Ο Πρόεδρος του ΣΦΣΑ – Κίνηση Πελοποννησιακής Γραμμής Κωνσταντίνος Μπρούσαλης παρενέβη με τοποθέτησή του πάνω στην εισήγηση και αναφέρθηκε στην αξιοποίηση των ανενεργών σιδηροδρομικών υποδομών και στο ρόλο και τις πρωτοβουλίες που μπορούν και πρέπει να αναλάβουν από μόνοι τους οι Δήμοι αλλά και με συνέργειες των Δήμων και των Περιφερειών. Τόνισε ότι «οι ανενεργές σιδηροδρομικές υποδομές είναι έτοιμες υποδομές για το περιβάλλον και τη βιώσιμη κινητικότητα και το συγκριτικό τους πλεονέκτημα είναι ότι υπάρχουν και διέρχονται μέσα από τα κέντρα των πόλεων. Μπορούν να συμβάλουν στην αστική ήπια κινητικότητα και σε προαστιακές συνδέσεις όμορων οικισμών αποφορτίζοντας κυκλοφοριακά ιδιαίτερα τη δυτική Αττική. Θα πρέπει άμεσα να διαφυλαχτούν και να προστατευτούν από τη λεηλασία προκειμένου να ενισχύσουν την ποιότητα ζωής των πόλεων και να μην εκποιηθούν ή απαλλοτριωθούν. Να μην εκχωρηθούν για άλλες ασύμβατες χρήσεις ούτε για ποδηλατόδρομους όπως ορέγονται ορισμένες Δημοτικές Αρχές αντιμετωπίζοντας επιπόλαια το ζήτημα.
Ο Κωνσταντίνος Μπρούσαλης τόνισε ότι «το ποδήλατο είναι σύμμαχος του τραίνου στην ήπια κυκλοφορία και στις «βιώσιμες» μετακινήσεις. Για να γίνουν όμως οι σύγχρονες πόλεις κυκλοφοριακά «βιώσιμες» πρέπει να ανακουφιστούν από τη βάναυση παντοκρατορία του αυτοκινήτου που δεσμεύει χώρους και επιβαρύνει πολύπλευρα το περιβάλλον. Το ζήτημα είναι πώς θα περιοριστεί η χρήση του αυτοκινήτου και η αδηφάγος οδική επεκτατικότητα, με πεζοδρομήσεις ή δημιουργία ποδηλατικών διαδρομών εκεί που σήμερα κυριαρχεί το αυτοκίνητο κι όχι η εκχώρηση σιδηροδρομικών διαδρόμων τάχα για να διευκολυνθεί το ποδήλατο».
«Όλοι οι σιδηροδρομικοί διάδρομοι, κατέληξε, πρέπει να διατηρήσουν τον χαρακτηρισμό τους ως διάδρομοι μέσων σταθερής τροχιάς και να ενταχτούν συμπληρωματικά στον στρατηγικό σχεδιασμό για την πολύπλευρη δυνητική αξιοποίησή τους ως υποδομές της ήπιας, «βιώσιμης» και τελικά «πράσινης» ανάπτυξης που έχει ανάγκη η χώρα μας».
Η παρέμβαση κατατέθηκε και γραπτά για τα πρακτικά του προσυνεδριακού διαλόγου.
