Κάλεσε (η Πύλη) γυναικολόγο, γιατί θεώρησε πως ο μαστός, ύστερα από την ωοθήκη, αποτελεί το πιο «θηλυκό όργανο».
Ο γενικός χειρουργός βλέπει το μαστό σαν «νεοπλασία», καλοήθη ή κακοήθη.
Ο παθολόγος σαν «μαστίτιδα».
Ο ενδοκρινολόγος σαν «γαλακτόρροια».
Ποιος όμως θα τον δει στο σύνολό του ;
Ασφαλώς εκείνος που βρίσκεται περισσότερο κοντά στη γυναίκα. Εκείνος που πρώτος θα την εξετάσει. Ο γυναικολόγος.
Είναι ανεξάντλητη η μελέτη του μαστού, γιατί αποτελεί την προβολή ολόκληρου του οργανισμού της γυναίκας και καθρεφτίζονται σ’ αυτόν όλα τα σκαλοπάτια της ζωής της. Από το λίκνο της, ως τα βαθιά της γηρατειά.
Στο λίκνο οι μαστοί θα δώσουν το «παρόν» τους. Θα διογκωθούν και θα βγάλουν λίγο γάλα. Λειτουργία, που αποτελεί τη συνέχεια των ενδοκρινών μηχανισμών της μητέρας. Να λοιπόν που το πρώτο κιόλας βήμα τους ανήκει στο γυναικολόγο.
Ύστερα, για λίγα χρόνια, οι μαστοί θα χαθούν ανάμεσα στις κούκλες και στα άλλα παιχνίδια της παιδικής ηλικίας της γυναίκας. Μετά τα δέκα της χρόνια θα αρχίσει το άνθισμά τους. Κι αργότερα, στην ήβη, θα κάνουν μεγαλόπρεπα την εμφάνισή τους. Ποιος άλλος από τον γυναικολόγο γνωρίζει καλύτερα αυτή την ηλικία της γυναίκας ;
Στην ωριμότητά της η γυναίκα παρακολουθείται συστηματικότερα από τους μαστούς της. Μαλακότεροι μετά την εμμηνορρυσία, γίνονται, λίγες μέρες πριν απ’ αυτή, σφιχτότεροι και ευαίσθητοι. Αλλαγές σαν μεταβολές του ενδομητρίου με την επίδραση των ορμονών των ωοθηκών.
Στο διάστημα της εγκυμοσύνης, οι μεταβολές τους θα γίνουν πιο έκδηλες. Και όταν θα έρθει η στιγμή να εκπληρώσουν τη σπουδαιότερη αποστολή τους, τη γαλουχία, θα ολοκληρωθούν. Αληθινό χάος χημείας. Τότε το μαστικό λοβίδιο, όπου μέταλλα, λευκώματα, λιπίδια, υδατάνθρακες, όλα μαζί, σ’ έναν ασύλληπτο μεταβολισμό.
Ο μαστός συμβολίζει την ομορφιά, την παρθενικότητα, την γονιμότητα, την μητρότητα, την αγνότητα, τη λαγνεία. Έννοιες δεμένες με τη Γυναικολογία.
Και όταν η γυναίκα διανύσει τη γενετησιακή της ηλικία και φτάσει στην κλιμακτήριο, οι μαστοί θα την παρακολουθήσουν. Και στα γεράματα, κι αυτοί θα γεράσουν. Ποιο άλλο όργανο παρακολουθεί τη γυναίκα περισσότερο ; Και ποιος άλλος, εκτός από τον γυναικολόγο, μπορεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη αυτή της λειτουργίας των μαστών ;
Δεν διεκδικεί η γυναικολογία να πάρει το μαστό από τον χειρουργό. Επίκουρη έρχεται. Και έχει αυτό το δικαίωμα, γιατί στο γυναικολόγο θα δείξει ευκολότερα η γυναίκα τον «όγκο» της ή θα του μιλήσει για την μασταλγία ή για κάποια έκκριση που παρατήρησε από τη θηλή.
Ο μαστός, αυτό το τόσο υπέροχο όργανο ξεχωρίζει. Ξεχωρίζει τόσο, που αποκτά πλέον τη δική του οντότητα και παρασύρει μαζί του τόσο κόσμο : βιολογικές επιστήμες, ιατρική (γυναικολογία, μαιευτική, παθολογία, κυτταρολογία, ψυχιατρική, χειρουργική, ακτινολογία, ογκολογία), ανθρωπιστικές επιστήμες, γράμματα, τέχνες, ακόμη και βιομηχανίες (κατασκευή στηθόδεσμων, πλαστικών προθέσεων κ.λ.π.).
Συνηθίσαμε να βλέπουμε το μαστό σαν «όγκο» ή σαν «γάλα». Παραβλέπουμε ότι είναι στην υπηρεσία ολόκληρου του οργανισμού της γυναίκας, αφού υπακούει στην επίδραση τόσων παραγόντων, όπως των ορμονών, των περιόδων της ζωής της γυναίκας (παιδική - εφηβεία - ωριμότητα - μητρότητα - γαλουχία - κλιμακτήριος - γήρας), των τρόπων ζωής και του επαγγέλματος ή ιδιοσυγκρασίας (θρησκεύουσα, μανεκέν κ.λ.π.) της χώρας που κατοικεί η γυναίκα (Ινδή, Ευρωπαία κ.λ.π.), των ψυχολογικών καταστάσεων, του διανοητικού επιπέδου, του συναισθηματικού κόσμου, της σεξουαλικής δραστηριότητας, της κληρονομικότητας και της συζυγικής και οικογενειακής ατμόσφαιρας.
Ο μαστός δέρνεται από τον σημερινό πολιτισμό μας, όσο κανένα άλλο όργανο. Η χειραφέτηση της γυναίκας σήμερα, η αρρενοποιημένη της ζωή, τα αντισυλληπτικά και ηρεμιστικά φάρμακα, οι συνθήκες εργασίας της, η διατροφή της, ο ερωτισμός της, η αποφυγή γαλουχίας, όλα έχουν τον αντίκτυπό τους στους μαστούς.
Σε καμιά ψυχολογία δεν υπάρχει ξεχωριστό κεφάλαιο για τον μαστό. Και οι σεξολογίες περιορισμένα πράγματα αναφέρουν. Ο ερωτισμός δεν εντοπίζεται στο κάτω μέρος του σώματος, όπως στην κλειτορίδα, αλλά και στο επάνω, όπως στη θηλή. Και τα δύο παθαίνουν στύση. Και είναι γνωστή στην ψυχανάλυση η σχέση κλειτορίδας - θηλής.
Τα προβλήματα του μαστού πρέπει να τα παρακολουθούμε όχι μονάχα με τις γνώσεις μας, αλλά και με την προσωπικότητά μας και την ανθρωπιά μας. Η ιατρική είναι επιστήμη ανθρωπιστική. Ο μαστός ζητάει αυτήν την ανθρωπιά μας.
Η απόφαση της μαστεκτομίας δεν μοιάζει με την απόφαση της υστερεκτομίας. Τους στρογγυλούς αυτούς όγκους, που επιδέξια σμίλη σκάλισε στο πιο φανερό σημείο του κορμιού της γυναίκας, επάνω στο στήθος, εκεί που κρεμάει την καρφίτσα της ή το λουλούδι της, και έδωσε σ’ αυτούς την θηλή, και παθαίνει στύση, και την θηλαία άλω με το δικό της ξεχωριστό χρώμα, που αναδύει τη χαρακτηριστική της οσμή, που διεγείρει σεξουαλικά, που έδωσε ακόμη σ’ αυτούς το απαλό δέρμα, εύκολα δεν τους αποχωρίζεται, χωρίς βαθιά ψυχικά τραύματα η γυναίκα.
Ο σημερινός γιατρός καταγράφει σαν μηχανή γνώσεις και τις περισσότερες φορές σαν μηχανή αντιμετωπίζει τον άρρωστό του. Το νοσοκομείο πάει να γίνει εργοστάσιο, που μας καλεί να επισκευάσουμε ότι χάλασε …
Αυτά … δεν τα θέλει ο μαστός, όπως δεν τα θέλει και καμιά από τις ειδικότητες της Ιατρικής.
… Μετά από αυτήν την εισήγηση του γιατρού, ακολούθησαν ερωτήσεις σε καυτά προβλήματα που αφορούν τον μαστό και στη συνέχεια, σε ξεχωριστό χώρο, πραγματοποιήθηκε εξέταση μαστού των γυναικών που παρευρέθηκαν στην πραγματικά πετυχημένη αυτή εκδήλωση.
Όλες οι κυρίες έφυγαν ικανοποιημένες από αυτήν την πρωτοβουλία της «Πύλης Πολιτισμού Ναυπλίου», υποσχόμενες στον εαυτό τους ότι αφ’ ενός μεν θα ακολουθήσουν τις συμβουλές του γιατρού, εφ’ ετέρου ότι θα πρέπει να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση - ενημέρωση και για άλλα θέματα.
Παντελής Κοκκινόπουλος
Πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Νομού Αργολίδας
