Με βάση τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, η Πελοπόννησος θεωρείται ιδανική για ανάπτυξη του θαλάσσιου, καταδυτικού, αλιευτικού και του εναλλακτικού τουρισμού (οικοτουρισμός, αγροτοτουρισμός, αθλητικός τουρισμός). Είναι από τις περιοχές που έχουν δυνατότητες ανάπτυξης χειμερινού τουρισμού, πολιτιστικού, θρησκευτικού και συνεδριακού τουρισμού.
Όλα αυτά μπορούν να συνδυαστούν με την ανάπτυξη της κρουαζιέρας. Oι καπιταλιστές έχουν προσανατολιστεί στην κατασκευή «πολυσύνθετων καταλυμάτων» ΠΟΤΑ, ΠΕΡΠΑ, κλπ, με εκατοντάδες 5στερα δωμάτια και άλλες παροχές στα σύνθετα κλειστά τουριστικά συγκροτήματα σε όλους τους νομούς που λειτουργούν, κατασκευάζονται ή είναι στη φάση αδειοδότησης.
Και πότε; Σε μια περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, όπου το 1/3 του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο ή στο όριο της φτώχειας, δις ευρώ συσσωρευμένα κεφάλαια ψάχνουν διέξοδο για κερδοφορία. Επιχορηγούνται με ζεστό χρήμα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την ανέγερση αυτών των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και άλλα τόσα για την εφαρμογή προγραμμάτων γαστρονομικού τουρισμού, αλιευτικού τουρισμού, αγροτοτουρισμού και οικοτουρισμού, γενικότερα σ’ αυτό που ονομάζουν «πολυθεματικός ποιοτικός τουρισμός».
Και είναι αλήθεια ότι και ο κ. Τατούλης, η κα Νικολάκου, αλλά και ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και των κεντροαριστερών, κύρια στην προεκλογική περίοδο, αλλά όχι μόνο υπερθεμάτιζαν και υπερθεματίζουν για τον «ποιοτικό τουρισμό», όπως κάνουν άλλωστε όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Σ’ αυτά τα πλαίσια οι καπιταλιστές στον τουρισμό διεκδικούν ρευστότητα, κονδύλια και επενδύσεις. Αυτά διαπραγματεύεται στην ΕΕ ο κ. Τσίπρας σήμερα, ο κ. Σαμαράς χθες, εκεί πάνε τα πακέτα Ντράγκι, το νέο ΕΣΠΑ, τα ματωμένα πλεονάσματα του κρατικού προϋπολογισμού. Απαιτούν έργα υποδομών για την καπιταλιστική ανάπτυξη στο τουρισμό, που πρόθυμα και κατά προτεραιότητα η διοίκηση της Περιφέρειας ανταποκρίνεται.
Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται:
Ø Η ολοκλήρωση των κατασκευών στα λιμάνια του Γυθείου, της Καλαμάτας, του Ναυπλίου και της Κορίνθου, για να υποδέχονται κρουαζιερόπλοια και ιστιοπλοϊκά. Η δημιουργία ή ο εκσυγχρονισμός δεκάδων μικρότερων λιμανιών, καταφυγίων και μαρίνων για να δένουν τα γιότ.
Ø Ο εκσυγχρονισμός του αεροδρομίου της Καλαμάτας και η ιδιωτικοποίηση με ΣΔΙΤ του αεροδρομίου της Τρίπολης.
Ø Η ολοκλήρωση των οδικών αξόνων Μορέα, Ιονίας και Ολυμπίας οδού.
Είναι αναμενόμενο λοιπόν όταν η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και οι συγκυβερνήσεις, η Περιφέρεια διαθέτουν δις ευρώ ζεστό χρήμα για επιχορηγήσεις, δάνεια, πακέτα και υποδομές της καπιταλιστικής ανάπτυξης στον τομέα του τουρισμού στην Πελοπόννησο, να διαθέσετε ένα εκατομμύριο ευρώ για να τραπεζώσετε και να διασκεδάσετε τους εκπροσώπους των tour operators, των καπιταλιστικών δηλαδή ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό και τα παπαγαλάκια τους δημοσιογράφους στα ΜΜΕ μήπως τους δελεάσετε για να στείλουν πελατεία σ’ αυτά τα οργανωμένα κλειστά τουριστικά συγκροτήματα που ξεφυτρώνουν στην Πελοπόννησο.
Δεν σας αδικούμε, έτσι λειτουργεί το σύστημα. Επειδή όμως η καπιταλιστική αγορά, η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει τους δικούς της νόμους, που πολλές φορές είναι άσχετοι από τις βουλές του πολιτικού προσωπικού που υπηρετεί τους καπιταλιστικούς ομίλους, σας ευχόμαστε οι Βρετανοί tour operators που τραπεζώνετε να μην ρίξουν ανάλογα κανόνια, φέσια όπως έκαναν πέρσι οι Ρώσοι tour operators, τους οποίους τραπεζώσατε στο ίδιο μέρος τον Απρίλη του 2011. Όχι γιατί νοιαζόμαστε μην την πληρώσει κανένας ντόπιος ή ξένος καπιταλιστής που έχει επενδύσει στην Πελοπόννησο, αλλά γιατί θα βρουν ευκαιρία να μην καταβάλλουν δεδουλευμένα σε εργαζόμενους, να φεσώσουν μικρούς προμηθευτές ή μικρούς επιχειρηματίες του κλάδου που «συνεργάζονται».
Από αυτή την ανάπτυξη του τουρισμού, από τέτοιες φιέστες επωφελούνται κατά κύριο λόγο οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που δουλεύουν με πρακτορεία - μεγαθήρια του εξωτερικού. Στον αντίποδα, οι εργαζόμενοι βλέπουν τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται, τη μαύρη εργασία να γενικεύεται, την εντατικοποίηση να μεγαλώνει και τις απολύσεις να πληθαίνουν. Ολοένα και πιο μικρό κομμάτι της πίτας καταλήγει στους «μικρούς» επιχειρηματίες του κλάδου, ενώ η εργατική - λαϊκή οικογένεια στερείται ακόμα και λίγες μέρες αναψυχής και διακοπών. Σε τελική ανάλυση, από την εικόνα στον κλάδο προκύπτει το πραγματικό δίλημμα: Ανάπτυξη για τα μονοπώλια ή για το λαό; Εμείς σταθερά είμαστε με το λαό, γι’ αυτό καταψηφίζουμε την Προγραμματική Σύμβαση.
