Παρέμβαση του εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης Νίκου Γόντικα στο ΠεΣυ Πελοποννήσου στη συζήτηση για την ΣΜΠΕ για τη δημιουργία σύνθετου τουριστικού καταλύμματος πέντε αστέρων, δυναμικότητας 810 κλινών, στη θέση Νησί ΜΑΡΕΖΑ, στην Κορινθία.
Σε μια περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, που συνοδεύτηκε από συγκεντροποίηση του κλάδου του τουρισμού, με την είσοδο μεγάλων ξενοδοχειακών ομίλων, με εξαγορές , με την ανάγκη να βρουν διέξοδο κερδοφορίας υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, η Πελοπόννησος είναι στην αιχμή του δόρατος των καπιταλιστών.
Αυτή η επένδυση, με τα 810 πεντάστερα, το ιδιωτικό λιμάνι, την ιδιωτική τεχνητή παραλία, τα ελικοδρόμια και τα τελεφερίκ, τα κέντρα υδροθεραπείας με ιαματικό νερό, τα SPA και τα κέντρα θαλασσοθεραπείας, έρχεται να προστεθεί σε ανάλογες καπιταλιστικές επενδύσεις που ήδη λειτουργούν σε Πύλο και Ερμιονίδα, σε άλλες που έχει αρχίσει η κατασκευή ή βρίσκονται σε φάση αδειοδότησης. Να αναφέρουμε τις επενδύσεις στο Κρανίδι και στην Κοιλάδα με 800 πεντάστερα, με 28 πολυτελείς κατοικίες, με 260 επαύλεις των 440 m2 η κάθε μία, με 100 βίλες των 200 m2 η κάθε μία, με 13 καμπάνες και 18 οπών γκολφ, το ιδιωτικό χωριό στην Πετροθάλασσα Ερμιονίδας 640 κατοικιών, τα σύνθετα τουριστικά συγκροτήματα σε Λακωνία και Κορινθία δυναμικότητας πάνω από 700 πεντάστερες κλίνες.
Γι’ αυτές τις επενδύσεις το ΠεΣυ έχει γνωματεύσει θετικά ακόμα και αν οι αρμόδιες Υπηρεσίες της Περιφέρειας είχαν αρνητική εισήγηση. Οι θεωρίες που πρόβαλλαν την τουριστική οικονομική δραστηριότητα των καπιταλιστών, ως συγκριτικό πλεονέκτημα για την ανάπτυξη κάποιας εθνικής οικονομίας, απλώς θεωρητικοποιούν τα συγκυριακά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου ξένου ή εγχώριου. Το αμερικανικό (και όχι μόνο) κεφάλαιο μετέτρεψε τα νησιά του Ειρηνικού και του Ατλαντικού σε τουριστικούς παραδείσους για την αφρόκρεμα των καπιταλιστών. Συνδύασε συνθήκες κοσμοπολίτικης πολυτελούς διαβίωσης με υποδομές νέων φορολογικών παραδείσων, με μηχανισμούς παράνομης οικονομικής δραστηριότητας. Η σχεδόν μονόπλευρη αλλοδαπή τουριστική ανάπτυξη συνήθως συνυπάρχει με μακροχρόνια καθυστέρηση για την εγχώρια πλειοψηφία. Ανάλογα τουριστικά συγκροτήματα σε μια σειρά χώρες έχουν απομείνει κουφάρια που κοσμούν κατεστραμμένες περιβαλλοντικά και οικονομικά περιοχές, που κάποτε ήταν πανέμορφες και παρθένες, όπως αυτές που τώρα στην Πελοπόννησο έχουν βάλει στο μάτι οι καπιταλιστές.
Για εμάς τους κομμουνιστές περιφερειακούς συμβούλους που εκλεχτήκαμε με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης δεν μπαίνει ζήτημα ούτε αφορισμού της τουριστικής οικονομικής δραστηριότητας ούτε υιοθέτησής της σε αντίθεση και σε βάρος άλλων κλάδων της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής, του εμπορίου των προϊόντων τους ή της κρατικής οργάνωσης κοινωνικών υποδομών.
Υποστηρίζουμε όμως ότι μια οικονομία με μεγάλο μερίδιο συμμετοχής του τουριστικού βιομηχανικού κλάδου στο σύνολο της βιομηχανίας και μικρό μερίδιο συμμετοχής της μεταποίησης, των μεταφορών, της ενέργειας ή και ειδικότερα του κλάδου παραγωγής μέσων παραγωγής υποδηλώνει την ύπαρξη μιας καπιταλιστικής οικονομίας με μεγάλο βαθμό εξάρτησης από τις εξωτερικές αγορές, με σημαντική επίδραση σε αυτήν των διακυμάνσεών τους στη διευρυμένη αναπαραγωγή της. Σε τοπικό επίπεδο φανερώνει την κατασπατάληση ορισμένων φυσικών πόρων, την καταστροφή του περιβάλλοντος λόγω του ότι η ανάπτυξη ορισμένων υποδομών για την κάλυψη της συγκυριακής ανάπτυξης του αλλοδαπού Τουρισμού δε συνοδεύεται από αντίστοιχη ανάπτυξη του συνόλου των υποδομών. Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι να διαμορφώνονται πόλεις και ολόκληρες τουριστικές περιφέρειες με υπέρμετρες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις χωρίς αντίστοιχης δυναμικότητας ενεργειακή, υδροδοτική, αποχετευτική, εσωτερική μεταφορική κάλυψη.
Το κυριότερο είναι η μεγάλη καθυστέρηση του εγχώριου σε σχέση με τον αλλοδαπό Τουρισμό.
Με την ένταξη στην ΕΕ και την ευρωζώνη, η Ελλάδα σταδιακά έχανε τα πλεονεκτήματα προσέλκυσης του εποχιακού αλλοδαπού Τουρισμού.
Η υπερσυγκέντρωση τουριστικών επιχειρήσεων στην Πελοπόννησο θα οδηγήσει στην εγκατάλειψη άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Τα τελευταία χρόνια μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες σε συνεργασία με τους Tour-Operators προσφέρουν στους πελάτες ολοκληρωμένο πακέτο που πλήττει ανταγωνιστικά άλλες μικρές επιχειρήσεις του κλάδου, οι οποίες συνδέονται με τον Τουρισμό, όπως είναι τα καταστήματα λαϊκής τέχνης, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα μικρά οικογενειακά ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, τα κέντρα διασκέδασης και αναψυχής κλπ.
Η περιφερειακή πολιτική, εναρμονισμένη με τους γενικούς στόχους της ΕΕ, σχεδιάζει προσαρμογές της τουριστικής υποδομής που θα συνδέει την ευρωπαϊκή καπιταλιστική επιχείρηση με τη Βαλκανική, την Παραευξείνια και την αγορά της Μέσης Ανατολής. Γι’ αυτό και ανακήρυξε τον Τουρισμό ως ένα από τους τρεις πυλώνες της ανάπτυξης μαζί με τις μεταφορικές και ενεργειακές συνδέσεις.
Αυτή η πολιτική στοχεύει στην περαιτέρω συγκεντροποίηση των συναφών οικονομικών δραστηριοτήτων με στόχο τον εναλλακτικό αλλά υψηλών εισοδημάτων Τουρισμό. Τα περιθώρια που αφήνει στη μικρή τουριστική δραστηριότητα δεν εξασφαλίζουν ούτε την ισόρροπη οικονομική περιφερειακή ανάπτυξη ούτε το φθηνό εσωτερικό, το λαϊκό Τουρισμό.
Έχει προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση των ακτών, των μαρίνων, των Ξενία, των Καζίνων. Παραδίδει στο ιδιωτικό κεφάλαιο για αξιοποίηση τα δημόσια κτήματα, τον αιγιαλό, τους ορεινούς όγκους, τις ιαματικές πηγές.
Άλλη κρατική ρύθμιση, η αύξηση του συντελεστή δόμησης για την ανέγερση ξενοδοχείων πολυτελείας και Α΄ τάξης, υποβοηθά τη συγκέντρωση στα μερίδια της αγοράς.
Αξιοποιείται, η κρατική ιδιοκτησία για να ενισχυθεί η διαδικασία αναπαραγωγής και συσσώρευσης του κεφαλαίου και να ανέβει το μέσο ποσοστό κέρδους.
Το ΠΕΣΥ επιδιώκει να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του Τουρισμού, είτε με τις θετικές γνωμοδοτήσεις, είτε με τη διαμόρφωση των υποδομών, ακόμα και με τη Μυθική Πελοπόννησο.
Οι Θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τον Τουρισμό εντάσσονται στην ίδια κατεύθυνση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ. Θεωρεί τον Τουρισμό σαν έναν από τους βασικότερους συντελεστές που διαμορφώνουν τους όρους ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Συμπίπτει με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ σε στόχους όπως η. ποιοτική ανάπτυξη του Τουρισμού, διαφοροποίηση προσφοράς, εκσυγχρονισμός των υποδομών, βελτίωση ποιότητας τουριστικών υποδομών, σωστή διαχείριση των τουριστικών πόρων, έγκαιρη και κατάλληλη προβολή των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας, συνεργασία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα κ.ά.), χωρίς να θίγει την κατεύθυνση και το κίνητρο της πολιτικής.
Εμείς θεωρούμε ότι με τη λύση του πολιτικού προβλήματος, την κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας, μπορεί η τουριστική οικονομική δραστηριότητα να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί:
œ- Σε αναλογία προς τη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, τις ενεργειακές, υδροδοτικές, αποχετευτικές και μεταφορικές υποδομές των πόλεων και της υπαίθρου, των αναγκών του κέντρου και της περιφέρειας.
-œ Σε αναλογία με τις ανάγκες εκπαίδευσης και ειδίκευσης του εργατικού δυναμικού και τις ανάγκες φροντίδας της υγείας σε όλες τις βαθμίδες της.
-œ Σε ισορροπία με τη φύση. Το γενικό κίνητρο της οικονομίας, η κοινωνική ευημερία, γίνεται μέτρο για την παρέμβαση της ανθρώπινης ενέργειας στη φύση, για την αξιολόγηση των θετικών αποτελεσμάτων της και των αρνητικών συνεπειών της.
Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις μόνο μπορεί να εξασφαλιστεί:
- Η ικανοποίηση του καθολικού δικαιώματος στον Τουρισμό, στην ανάπαυση, στις διακοπές και στην αναψυχή.
Εμείς προβάλουμε διεκδίκηση:
- Του δικαιώματος για αναψυχή και διακοπές για όλους τους εργαζόμενους μέσα από την εξασφάλιση της μηνιάτικης ετήσιας άδειας και του 14ου μισθού για τις διακοπές.
- Του δικαιώματος για δωρεάν διακοπές για όλα τα παιδιά των εργαζόμενων.
- Του δικαιώματος για δωρεάν διακοπές για τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες.
- Του δικαιώματος για ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές.
Η ανάγκη αντίστασης και σύγκρουσης με την πολιτική που συρρικνώνει το εργατικό και λαϊκό εισόδημα, που στραγγαλίζει τις κοινωνικές ανάγκες προκειμένου να ικανοποιήσει την κεφαλαιοκρατική κερδοφορία, αντικειμενικά γίνεται κοινή ανάγκη και για τους μικρούς ιδιοκτήτες τουριστικών επιχειρήσεων για δυο λόγους: α) Γιατί ο δικός τους κύκλος εργασιών εξαρτάται κυρίως από την αγοραστική δύναμη του λαϊκού εισοδήματος. β) Γιατί η πολιτική που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο μεταφράζεται σε χρηματοπιστωτικές, φορολογικές και άλλες επιμέρους πολιτικές, που οδηγούν στον αφανισμό τους.
Εμείς καλούμε τους εργαζόμενους, τα κοινωνικά κινήματα της νεολαίας, των γυναικών να συμπορευτούν στον αγώνα για μια πλατύτερη συνειδητοποίηση των δικαιωμάτων τους και των προϋποθέσεων για την ικανοποίησή τους. Μια συνειδητοποίηση που θα οδηγεί στην αποφασιστική, μαχητική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στο Λαϊκό Μέτωπο για σύγκρουση και ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, ρήξη με την εξουσία που γίνεται εμπόδιο στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, της κοινωνικής ευημερίας.
