Στο κελί του Δουρή
Μία τραγική σύμπτωση που σημαδεύει την υπόθεση της φρικιαστικής δολοφονίας της μικρής Άννυ αποτελεί το γεγονός ότι ο 27χρονος κρατείτο στο ίδιο κελί που είχε μεταφερθεί και ο Μανώλης Δουρής, ο οποίος επίσης είχε καταδικαστεί για το βιασμό και τη δολοφονία του 6χρονου γιου του Νίκου το 1993 στην Ερμιόνη.
Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1993, όταν στο Αστυνομικό Τμήμα της Ερμιόνης, στην Αργολίδα, προσήλθε ο ελαιοχρωματιστής και πατέρας 7 παιδιών Μανώλης Δουρής, προκειμένου να δηλώσει την εξαφάνιση του μικρού γιου του, του 6χρονου Νίκου, ο οποίος έφυγε από το σπίτι το απόγευμα της ίδιας ημέρας και τελικά δεν επέστρεψε ποτέ.
Οι αστυνομικοί, τα μέλη της οικογένειας και αρκετοί γείτονες βγαίνουν στον δρόμο και αναζητούν τον μικρό για ώρες στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς αποτέλεσμα.
Ξημερώματα Πρωτοχρονιάς το «μυστήριο» λύνεται και ο Δουρής μαζί με τον μεγαλύτερο γιο του βρίσκουν το παιδί του νεκρό και κακοποιημένο. Το πτώμα ήταν επιμελέστατα κρυμμένο σε έναν μαντρότοιχο, πίσω από το σπίτι της οικογένειας.
Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, το παιδί πέθανε από ασφυξία, αφού ο δράστης του έφραξε τις αναπνευστικές οδούς, δηλαδή του έκλεισε τη μύτη και το στόμα.
Ο πατέρας αρχικά θρηνούσε για τον χαμό του παιδιού του και ορκιζόταν να εκδικηθεί τον δολοφόνο.
Ωστόσο, συνελήφθη και «έσπασε» ομολογώντας το έγκλημά του. Δύο χρόνια μετά την καταδίκη του, το 1996, και αφού είχε αλλάξει τέσσερα σωφορνιστικά ιδρύματα, βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του στις φυλακές Τρίπολης, με βρόχο ένα καλώδιο τηλεόρασης.
