Του Κώστα Γκότση
Σε κάποιο νέο ταμείο (προφανώς το ΤΑΙΠΕΔ δεν τους αρκούσε επειδή τους είχε ανοίξει η όρεξη να τα πάρουν όλα) θα ενταχθούν περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Δημοσίου, αξίας 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία και θα πουληθούν για την αποπληρωμή του χρέους! Ειδικότερα στη γερμανική πρόταση αναφέρονταν: «Επιπλέον πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία [αξίας 50 δισ. ευρώ] θα μεταφερθούν σε ένα υφιστάμενο εξωτερικό και ανεξάρτητο fund (Ταμείο) όπως το Institution of Growth του Λουξεμβούργου ώστε να ιδιωτικοποιηθεί εν καιρώ και να μειώσει το χρέος».
Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών: «Αυτή η φράση προτάθηκε από τη γερμανική πλευρά για να περιληφθεί στο τελικό κείμενο του Eurogroup μετ’ επιτάσεως και αποτελεί μια από τις βασικές απαιτήσεις της γερμανικής ηγεσίας. Τι είναι όμως το περίφημο «Institution for Growth» το οποίο αναφέρεται παραπάνω;
Με μια απλή αναζήτηση φτάσαμε στην εξής ενδεικτική πληροφορία: Το «Institution for Growth», όπως και το παράρτημά του για την Ελλάδα, ιδρύθηκε από την KfW, την κρατική αναπτυξιακή τράπεζα της Γερμανίας. Το πρώτο από τα τρία «υποκαταστήματα» του "Institution for Growth" ιδρύθηκε στις 7 Μαΐου του 2014 στο Λουξεμβούργο. Είναι το υποκατάστημα στο οποίο θέλουν οι Γερμανοί να μεταφερθεί η ελληνική περιουσία προς ιδιωτικοποίηση.
Ποιος ελέγχει όμως την KfW; Διαβάσαμε ότι πρόεδρος του Συμβουλίου των Εποπτών Διευθυντών είναι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ο Dr Wolfgang Schäuble.
Με άλλα λόγια ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ζητά επίμονα να μεταφερθούν περιουσιακά στοιχεία 50 δισ. ευρώ του ελληνικού δημοσίου σε φορέα που έχει ιδρυθεί και ελέγχεται από τον ίδιο!».
Θα περίμενε κανείς ότι η πρόταση αυτή θα απορρίπτονταν συνολικά από την ελληνική Κυβέρνηση ως άκρως απαράδεκτη, επειδή ευθέως υποσκάπτει την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία, ενώ θέτει υπό άμεσο και διαρκή έλεγχο το σύνολο της δημόσιας περιουσίας και όχι μόνο. Αρχικά κάποιοι από την Κυβέρνηση, που δεν συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις θεώρησαν ότι η πρόταση αυτή τέθηκε προσχηματικά από τη Γερμανική Κυβέρνηση, όχι για να γίνει άμεσα αποδεκτή, αλλά ως μοχλός πίεσης για τα υπόλοιπα![1]
Η πρόταση αυτή έγινε αποδεκτή, με τις διευκρινίσεις της Μέρκελ, που δόθηκαν στη συνέντευξη τύπου της ίδιας ημέρας! Το Ταμείο αυτό θα συσταθεί, όπως ακριβώς το ήθελε η Γερμανική Κυβέρνηση, με τη μοναδική διαφορά ότι η έδρα του δεν θα είναι το Λουξεμβούργο, αλλά η Αθήνα.
Υπέρ του Ταμείου αυτού τάχθηκαν ανοιχτά, μεταξύ των άλλων, και οι «φίλοι» μας οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες. Έτσι, για παράδειγμα, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και γνωστός «φιλέλλην», ο Γερμανός Μάρτιν Σουλτς ερωτηθείς για την ιδέα ενός ταμείου στο Λουξεμβούργο απάντησε ότι είναι μία ιδέα που προήλθε από τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ κι όχι από την Γερμανία. Διευκρίνισε δε ότι «επί της αρχής δεν είναι κακή ιδέα αυτό το ταμείο».
Ο επίσης γνωστός «φιλέλλην», ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, δήλωσε ότι ο στόχος για τη συγκέντρωση 50 δισεκατομμυρίων ευρώ από την πώληση των ελληνικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων είναι «ρεαλιστικός», σημειώνοντας πως οι προς ιδιωτικοποίηση πόροι της Ελλάδας ενδέχεται να εκτιμηθούν και να πωληθούν σε μια πιο μακρά χρονική περίοδο, που θα υπερβαίνει τα τρία χρόνια.
Όλοι οι ανωτέρω «φιλέλληνες» (Σόιμπλε, Σουλτς, Ντάισελμπλουμ) έχουν κατ’ επανάληψη δηλώσει την απέχθειά τους για τη δημοκρατικά εκλεγμένη Ελληνική Κυβέρνηση, χωρίς αυτό να προκαλεί την παραμικρή ενόχληση στην «αντιπολίτευση» των ελληνικών κομμάτων, που απαιτούσαν ο Πρωθυπουργός να φέρει, γρήγορα μάλιστα, οποιαδήποτε συμφωνία, «χωρίς τακτικισμούς»! Επί της ουσίας μάλιστα, για το Ταμείο αυτό των 50 δις ευρώ δεν ακούσαμε κάποια ένσταση από τα κόμματα αυτά.
Τι προβλέπεται για το Ταμείο αυτό;[2] Παραθέτουμε ολόκληρο το σχετικό απόσπασμα που περιλαμβάνεται στη συμφωνία με τους δανειστές που ήδη κυρώθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση, στο πλαίσιο της ψήφισης του πρώτου νομοσχεδίου, την 15η Ιουλίου 2015:
« (…) Επιπροσθέτως οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να αναλάβουν τις παρακάτω δράσεις:
- Να αναπτύξουν ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με βελτιωμένη διαχείριση. Πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία θα μεταφερθούν σε ένα ανεξάρτητο ταμείο που θα ρευστοποιεί τα περιουσιακά στοιχεία μέσω ιδιωτικοποιήσεων και άλλων μέσων. Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα αποτελέσει πηγή για την προγραμματισμένη αποπληρωμή του νέου δανείου από τον Ε.Μ.Σ. και θα παράγει κατά τη διάρκεια ισχύος του νέου δανείου ένα σκοπούμενο σύνολο 50 δις ευρώ, εκ των οποίων 25 δις θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή της ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και 50% από κάθε ευρώ που απομένει (π.χ. 50% των 25 δις ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του χρέους ως προς το ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις.
Αυτό το ταμείο θα συσταθεί στην Ελλάδα και θα διοικείται από τις ελληνικές αρχές υπό την εποπτεία των αρμόδιων Ευρωπαϊκών Θεσμών. Σε συμφωνία με τους Θεσμούς και με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές, θα πρέπει να υιοθετηθεί ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει διαφανείς διαδικασίες και επαρκή τιμολόγηση της πώλησης των περιουσιακών στοιχείων, σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα του ΟΟΣΑ για τη διαχείριση των Κρατικών Επιχειρήσεων».
Επί του κειμένου αυτού παρατηρούμε τα εξής:
- Η αθλιότητα της γλώσσας (ασυνταξίες, ασυναρτησίες, αοριστίες κλπ.) είναι αντίστοιχη με την αθλιότητα του περιεχομένου του.
- Το Ταμείο αυτό χαρακτηρίζεται στο κείμενο «ανεξάρτητο». Τι υποδηλώνει η έννοια αυτή; «Ανεξάρτητο» από ποιόν; Μήπως από την Ελληνική Κυβέρνηση, έτσι ώστε να εκποιεί ανεξέλεγκτα όλα τα περιουσιακά στοιχεία που θα διαχειρίζεται;
- «Ανεξάρτητο» μεν, αλλά «θα διοικείται από τις ελληνικές αρχές υπό την εποπτεία των αρμόδιων Ευρωπαϊκών Θεσμών». Ακόμη και το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας αυτού του «Ανεξάρτητου Ταμείου» θα υιοθετηθεί «σε συμφωνία με τους Θεσμούς»! Ποιοι είναι οι αυτοί οι Θεσμοί το κατανοήσαμε «αναγκαστικά» το τελευταίο εξάμηνο: η Μέρκελ και ο Σόιμπλε (και οι υπάλληλοί τους Ντάισελμπλουμ και Γιούνκερ). Δηλαδή μιλάμε για μετατροπή της Ελλάδας σε κανονική και με τη βούλα «μπανανία»!
- Ποιά περιουσιακά στοιχεία θα μεταβιβαστούν σ’ αυτό το Ταμείο; Σύμφωνα με το κείμενο που έγινε αποδεκτό από την Ελληνική Βουλή «πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία[3] θα μεταφερθούν» στο Ταμείο αυτό. Ποια είναι αυτά τα στοιχεία. Πιθανότατα όλη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου. Ολόκληρο το σημερινό ΤΑΙΠΕΔ, αλλά και η ΕΤΑΔ ΑΕ. Δηλαδή τα πάντα. Αλλά και η περιουσία των Τραπεζών και των θυγατρικών τους, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τα ακίνητα που έχουν αγοραστεί με δάνεια και είναι υποθηκευμένα σ’ αυτές!
- Πως θα διαχειρίζεται το Ταμείο αυτό τα «πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία»; Θα τα ρευστοποιεί, δηλαδή θα τα πουλά. Αναφέρεται και σε «άλλα μέσα», χωρίς να τα προσδιορίζει. Τα άλλα μέσα (π.χ. μακροχρόνιες συμβάσεις που ισοδυναμούν με πώληση) ίσχυαν και για το ΤΑΙΠΕΔ.
- Πως θα διαχειριστεί το Ταμείο τα χρήματα που θα εισπράξει από «τις ρευστοποιήσεις και τα άλλα μέσα»; Τα πρώτα 25 δις ευρώ θα δοθούν «για την αποπληρωμή της ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων». Ποια αλήθεια είναι αυτά τα «άλλα περιουσιακά στοιχεία»; Αφού λοιπόν αποπληρωθούν τα πρώτα 25 δις για τον παραπάνω σκοπό, όταν με το «καλό» συγκεντρωθεί αυτό το τεράστιο ποσό των 25 δις από «τις ρευστοποιήσεις και τα άλλα μέσα», το «50% από κάθε ευρώ που απομένει (π.χ. 50% των 25 δις ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του χρέους ως προς το ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις». Δεν γίνεται εδώ κατανοητό για το υπόλοιπο 50%, αν θα χρησιμοποιηθεί το ½ για την αποπληρωμή του χρέους και αφού ολοκληρωθεί αυτή η αποπληρωμή το τελευταίο ½ (δηλαδή τα 12,5 δις) θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις, ή ταυτόχρονα αυτό το υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους και για επενδύσεις. Σε κάθε περίπτωση για να εισπραχθεί το πρώτο ποσό των 25 δις που θα δοθεί «για την αποπληρωμή της ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων», θα πρέπει να ξεπουληθούν τα πάντα και γρήγορα (αεροδρόμια, λιμάνια, τραίνα, υπόλοιπο ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, δρόμοι, νησιά, ιαματικές πηγές, Ολυμπιακά Ακίνητα, ξενοδοχεία, δημόσια οικόπεδα και κτίρια, κλπ). Ακόμη όμως και αν ξεπουληθούν τα πάντα, αμφισβητείται αν μπορούν να εισπραχτούν 25 δις ευρώ.
Η Κυβέρνηση αντί να απορρίψει την άκρως απαράδεκτη και επικίνδυνη πρόταση για τη δημιουργία του Ταμείου αυτού, επεχείρησε μέσα από ψεύδη να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Έτσι ισχυρίστηκε:
- ότι «η ένταξη περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου στο Ταμείο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πουληθούν, σε αντίθεση με τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ που ήταν όλα προς πώληση. Κάποια, πράγματι, μπορεί να πουληθούν, για ορισμένα να υπάρξουν μακροχρόνιες παραχωρήσεις και άλλα να δημιουργούν εισόδημα που θα εισρέει στο Ταμείο». Αυτό βεβαίως καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Αυτά λέγονται από την Κυβέρνηση για να μας πείσουν ότι το υπό σύσταση Ταμείο είναι λιγότερο επαχθές από το ΤΑΙΠΕΔ. Δυστυχώς συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σύμφωνα άλλωστε με τον ιδρυτικό νόμο του ΤΑΙΠΕΔ (3986/2011) προβλέπεται η «αξιοποίηση» των περιουσιακών στοιχείων, που μπορεί να γίνει όχι μόνο με πώληση, αλλά και με μίσθωση, παραχώρηση της χρήσης ή εκμετάλλευσης, κλπ..[4]
- Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι το νέο Ταμείο έρχεται να διασφαλίσει τις καταθέσεις να μην χρειαστεί, δηλαδή, «κούρεμα» καταθέσεων. Μα καλά. Τόσους μήνες δεν μας έλεγαν ότι οι καταθέσεις μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ, ανά λογαριασμό, είναι εγγυημένες; Τι θέλουν να επιτύχουν τώρα με το επιχείρημα αυτό; Να φοβίσουν τους πολίτες (όσους τέλος πάντων έχουν ακόμη καταθέσεις) ότι προσέξτε, αν θέλετε να μην κουρευτούν οι καταθέσεις σας θα πρέπει άμεσα να συσταθεί το Ταμείο αυτό; Μήπως θα πρέπει να διαμαρτυρηθούμε κιόλας γιατί δεν συστάθηκε τόσο καιρό το Ταμείο αυτό;
Τίποτα ακόμη δεν τελείωσε. Όπως είχε αναφέρει ο Daniel Bensaid: «Ίσως να μη συμβεί στους καιρούς μας, αλλά εμείς εξακολουθούμε να παλεύουμε. Τι άλλο να κάνουμε».
Κώστας Γκότσης
δικηγόρος –διδάκτωρ ιστορίας
[1]. Έτσι για παράδειγμα ο Δημήτρης Βίτσας, το πρωί της Δευτέρας 13 Ιουλίου, όντας προσκεκλημένος σε τηλεοπτικό σταθμό βεβαίωνε ότι η πρόταση αυτή κατατέθηκε για να μείνει απλώς στο τραπέζι. Μάλιστα, διευκρίνισε ότι η πρόταση αυτή, θα παραμείνει στο τραπέζι ίσως για πολλά χρόνια, έτσι ώστε μετά από χρόνια να μη θυμόμαστε γιατί τέθηκε. Όπως είπε χαρακτηριστικά, θα την κοιτάμε και θα λέμε: «Τι είν’ τούτο;». Λίγη ώρα μετά μας εξήγησε η Μέρκελ «τι είν’ τούτο» το ταμείο και σε πόσες ακριβώς μέρες θα ψηφιστεί, επειδή τα νομοσχέδια, όπως είπε, είναι ήδη όλα έτοιμα! Ο κ. Βίτσας ανταμείφτηκε για τη μεγάλη του πολιτική διορατικότητα και έγινε υφυπουργός με τον πρόσφατο ανασχηματισμό!
[2]. Η Μέρκελ, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, γνωρίζουν ακριβώς τι προβλέπει. Μήπως οφείλει άμεσα η Κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα το σχετικό νομοσχέδιο και να μην περιμένει την τελευταία στιγμή; Εκτός εάν σκοπός της είναι ο αιφνιδιασμός.
[3]. Η φράση αυτή «πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία» υπήρχε, όπως είδαμε και στην αρχική πρόταση Σόιμπλε
[4] Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 5 του νόμου 3986/2011:
«1. Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται με κάθε πρόσφορο τρόπο και κατά προτίμηση, με:
α) Πώληση.
β) Σύσταση εμπραγμάτων και ενοχικών δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων δικαιωμάτων οριζόντιας και κάθετης ιδιοκτησίας και επικαρπίας επί δικαιώματος οποιασδήποτε φύσης.
γ) Μεταβίβαση εμπραγμάτων και ενοχικών δικαιωμάτων οποιασδήποτε φύσης επί αυτών
δ) Εκμίσθωση.
ε) Παραχώρηση της χρήσης ή της εκμετάλλευσης τους.
στ) Ανάθεση της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων.
ζ) Εισφορά τους σε ανώνυμες εταιρείες και στη συνέχεια πώληση των μετοχών που προκύπτουν.
η) Τιτλοποίηση απαιτήσεων, ανεξάρτητα από τον επιχειρηματικό ή μη χαρακτήρα τους, σύμφωνα με τα άρθρα 10, 11 και 14 του ν. 3156/2003.
θ) Έκδοση τίτλων ανταλλαξίμων με μετοχές που ανήκουν στην κυριότητα του Ταμείου.»
