ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ «ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ»
ΡΗΞΗ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ / ΕΕ / ΔΝΤ
ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ,
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΕΥΡΩ, ΕΕ,
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου διεξήχθη σε συνθήκες έντονης ταξικής και πολιτικής πόλωσης. Το συνασπισμένο αστικό μπλοκ ΕΕ, κεφαλαίου, μνημονιακών κομμάτων, καθεστωτικών ΜΜΕ, «πνευματικών προσωπικοτήτων», θεσμών της εξουσίας και ξεφωνημένης εργοδοτικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας εξαπέλυσε μια τεράστια εκστρατεία εκβιασμού και φόβου του λαού και της νεολαίας για να επιβάλλει την υποταγή στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ για νέους γύρους σκληρής αντεργατικής επίθεσης και νέων μνημονίων. Έδωσε εξ αρχής βάθος στο πολιτικό διακύβευμα της ψήφου θέτοντας στο κέντρο της πάλης το δίλημμα «μέσα ή έξω στο ευρώ και την ΕΕ».
Η κυβέρνηση οδηγήθηκε στην επιλογή του δημοψηφίσματος, στα πλαίσια της συνέχισης της διαπραγμάτευσης, με τους χειρότερους δυνατούς όρους. Κινούμενη με την λογική «ούτε ρήξη ούτε υποταγή» και «πάση θυσία» συμφωνία για την παραμονή στο ευρώ έδωσε όλα τα όπλα στους δανειστές για να εκβιάσουν τον λαό. Πρότεινε η ίδια μνημόνια 8 δις, έκλεισαν οι τράπεζες, άφηνε διαρκώς όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά σε σχέση με την πραγματοποίηση ή όχι του δημοψηφίσματος και το κλείσιμο συμφωνίας, είχε εν τέλει μια στάση που αντικειμενικά υπονόμευε το ΟΧΙ.
Παρόλα αυτά ο λαός αξιοποίησε τη δυνατότητα και μπήκε στο προσκήνιο με την μαζική κινητοποίηση και την ψήφο του φωνάζοντας ένα ιστορικό ΟΧΙ. Πρόκειται για μία μεγάλη νίκη της λαϊκής αντίστασης, αξιοπρέπειας και ανυπακοής, απέναντι στις συνασπισμένες δυνάμεις της ΕΕ, του ντόπιου κεφαλαίου και του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Αποτέλεσε παράλληλα ένα ισχυρό μήνυμα προς την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην υπογραφή νέων μνημονιακών αντιλαϊκών μέτρων. Το ΟΧΙ στην πρόταση Γιούνκερ ήταν παράλληλα και ΟΧΙ στις κυβερνητικές προτάσεις που κινούνταν στην ίδια λογική. Οι εργαζόμενοι αψήφησαν κάθε εκβιασμό και κάθε βία αλλά η κυβέρνηση «τον χρησιμοποιεί» απλά και μόνο σαν διαπραγματευτικό χαρτί.
Το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος είναι το ΟΧΙ των εργατών, της νεολαίας, των αγροτών, των ανέργων, της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, απέναντι και ενάντια στο ΝΑΙ της πλουτοκρατίας, της ευρωκρατίας, του φόβου. Έχει ιδιαίτερο ταξικό βάθος κι εκφράζει την απόφασή των εργαζόμενων να τελειώνουν με τα μνημόνια, την φτώχια, την επιτροπεία, τον μονόδρομο που έχει επιλέξει η ελληνική αστική τάξη και τους εκβιασμούς της ευρωζώνης και της ΕΕ. Επιλέχθηκε σε τεράστια ποσοστά από τη νεολαία, η οποία ασφυκτιά στο καθεστώς έλλειψης κάθε προοπτικής γι’ αυτή μέσα στο σύστημα και την κρίση του.
Το πλατύ λαϊκό και νεολαιίστικο ΟΧΙ χαρακτηρίζεται από πολυμορφία, αντιφατικότητα και διάφορα επίπεδα συνείδησης και λαϊκής στάσης. Υπάρχουν τμήματα που το έβλεπαν σαν ένα ΟΧΙ αξιοπρέπειας, δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας. Ή άλλοι που το έβλεπαν σαν ψήφο στήριξης της διαπραγματευτικής θέσης της κυβέρνησης. Εκφράστηκε όμως έντονα και ως ισχυρό πολιτικό νεύρο το ΟΧΙ της τριπλής ρήξης με τους εκβιασμούς και τις συμφωνίες των δανειστών, με τα νέα μνημόνια της κυβέρνησης, με το ευρώ και την ΕΕ, το ΟΧΙ που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ αριστεράς εκπροσώπησαν σ’ αυτή τη μάχη.
Ταυτόχρονα το ΟΧΙ απέδειξε ότι το ρήγμα της λαϊκής και νεολαιίστικης αντίστασης παραμένει ενεργό και δεν έχει χωνευτεί απ’ όλες τις προσπάθειες που κάνει το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό να εμπεδώσει στο λαό την μοναδικότητα του μνημονιακού δρόμου, της συνεχούς επίθεσης στα δικαιώματά του. Επιβεβαίωσε ότι η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα μπορεί να είναι ο μοναδικός φορέας ανατροπής των αντεργατικών σχεδίων. Όξυνε την πολιτική κρίση και εσωτερικά αλλά και στο ευρωπαϊκό πεδίο. Γνώρισε τη συμπαράσταση και την διεθνή αλληλεγγύη από εργαζόμενους άλλων χωρών που βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις.
Αμέσως μετά το δημοψήφισμα η κυβέρνηση επιχειρεί σε συνεργασία με όλο το συρφετό των μνημονιακών κομμάτων και πολιτικών να μετατρέψει το ηχηρό αυτό ΟΧΙ σε ΝΑΙ σε μια νέα επώδυνη μνημονιακή συμφωνία, παραχαράσσοντας τη λαϊκή θέληση.
Προσφέρει στέγη και πολιτικό ρόλο σε όσους ο λαός γι’ άλλη μια φορά εκδικήθηκε με την ψήφο του και τους πέταξε στα αζήτητα. Μαζί της, οι χθεσινοί αντίπαλοι «ερμηνεύουν» τη λαϊκή ψήφο ως διαπραγματευτικό χαρτί κι ότι ο λαός δεν επιθυμεί ρήξη. Ποιοι; Όλοι όσοι μέχρι και την Κυριακή το βράδυ σε όλους τους τόνους δήλωναν ότι το ΟΧΙ είναι επιλογή ρήξης και καταστροφής..
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να εξαργυρώσει το συντριπτικό λαϊκό όχι σε ένα νέο μνημόνιο σαν αυτό που πρότεινε πριν το δημοψήφισμα ή ακόμα χειρότερο. Το όχι στις προτάσεις των δανειστών είναι όχι και στο δικό της μνημόνιο! Παλεύουμε να ξηλωθούν τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι. Για να επιβληθούν «μονομερώς», εδώ και τώρα, τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα και ανάγκες, στους μισθούς και τις συντάξεις, την δημοκρατία, το κτύπημα των εκβιασμών και της ασυδοσίας εργοδοτών-τραπεζιτών- καναλαρχών.
Το αμέσως επόμενο διάστημα, χωρίς καμία επανάπαυση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει με τον ίδιο αποφασιστικό τρόπο την μάχη για την υπεράσπιση και την δικαίωση της νίκης αυτής. Για να γίνει αφετηρία λαϊκής εργατικής αντεπίθεσης, ενάντια σε κάθε νέο μνημόνιο. Ενάντια στο κυβερνητικό πραξικόπημα, στην νέα «εθνική συναίνεση» για την διαπραγμάτευση, την υποταγή και την επιβολή ενός αντιλαϊκού προγράμματος.
Τώρα πρέπει να σταματήσει κάθε διαπραγμάτευση με την ΕΕ και τους δανειστές. Όχι σε νέο μνημόνιο, κατάργηση των παλιών μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων.
Τους προηγούμενους μήνες της διαπραγμάτευσης και ιδιαίτερα τις δραματικές αυτές τελευταίες ημέρες αποδείχτηκε πλατιά μπροστά στον λαό ότι ανάμεσα στην ρήξη και τη υποταγή δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. Αν η πολιτική της κυβέρνησης για μια μνημονιακή συμφωνία πριν το δημοψήφισμα ήταν ολότελα λαθεμένη, σήμερα μετά την έκφραση της λαϊκής θέλησης είναι εγκληματική.
Το πρόγραμμα που πρόβαλλε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτή την στιγμή γίνεται ζήτημα ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους.
-Για να προστατευτεί το λαϊκό εισόδημα και οι λαϊκές αποταμιεύσεις από κούρεμα και για να αποκατασταθεί η ρευστότητα απαιτείται αμέσως εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση με λαϊκό – εργατικό έλεγχο, αποκοπή από το ευρωσύστημα και την ΕΚΤ και έξοδος από την ευρωζώνη. Σε κάθε άλλη περίπτωση οι τραπεζίτες της Φραγκφούρτης και ο Ντράγκι θα έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της επιβίωσης του ελληνικού λαού.
- Για να βρεθούν λεφτά για μισθούς και συντάξεις χρειάζεται στάση πληρωμών στην ΕΚΤ, και το ΔΝΤ, καταγγελία των δανειακών συμβάσεων και μονομερής διαγραφή του χρέους (που όλοι λένε ότι δεν είναι βιώσιμο).
- Τώρα είναι η ώρα το εργατικό κίνημα να επιβάλλει με τους αγώνες του την άμεση και μονομερή ικανοποίηση των λαϊκών αιτημάτων. Την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, την πλήρη επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων, την φορολόγηση του κεφαλαίου σε συνδυασμό με τις φορελαφρύνσεις στα λαικά στρώματα κλπ.
Ιδιαίτερα πρέπει να παρθούν άμεσα δημοκρατικά μέτρα όπως η κατάργηση των δολοφονικών ορδών των ΔΕΛΤΑ, που έδρασαν σαν φασίστες τραμπούκοι ακόμα και την μέρα της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στο Σύνταγμα και των ΜΑΤ.
Μέσα στις κρίσιμες αυτές μέρες, αναδείχτηκε το ρεύμα του ΟΧΙ της ρήξης, του ΟΧΙ μέχρι το τέλος. Τώρα είναι η ώρα για να συγκροτήσουμε μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική πρωτοβουλία της υπεράσπισης αυτού του ΟΧΙ. Για ένα μεγάλο ΝΑΙ στη ρήξη, για έναν άλλο δρόμο χωρίς μνημόνια και χρέος, χωρίς ευρώ και ΕΕ, για μια αντεπίθεση των λαϊκών αγώνων, για την κατάκτηση των δίκαιων εργατικών αιτημάτων.
Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε σχολή, σχολείο κ.ο.κ. προωθούμε τη συγκρότηση λαϊκών επιτροπών – συνελεύσεων του ΟΧΙ της ρήξης. Απευθυνόμαστε σε αγωνιστές του κινήματος, στους αγωνιστές των δυνάμεων εκείνων που έδωσαν τη μάχη με το περιεχόμενο του τριπλού ΟΧΙ, σε αγωνιστές του ΚΚΕ, σε αγωνιστές της αριστερής διαφωνίας του ΣΥΡΙΖΑ. Πολιτικό περιεχόμενο αυτών των επιτροπών – συνελεύσεων μπορεί και πρέπει να είναι: παύση τώρα των διαπραγματεύσεων, καμία νέα συμφωνία – μνημόνιο, κατάργηση των παλιών μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών τους νόμων, παύση πληρωμών, μονομερής διαγραφής του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση με εργατικό – λαϊκό έλεγχο, ρήξη-έξοδος από ευρώ ΕΕ, χτύπημα στην εργοδοτική τρομοκρατία και στην καθεστωτική μιντιοκρατία, ικανοποίηση των εργατικών και λαϊκών αιτημάτων.
