Αυτά που συναντήσαμε χθες στην Καλαμάτα δεν περιγράφονται εύκολα σε μια ανάρτηση . Ούτε και τα συναισθήματα που μας κατέκλυσαν .
Ο χώρος μεγάλος ,φωτεινός , πεντακάθαρος , φρεσκοβαμμένος , απολύτως τακτοποιημένος και οργανωμένος , όλα με πολύ προσωπική δουλειά και μεράκι.
Οι άνθρωποι που ζουν μέσα (περίπου 30 πρώην χρήστες) και το προσωπικό που δουλεύει , μας υποδέχτηκαν , μας ξενάγησαν στο σπίτι , στα εργαστήρια , στον κήπο και μας μίλησαν με πολλή διάθεση και πολλές λεπτομέρειες για το πρόγραμμά τους .
Μετά συγκεντρωθήκαμε όλοι στη βεράντα και έγινε μια μεγάλη κουβέντα , μια πολύ μεγάλη κουβέντα μεταξύ μας που τέλειωσε με πρόσκληση σε φαγητό την οποία δεχτήκαμε με χαρά για να επιμηκύνουμε λίγο την παραμονή μας στο χώρο.
Η προσπάθεια που γίνεται εκεί είναι τεράστια , τόσο από τα παιδιά που μπαίνουν στο πρόγραμμα όσο και από το προσωπικό αυτούς τους δύσκολους καιρούς .
Σταματήσαμε στα καθαρά και γαλήνια μάτια όλων , στην ευγένεια και την αγάπη που είδαμε μεταξύ τους , στη δύναμη που απέπνεε ο λόγος τους , στο νοιάξιμο του κόσμου που δουλεύει μέσα , στην ανταπόδοση της έγνοιας που ήταν διάχυτη , στην ασφάλεια που ένιωθαν εκεί μέσα , στην λειτουργία της κοινότητας με όρους δημοκρατίας και ισοτιμίας .
Σκεφτήκαμε ότι η υποχρέωση μας, ατομικά και συλλογικά , είναι μεγάλη ώστε να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση του κοινωνικού περιβάλλοντος που θα τους υποδεχτεί μετά την ολοκλήρωση του προγράμματός τους . Αλλά και ακόμη παραπέρα, να δουλέψουμε για μια καλύτερη κοινωνία που τα ναρκωτικά , ο στιγματισμός , ο κοινωνικός αποκλεισμός , τα κλειστά προγράμματα να μην έχουν λόγο ύπαρξης ...
Και δεσμευτήκαμε ότι, στο μικρό βαθμό των δυνατοτήτων μας ως συλλογικότητα , θα συνεχίσουμε την προσπάθεια .
Φύγαμε από την Κοινότητα με χαμόγελο και με αίσθημα ευθύνης . Ήταν από τις δυνατότερες στιγμές μας ως ΑΑΜΑ. Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά της Κοινότητας και τον κ. Χαλδαίο για την πρόσκληση .
