Εκλέχθηκε πληρεξούσιος Τριφυλίας στην Εθνοσυνέλευση του 1863 και το 1864 ανέλαβε για πρώτη φορά το Υπουργείο Οικονομικών στην κυβέρνηση Κανάρη. Ακολούθησαν πέντε θητείες στο ίδιο υπουργείο στις κυβερνήσεις Μπενιζέλου Ρούφου και Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, του οποίου υπήρξε ένα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη.
Λόγω της εμπειρίας του στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, κλήθηκε να αναλάβει πρωθυπουργός στις 3 Μαΐου 1893, μετά την παραίτηση του Χαρίλαου Τρικούπη, προκειμένου να σώσει τη χώρα από την επαπειλούμενη χρεωκοπία. Δεν τα κατάφερε και ανατράπηκε στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου, επειδή η Βουλή απέσυρε την ψήφο εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του. Τον διαδέχθηκε ο Χαρίλαος Τρικούπης, οποίος ένα μήνα αργότερα παραδέχθηκε στη Βουλή ότι «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!».
Στις 29 Ιουλίου 1865 ο Σωτηρόπουλος (βουλευτής και πρώην Υπουργός Οικονομικών τότε), απήχθη από τον λήσταρχο Λαφαζάνη και τη συμμορία Λύγκου και απελευθερώθηκε 36 μέρες αργότερα, στις 2 Σεπτεμβρίου, με την καταβολή λύτρων ύψους 80.000 δραχμών. Την περιπέτειά του εξιστόρησε στο βιβλίο του «Τριάκοντα εξ ημερών αιχμαλωσία και συμβίωσις μετά των ληστών» (1866).
Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος πέθανε στην Αθήνα στις 6 Μαΐου του 1898.
