Έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα του με τις επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου ο Μοροζίνι, πέρασε στην Πελοπόννησο όπου οι Έλληνες είχαν εξεγερθεί. Ο Ισμαήλ Πασάς με 10.000 στρατό εκστράτευσε κατά της Μάνης εξασφαλίζοντας την υποταγή των Μανιατών. Στα μέσα Ιουνίου του 1685 οι Ενετοί με δύναμη 8.100 ανδρών πολιόρκησαν την Κορώνη την οποία έσπευσαν να υπερασπίσουν ο Χαλίλ πασάς της Ναυπάκτου και ο Μουσταφά πασάς της Πελοποννήσου. Η Κορώνη παραδόθηκε έπειτα από 49 ημέρες την νύχτα της 31 Ιουλίου 1685.
Στη συνέχεια ο Μοροζίνι βάδισε προς την Καλαμάτα, ενθαρρύνοντας τους Μανιάτες να εξεγερθούν ξανά. Ενώ ο Οθωμανός ναύαρχος στο Ναύπλιο προετοίμαζε εκστρατεία κατά των Ενετών, ο Γερμανός στρατηγός Άνιμπαλ φον Ντέγκενφελντ με 1500 Μανιάτες και άλλους μισθοφόρους τον έτρεψε σε φυγή. Ο Μοροζίνι νικώντας έναν πολυάριθμο Οθωμανικό στρατό κατέλαβε την Καλαμάτα ενώ μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου βρισκόταν στον έλεγχό του μεγάλο τμήμα της Μεσσηνίας, η Ζαρνάτα (κάστρο κοντά στο σημερινό χωριό Κάμπος της Μεσσηνίας), Κελεφά, και Πασσαβάς στη Μάνη. Από εκεί ο Μοροζίνης αφού διόρισε αρμοστή στην Λακωνία τον Λορέντζο Βενιέρο πήγε στην Κέρκυρα.
Στις αρχές του επόμενου χρόνου οι Ενετοί ενισχυόμενοι από την Τοσκάνη και τα Παπικά Κράτη αντιμετώπισαν επιτυχώς μία τουρκική επίθεση που απειλούσε να ανακαταλάβει την Μάνη. Μετά τις νέες ενισχύσεις επικεφαλής των χερσαίων επιχειρήσεων ανέλαβε ο Σουηδός κόμης Όττο Βίλχελμ Καίνιξμαρκ και των θαλάσσιων ο Μοροζίνι. Στις 3 Ιουνίου 1686 ο Καίνιξμαρκ κατέλαβε την Πύλο και το Ναβαρίνο. Ο τουρκικός πληθυσμός των περιοχών κατέφυγε στην Τρίπολη. Στις 7 Ιουλίου κατελήφθη και η Μεθώνη. Οι Ενετοί στη συνέχεια προχώρησαν προς το Άργος και το Ναύπλιο. Ο Ενετικός στρατός αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο στο διάστημα μεταξύ της 30ης Ιουλίου και της 4ης Αυγούστου 1686. Μετά από σκληρές μάχες με τα στρατεύματα του Ισμαήλ Πασά κατέλαβαν την πόλη στις 3 Σεπτεμβρίου. Ο Ισμαήλ πασάς μετά την ήττα του αναχώρησε για την Αχαΐα αφού πρώτα ενίσχυσε την φρουρά της Κορίνθου που έλεγχε το πέρασμα προς τη Δυτική Ελλάδα.
Στις αρχές του 1687 ο Μοροζίνι δέχτηκε νέες στρατιωτικές ενισχύσεις με την άφιξη γερμανικών σωμάτων από το Αννόβερο. Η δύναμή του πλέον του επέτρεπε να στραφεί εναντίον του μεγαλύτερου οχυρού της Πελοποννήσου, της πόλης της Πάτρας και του κάστρου στο Ρίο. Οι Οθωμανοί επιτέθηκαν αμέσως στους Ενετούς κατά την αποβίβασή τους στην περιοχή της Αχαΐας, όμως ηττήθηκαν. Ο πανικός που ξέσπασε τότε στις τάξεις των τουρκικών δυνάμεων επέτρεψε στους Ενετούς να προχωρήσουν στην κατάληψη της Πάτρας και του Ρίου. Η κατάληψη της Πελοποννήσου ολοκληρώθηκε το 1697 με την κατάληψη των κάστρων της Κορίνθου και του Μυστρά.
Το επάνω νόμισμα έχει βρεθεί στο Παράλιο Άστρος, το αντίστοιχο κάτω είναι φωτ. αρχείου, και τα δύο είναι πανομοιότυπα
Όπως προκύπτει από το παραπάνω νόμισμα, το οποίο βρέθηκε στη περιοχή του Φάρου και ανήκει σε συλλογή Ιταλού αρχαιολόγου, επιβεβαιώνεται η παρουσία των Ενετών, στο τόπο μας, μεταξύ των ετών 1686 – 1697.
Λίγα λόγια για το νόμισμα: Αυτού του τύπου τα νομίσματα είχαν «κοπεί» στη Βενετία, μεταξύ των ετών 1688-1691, για τις ανάγκες του στόλου της, ο οποίος επιχειρούσε στο Μοριά (Πελοπόννησο). Το προαναφερόμενο κέρμα βρέθηκε το 1960, κατά την διάρκεια των εργασιών για την διάνοιξη του περιφερειακού δρόμου του Νησιού.
Προδιαγραφές
Σύνθεση: Χαλκός
Βάρος: 7.0199g
Διάμετρος: 29 χιλιοστά
Σχέδιο
Εμπροσθότυπο: Λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, «I» αξία
Επιγραφή : SAN. MARC. VEN.
Οπισθότυπο - Επιγραφή: ARMATA / ET / MOREA
Πηγή: wikipedia
