Στάβλος: Στην αυλή του ξυπνούν οι παιδικές μας αναμνήσεις

Η καλοκαιρινή αυλή του Στάβλου ξυπνάει ανέμελες αναμνήσεις παιδικών χρόνων για εμάς τους μεγάλους.

Τότε που & εμείς ως παιδιά σε μια βραδινή οικογενειακή έξοδο για φαγητό, παίξαμε γελώντας ξέγνοιαστα με τα υπολοιπα πιτσιρίκια της διπλανής παρέας, ανάμεσα στα τραπέζια με τα καρό τραπεζομάντιλα.

Τότε που οι γονείς μας πίνοντας τη δροσερή ρετσινούλα, αναλωνόντουσαν σε ατέρμονες πολιτικές συζητήσεις, βλέπετε ηταν και το κλίμα της εποχής, τότε κι εμείς ως ξεχασμένες παρουσίες παίζαμε τσιγγάκια σε κάποια γωνία του μαγαζιού και τα πέδιλά μας γέμιζαν από το λευκό χαλίκι της ταβέρνας, ενώ η μυρωδιά του γιασεμιού και του νυχτολούλουδου μπερδεύονταν στα ρουθούνια μας.

Ένα τέτοιο περιβάλλον αισθάνεται ο επισκέπτης του Στάβλου μπαίνοντας στην αυλή του.

Ένας χώρος μέσα στην πόλη, αλλά παράλληλα μακρινός, αφού δεν γειτνιάζει με κάποιο πολύβουο δρόμο, αλλά με τον τελευταίο θύλακα από πορτοκαλιές που υπάρχει στο Ναύπλιο.