Έχει περάσει πάνω από ένας μήνας και η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έφερε στη Βουλή αμέσως νόμο κατάργησης των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, έτσι όπως πίστευε ότι θα κάνει ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού λαού, αλλά αντίθετα προχώρησε σε νέα συμφωνία με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, που αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά επέκταση του υφιστάμενου μνημονίου και των δεσμεύσεων που αυτό προέβλεπε, δηλαδή συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δηλαδή παράταση, χωρίς ημερομηνία για λήξη, των τραγικών συνεπειών του μνημονίου στη ζωή του λαού.
Την τετράμηνη παράταση έως τον Ιούνη, θα ακολουθήσει νέα συμφωνία-πρόγραμμα, δηλαδή νέο μνημόνιο, όπως κι αν ονομαστεί, για τα επόμενα χρόνια. Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να φέρει αμέσως στη Βουλή αυτήν την 4μηνη συμφωνία για ενημέρωση και έγκριση και μάλιστα με ονομαστική ψηφοφορία, όπως έχει ζητήσει το ΚΚΕ, για να δούμε ποιος στην πράξη ψηφίζει υπέρ της συνέχισης αυτών των επαίσχυντων μέτρων και στηρίζει αυτή την πολιτική. Έτσι θα σταματήσουν αναγκαστικά και οι αερολογίες βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που είτε με δηλώσεις τους είτε με αρθογραφία δήθεν καταδικάζουν ή διαφωνούν με τη συμφωνία αυτή.
Η κυβέρνηση, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, μιλά για παράταση της δανειακής σύμβασης και όχι του μνημονίου. Ομως, όλοι ξέρουμε ότι δανειακή σύμβαση και μνημόνιο είναι ένα και το αυτό. Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος που το έλεγε αυτό και ο κ. Τσίπρας, όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Το μνημόνιο έχει και εφαρμοστικούς νόμους. Όλα αυτά που αναφέρονται στο e-mail Βαρουφάκη και συμφωνήθηκαν με τη λυκοσυμμαχία των «3 θεσμών», θα νομοθετηθούν. Νέοι αντιλαϊκοί νόμοι θα μπουν επί τάπητος, για να «περάσει» η κυβέρνηση την αξιολόγηση και να πάρει τη δόση έως τον Ιούνη.
Κι αυτή η κυβέρνηση, με την πολιτική της, όχι μόνο δεν έχει σκοπό να δώσει πίσω στο λαό όλα όσα έχασε με τα μνημόνια, αλλά ακόμα και τα ψίχουλα που του έταξε, λέει τώρα ότι θα τα δώσει σταδιακά, σε βάθος χρόνου, όταν και αν το επιτρέψουν οι συνθήκες, οι δημοσιονομικοί στόχοι και φυσικά οι δανειστές.Η τρόικα δηλαδή που μετονομάστηκε σε «3 θεσμοί», λες και δεν ήταν ξανά οι ίδιοι, δηλαδή Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ. Έτσι η δανειακή σύμβαση - μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί νόμοι είναι εδώ, γιατί είναι νόμοι που πέρασαν με τα μνημόνια, νόμοι που θα ενισχυθούν με τη λίστα «μεταρρυθμίσεων», τη γνωστή «λίστα Βαρουφάκη».
Παραμένουν λοιπόν και ενισχύονται όλα τα μέτρα που πήρε το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις του, μαζί με την ΕΕ στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, μέτρα που φόρτωναν τις συνέπειες στους εργαζόμενους, ενισχύοντας την καπιταλιστική κερδοφορία.Παραμένουν και ενισχύονται όλα αυτά, για τα οποία ο ελληνικός λαός τα προηγούμενα χρόνια μάτωσε, αλλά και αντιπάλεψε.
Για ποια Ελλάδα μιλάει ο πρωθυπουργός, όταν λέει «κρατήσαμε την Ελλάδα αξιοπρεπή και όρθια»; Γιατί «Ελλάδα» είναι και οι επιχειρηματικοί όμιλοι που αυγατίζουν τα κέρδη τους, «Ελλάδα» είναι και η λαϊκή οικογένεια που δίνει μάχη καθημερινά ακόμα και για τα στοιχειώδη, τα απαραίτητα για να ζήσει.
Κι όλα αυτά τα περί «περήφανης» διαπραγμάτευσης, ήταν σκέτη διαφημιστική απάτη.
Κάθε μια κυβέρνηση της Ευρωζώνης διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα των μονοπωλίων της, που σφάζονται για το πώς θα μοιραστούν τα κέρδη και οι ζημιές από την κρίση. Μονοιάζουν μόνο όταν πρόκειται να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους λαούς. Και η ΕΕ είναι η ένωσή τους, ένωση καπιταλιστικών κρατών, πραγματική αγέλη λύκων, που με λύσσα παίρνει ο ένας από τον άλλον το φαΐ από το στόμα, αλλά με την ίδια αγριότητα επιτίθενται στο θήραμά τους.
Αυτή ακριβώς ήταν, είναι και παραμένει η ΕΕ, από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της και δεν άλλαξε, επειδή στην Ελλάδα κυβέρνηση έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα παίζεται και το διπλό παιχνίδι με τους ύμνους για την ΕΕ, αλλά και την κινδυνολογία μήπως βρεθεί η Ελλάδα εκτός ΕΕ.
Μας κοροϊδεύουν με τη λαϊκή κυριαρχία που εξασφαλίζουν οι συνθήκες της ΕΕ, για τη δημοκρατία που πρέπει να επιστρέψει, για την αλληλεγγύη, για σεβασμό στους κανόνες, για το «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι», λες και μέχρι τα μνημόνια η ΕΕ ήταν παράδεισος και άλλαξαν όλα εν μια νυκτί.
Το ζήτημα όμως είναι τι ακριβώς εννοούν όταν μιλούν για αποκατάσταση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.
Δηλαδή, από αύριο θα μπορούμε να παράγουμε ως χώρα ό,τι μπορούμε να παράγουμε, στο πλαίσιο της αγροτικής οικονομίας για παράδειγμα, χωρίς τις κοινοτικές δεσμεύσεις, τις ποσοστώσεις και τους περιορισμούς που έχουν χαντακώσει την αγροτική παραγωγή, έχουν ξεκληρίσει τους φτωχούς αγρότες, έκαναν το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο ελλειμματικό;
Θα μπορούμε να βάζουμε φρένο σε αθρόες εισαγωγές προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε ως χώρα;
Θα μπορεί το κράτος να στηρίζει και να χρηματοδοτεί για να έχουμε κρατικά ναυπηγεία, μεταφορές, υποδομές που θα καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας και του λαού;
Θα μπορούμε να βάζουμε φρένο στην κίνηση κεφαλαίων που μετακινούνται από χώρα σε χώρα, από την Ελλάδα σε άλλες χώρες;
Φυσικά και όχι. Αυτοί είναι θεατρινισμοί για την επιστροφή της κυριαρχίας.
Η λαϊκή κυριαρχία είναι αδιαίρετη με τη ρήξη, με την αποδέσμευση από την ΕΕ.
Είναι αδιαίρετη, με την επιτακτική ανάγκη να περάσει στα χέρια του εργαζόμενου λαού, ο πλούτος, οι παραγωγικές δυνατότητες, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής που υπάρχουν σε αυτήν τη χώρα. Με το λαό στην εξουσία, νοικοκύρη και αφέντη.
ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΛΕΙ ΤΟ ΛΑΟ
ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥΣ.
ΝΑ ΜΗ ΔΕΙΞΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.
ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ.
Βασιλική Γκιόκα
Γραμματέας της Τ.Ε. Αργολίδας του ΚΚΕ
