- Δεσμευτήκαμε στα πλαίσια αποκατάστασης της Κυριαρχίας και της Δημοκρατίας στην χώρα ότι συνομιλητές και συνδιαμορφωτές των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων θα είναι η κοινωνία και προτεραιότητά μας τα συμφέροντά της. Αντί αυτού εξακολουθεί η ελληνική Βουλή να νομοθετεί καθ’ υπαγόρευση της τρόικα καταπνίγοντας τη Δημοκρατία, τη λαϊκή συμμετοχή, το δημόσιο συμφέρον, την κοινή λογική.
- Οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτική Δικονομίας είναι αυτές που σχεδίασε η προηγούμενη κυβέρνηση και κάνει εύκολες, γρήγορες, φθηνές και ευνοϊκές τις εκποιήσεις ακινήτων για τις τράπεζες, οι οποίες παραμένουν στους ίδιους και χωρίς κανένα δημόσιο έλεγχο.
- Ενάντια στις ρυθμίσεις του Σχεδίου Νόμου έχουν τοποθετηθεί με δύο μήνες αποχή και με 93% σε δημοψήφισμα που είχαν οργανώσει οι δικηγόροι της χώρας. Το τμήμα Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωσή του ζητούσε «να αποσυρθεί τώρα ο νέος κώδικας πολιτικής δικονομίας». Με χθεσινό ψήφισμα, σειρά κοινωνικών οργανώσεων, από την ΕΚΠΟΙΖΩ έως την «Αλληλεγγύη για όλους», ζητά την καταψήφισή του καθώς διευκολύνει τους πλειστηριασμούς και βυθίζει σε μεγαλύτερη απόγνωση την κοινωνία.
- Δεν είμαστε ό,τι δηλώνουμε, αλλά ό,τι κάνουμε και ψηφίζουμε. Αδυνατώ έξω από την Βουλή να είμαι με τους αδύναμους και μέσα στη Βουλή να ψηφίζω υπέρ των ισχυρών και των τραπεζών.
- Εξακολουθώ να πιστεύω ότι δε μπορεί ο μόνος δρόμος για αυτή την χώρα να είναι τα μνημόνια, ούτε η Βουλή να λειτουργεί ως Βουλή κατεχόμενης χώρας, κάτι που με συνέπεια καταγγείλαμε επι πέντε χρόνια.
Δεν ήταν μονόδρομος για την χώρα αυτή η διαπραγμάτευση, με τους συγκεκριμένους όρους, προετοιμασίες και προϋποθέσεις, και αυτή η ταπεινωτική κατάληξη.
- Καθένας μπορεί να κάνει τις επιλογές του, τουλάχιστον όμως –και αυτό αφορά την κυβέρνηση- να μη μετατρέπεται στον πιο φανατικό εκφωνητή του «Δεν Υπάρχει Εναλλακτική» γιατί έτσι δεν διαχειρίζεται τα ζητήματα στο εσωτερικό της, αλλά στρέφεται ενάντια στους αγώνες και στις προσδοκίες του λαού μας τα τελευταία πέντε χρόνια, ενάντια στην ανάσα αξιοπρέπειας που ένιωσε ο λαός μας όταν τα μνημόνια μπήκαν για λίγο στην άκρη στο πρώτο διάστημα διακυβέρνησης.
- Αν η κυβέρνηση λόγω της μνημονιακής συμφωνίας δε μπορεί να είναι το αποκούμπι της κοινωνίας, αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν έχει άλλη εναλλακτική, τότε η κοινωνία έχει το δικό της μονόδρομο, αυτόν της οργάνωσης και της υπεράσπισης της επιβίωσής της ενάντια ακριβώς σε όσα ψηφίζουμε εδώ χωρίς αυτή και ενάντια σε αυτή.
