Είμαστε Νοσηλευτές…

-Είμαστε Νοσηλευτές…δημοσίου νοσοκομείου που μήνας ”μπαίνει”, μήνας ”βγαίνει” και λέμε δόξα τω Θεό……αλλά δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι που καθόμαστε πίσω από ένα γραφείο και σας κοιτούμε σαν να σας κάνουμε τη χάρη που σας εξυπηρετούμε.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που μας κατεβάζουν τη τζαμαρία στο πρόσωπο,γιατί τους ζητήσαμε να πληρώσουν το 5ευρώ που το κράτος μας επέβαλε και τ’ οποίο πληρώνουμε κι ”εμείς”.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που ”μαλώσαμε” με το γιατρό, γιατί κι εκείνος δουλεύει κουρασμένος συνεχόμενο 48ωρο και ξέσπασε σε εμάς.

– Είμαστε Νοσηλευτές…που δεν μπορούμε να πάρουμε γονική άδεια για να καμαρώσουμε τα παιδιά μας στη χριστουγεννιάτικη γιορτή λόγω ελλειψης προσωπικού.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που την Πρωτοχρονιά και την Ανάσταση μπορεί να την περάσουμε πάνω από έναν άνθρωπο προσπαθώντας να τον επαναφέρουμε στη ζωή.

-Είμαστε Νοσηλευτές..που τα παιδιά μας ειναι περήφανα όταν θα τους πάμε στο σπίτι (σπάνια) κανένα μέλι ή κανένα αυγουλάκι από καμία πονεμένη γιαγιά κι όχι χρήματα.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που καθόμαστε πέραν του ωραρίου μας όταν θα χρειαστεί… κι ενώ τα παιδιά μας , μας περιμένουν το μεσημέρι στην πόρτα για να τα τρέξουμε εδώ κι εκεί, όπως όλοι οι γονεις.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που μπαίνουμε στα δωμάτια των τετράχρονων παιδιών στις 4π.μ. για να δούμε αν εχουν πυρετό (ούσα νέα υπάλληλος κάπου στην Αθήνα) κι η μάνα στις 7 π.μ. σου λεει ότι τις έκλεψες το κινητό.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που βλέπουμε το διασωληνωμένο 20χρονο και προσευχόμαστε να βγει νικητής σα να ηταν το δικό μας παιδί.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που πέφτει στην αγκαλιά μας με αναφιλητά ο γονιός που έχασε αιφνίδια το παιδί του και η μάνα που έχασε ταυτόχρονα τα δυο της κορίτσια………και όπως κάποιοι λένε “της δουλειάς τα προβληματα δεν τα πάμε στο σπίτι” – εμείς πως ειναι δυνατόν να το κάνουμε αυτό?

-Είμαστε Νοσηλευτές…που η ζωή μας θα απειληθεί στα επείγοντα από καποιον εθισμένο.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που όταν θα τρώμε κάπου έξω με την οικογένεία μας….εάν χρειαστεί δε θα διστάσουμε να γονατίσουμε…….φοβούμενοι μη χαλάσουμε το καλσόν και το γαλλικό μας νύχι.

-Είμαστε Νοσηλευτές…που θ’αφήσουμε τα παιδιά μας άρρωστα στο σπίτι μόνα τους γιατί λυπόμαστε το συνάδελφο που έχει ρεπό και θα πρέπει να μας αντικαταστήσει ενώ σε καποια άλλη υπηρεσια θα σου πουν το γνωστό σε όλους μας “λείπει ο αρμόδιος υπάλληλος σημερα….περάστε αύριο και έτσι ο πολίτης δε θα εξυπηρετηθεί.

-Είμαστε λοιπόν ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ..…ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ούτε “Νοσοκόμες” και “Νοσοκόμοι” ούτε “Κοπελιά” ούτε “Φίλε” ούτε “ειιιι ψιτ”…

….είμαστε Επαγγελματίες Υγείας που ξέρουμε στη ζωή μας τι πραγματικά έχει ΑΞΙΑ!!!........Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ...!!!”

Μαρία Τζάφα