Η μάχη του Αχλαδοκάμπου - 17 Μαΐου 1944

 Η μάχη στο χάνι Αχλαδοκάμπου  έλαβε χώρα στις 17 Μάη του 1944 ανάμεσα στις αντάρτικες ελληνικές δυνάμεις του ΕΛΑΣ Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) και σε ναζιστικές γερμανικές δυνάμεις κατοχής, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η μάχη που ξεκίνησε ως ενέδρα κατά αυτοκινητοπομπής έληξε με συντριπτική ήττα και εξολόθρευση της εχθρικής γερμανικής μονάδας.
Ιστορικό πλαίσιο

Το 1944 οι δυνάμεις της Χιτλερικής Γερμανίας υποχωρούν σε όλη την ευρωπαϊκά μέτωπα. Ανατολικά προελαύνουν οι Σοβιετικοί και στην Ιταλία οι Αγγλοαμερικανοί ενώ οι αντιστασιακές οργανώσεις στην κατεχόμενη Ευρώπη με καθημερινές πράξεις σαμποτάζ, με ενέδρες, επιδρομές και μάχες καθιστούν δυσχερή τη θέση των στρατευμά­των κατοχής. 

Η Γερμανική διοίκηση στην Ελλά­δα αντιμετωπίζει ένα διαρκώς ισχυροποιούμενο κίνημα ένοπλης Εθνικής Αντίστασης (Ελλάδα) και θέτει ως κύριο στόχο τη διατήρηση του ελέγχου των κύριων οδικών αρτηριών, ώστε να είναι ανοιχτή η οδός διαφυγής των Γερμανικών στρατευμά­των από την Πελοπόννησο προκειμένου να αποφύγουν τον κίνδυνο εγκλωβισμού τους από τις προελαύνουσες προς τα Βαλκάνια Σοβιετικές δυνάμεις. 

Παράλληλα οι Γερμανικές αρχές επιδιώκουν να κάμψουν το ηθικό των αγωνιζόμενων εναντίον της τριπλής κατοχής Ελλήνων, και να ελαχιστοποιήσουν την πολεμική δραστηριότητα των ένοπλων πατριωτικών δυνάμεων, εξαπολύοντας αιματηρές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και σφαγές σε ολόκληρο το Μωριά το χειμώνα του '43 (Σφαγή των Καλαβρύτων) και την άνοιξη του ’44.
Μάχη

Την 17η Μαΐου 1944 ο 6ος Λόχος του 6ου Συντάγματος της III Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου πραγματοποίησε ενέδρα στη θέση Νταούλι Αχλαδόκαμπου πάνω στον επαρχιακό δρόμο Τρίπολης-Άργους, προσέβαλε δέκα γερμανικά φορτηγά τα οποία μετέφεραν στο Αργος την Σχολή εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, δύναμης 100 ανδρών και 5 αξιωματικών. Η μάχη κράτησε τρεις ώρες με αποτέλεσμα 50 νεκρούς γερμανούς, ενώ οι υπόλοιποι τράπηκαν σε φυγή. Τα αυτοκίνητα καταστράφηκαν ολοσχερώς. Λάφυρα 50 τυφέκια, 3 πολυβόλα, πολλά πυρομαχικά. Εκ των ημετέρων δύο αντάρτες νεκροί κι ένας Ανθυπολοχαγός τραυματίας.

Επιπτώσεις της μάχης

Από τις 16 Μάη ο Στρατηγός Καρλ φον Λε Σουίρ είχε διατάξει ότι Συμμορίες και ύποπτοι(sic) στη περιοχή αυτή θα θερίζονται ενώ τρεις μέρες μετά τη μάχη ο Πτέραρχος Χέλμουτ Φέλμυ θα κηρύξει τη περιοχή της Πελοποννήσου ωςεμπόλεμη ζώνη.