Η είδηση της παρέμβασης αντιπροσωπείας φοιτητών του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Ναυπλίου στο Περιφερειακό Συμβούλιο την προηγούμενη Τετάρτη 29 Απριλίου πήρε μεγάλη δημοσιότητα.
΄Χάος¨, ¨ένταση¨, ¨εκτός ελέγχου¨, ¨έβαλαν φωτιά¨ είναι μερικοί από τους δημοσιογραφικούς τίτλους.
Ειπώθηκε πως οι φοιτητές ήταν κατευθυνόμενοι με στόχο την δημιουργία έντασης στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Ωστόσο, και σε αυτήν ακόμα την περίπτωση, πρέπει να μας απασχολήσει όχι τόσο η στάση των φοιτητών, όσο η στάση της πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου σε αυτήν την κρίση.
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο, όπως και όλα τα συλλογικά όργανα αποφάσεων, προχωρά μέσω μιας συγκεκριμένης διαδικασίας, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ομαλή ροή των θεμάτων.
Ήταν άραγε η τήρηση της διαδικασίας η κύρια αιτία, η οποία δεν επέτρεψε στους φοιτητές να μιλήσουν ή η πολιτική βούληση της πλειοψηφίας; Θα ήταν αφελές να υιοθετήσουμε την πρώτη εκδοχή, δεδομένου ότι πρέπει να είναι αυτονόητος ο σεβασμός στην αυτοπρόσωπη παρουσία των συλλογικοτήτων απ’ όποιο πολιτικό χώρο κι αν προέρχονται.
Παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νέα γενιά είναι από την φύση της ορμητική και ευαίσθητη σε θέματα ενεργητικής ακρόασης και συμμετοχής. Σε αυτό το πεδίο ουδόλως βοήθησε η στάση της έμπειρης Διοίκησης της Περιφέρειας που προτίμησε την κλιμάκωση της έντασης από τον πολιτισμένο διάλογο και μάλιστα ενώ νωρίτερα είχε προηγηθεί εντός της αίθουσας κατ΄ ιδίαν επικοινωνία ανάμεσα στον Περιφερειάρχη και στους φοιτητές.
Πολύ απλά, θα μπορούσαμε να ακούσουμε τους φοιτητές, τις επισημάνσεις τους και τις προτάσεις τους, ακόμα και αν δεν ανήκει στις αρμοδιότητες της Περιφέρειας η σίτιση και η στέγαση των φοιτητών!
Το φαινόμενο των κραυγών , των αλληλοκατηγοριών, των αιτιάσεων δεν τιμά τον θεσμό της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, της συμμετοχικής δημοκρατίας και του πολιτικού πολιτισμού.
Σε αυτό το θέμα η κάθε πλευρά καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της με κυρίαρχη αυτή που έχει τη θεσμική ευθύνη για τη διαχείριση των διαδικασιών αλλά και των κρίσεων.
Στέλλα Καρλαύτη
Περιφερειακή Σύμβουλος Μεσσηνίας
΄Χάος¨, ¨ένταση¨, ¨εκτός ελέγχου¨, ¨έβαλαν φωτιά¨ είναι μερικοί από τους δημοσιογραφικούς τίτλους.
Ειπώθηκε πως οι φοιτητές ήταν κατευθυνόμενοι με στόχο την δημιουργία έντασης στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Ωστόσο, και σε αυτήν ακόμα την περίπτωση, πρέπει να μας απασχολήσει όχι τόσο η στάση των φοιτητών, όσο η στάση της πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου σε αυτήν την κρίση.
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο, όπως και όλα τα συλλογικά όργανα αποφάσεων, προχωρά μέσω μιας συγκεκριμένης διαδικασίας, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ομαλή ροή των θεμάτων.
Ήταν άραγε η τήρηση της διαδικασίας η κύρια αιτία, η οποία δεν επέτρεψε στους φοιτητές να μιλήσουν ή η πολιτική βούληση της πλειοψηφίας; Θα ήταν αφελές να υιοθετήσουμε την πρώτη εκδοχή, δεδομένου ότι πρέπει να είναι αυτονόητος ο σεβασμός στην αυτοπρόσωπη παρουσία των συλλογικοτήτων απ’ όποιο πολιτικό χώρο κι αν προέρχονται.
Παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νέα γενιά είναι από την φύση της ορμητική και ευαίσθητη σε θέματα ενεργητικής ακρόασης και συμμετοχής. Σε αυτό το πεδίο ουδόλως βοήθησε η στάση της έμπειρης Διοίκησης της Περιφέρειας που προτίμησε την κλιμάκωση της έντασης από τον πολιτισμένο διάλογο και μάλιστα ενώ νωρίτερα είχε προηγηθεί εντός της αίθουσας κατ΄ ιδίαν επικοινωνία ανάμεσα στον Περιφερειάρχη και στους φοιτητές.
Πολύ απλά, θα μπορούσαμε να ακούσουμε τους φοιτητές, τις επισημάνσεις τους και τις προτάσεις τους, ακόμα και αν δεν ανήκει στις αρμοδιότητες της Περιφέρειας η σίτιση και η στέγαση των φοιτητών!
Το φαινόμενο των κραυγών , των αλληλοκατηγοριών, των αιτιάσεων δεν τιμά τον θεσμό της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, της συμμετοχικής δημοκρατίας και του πολιτικού πολιτισμού.
Σε αυτό το θέμα η κάθε πλευρά καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της με κυρίαρχη αυτή που έχει τη θεσμική ευθύνη για τη διαχείριση των διαδικασιών αλλά και των κρίσεων.
Στέλλα Καρλαύτη
Περιφερειακή Σύμβουλος Μεσσηνίας