει με εκατόμβες θυμάτων. Κάθε ανοχή είναι συνενοχή!
Τ.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
