Μια πρόταση προς τον ΟΣΕ και την ΕΡΓΟΣΕ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπρούσαλης πρόεδρος ΣΦΣΑ – Κίνησης
Πελοποννησιακής Γραμμής
Για τη διάσωση και τη δυνητική αξιοποίηση του μετρικού διαδρόμου της Πελοποννήσου (προαστιακή, τουριστική κτλ.) έχουμε αναφερθεί με προηγούμενες παρεμβάσεις μας κι έχουμε καταθέσει πρόταση νομοθετικής παρέμβασης στον αρμόδιο υπουργό.
Ανεξάρτητα λοιπόν από τα πλεονεκτήματα της νέας «κανονικού» εύρους σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων (ΣΓΥΤ), θεωρούμε ότι ο παλιός μετρικός διάδρομος μπορεί μελλοντικά, αν όχι άμεσα, να φανεί εφεδρικά χρήσιμος, αφού διέρχεται μέσα από πολλούς οικισμούς και σε πολλά τμήματά του (και στη βόρεια Πελοπόννησο) αποτελεί μια θαυμάσια παραθαλάσσια γραφική διαδρομή. Η διαδρομή των 700 περίπου χιλιόμετρων του παλιού μετρικού δικτύου (από Αγίους Αναργύρους Αττικής – Κόρινθο) καλύπτει περιμετρικά και τα κυριότερα αστικά κέντρα της Πελοποννήσου (πλην της Σπάρτης)κοντά σε αρχαιολογικούς χώρους και αξιοθέατα φυσικά τοπία. Για τη διαδρομή αυτή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της με τα τεχνικά και αρχιτεκτονικά της έργα, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν διοργανωθεί κι εκδρομές από Έλληνες φίλους του σιδηροδρόμου αλλά και από το εξωτερικό ναυλώνοντας και (ακριβοπληρωμένες μάλιστα) αμαξοστοιχίες για αυτό το σκοπό. Θεωρούμε αυτονόητη την αξία της εξασφάλισης ενός τέτοιου, ενιαίου από πλευράς εύρους, αυτοτελούς μετρικού σιδηροδρομικού διαδρόμου. Για οποιαδήποτε όμως μελλοντική αξιοποίηση και χρήση, προαστιακή, τουριστική κτλ. η αρτιότητα και η συνέχεια του «όλου», αυτού του διαδρόμου, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, αφού η κατάτμησή του ουσιαστικά σημαίνει την λειτουργική αχρήστευσή του.
Για να μην υποθηκευτεί λοιπόν ένα σημαντικό μέρος της παλιάς σιδηροδρομικής υποδομής της χώρας μας και, προκειμένου να συνδυαστεί η δυνατότητα αξιοποίησης του μετρικού δικτύου της Πελοποννήσου παράλληλα με τη νέα σιδηροδρομική γραμμή υψηλών ταχυτήτων, ακόμα και στα τμήματα όπου η νέα γραμμή επικαλύπτει τον παλιό διάδρομο, απευθυνθήκαμε με πρόσφατη επιστολή μας στις 27 Ιουλίου προς τον ΟΣΕ και την ΕΡΓΟΣΕ.
Ουσιαστικά ζητάμε να γίνει και στην νέα διπλή σιδηροδρομική γραμμή, στο τμήμα Κιάτου- Ροδοδάφνης (Αίγιο),με προοπτική σύνδεσης της Πάτρας, κάτι που ήδη έχει εφαρμοστεί πριν από μερικά χρόνια σε ένα άλλο τμήμα της γραμμής. Κι αυτό γιατί η παραπάνω κατασκευαζόμενη νέα διπλή γραμμή επικαλύπτει σε κάποια τμήματα τον παλιό σιδηροδρομικό διάδρομο της μετρικής γραμμής, ο οποίος από Κόρινθο μέχρι Ψαθόπυργο έχει χαρακτηριστεί ως καταργημένη γραμμή.
Κατά το προηγούμενο λοιπόν της εφαρμογής στο τμήμα της νέας ΣΓΥΤ, ανάμεσα Κινέτα- Κακιά Σκάλα, η οποία εξασφάλισε την «αρτιμέλεια» της μετρικής γραμμής από Αγ. Αναργύρους –Κόρινθο, προτείνουμε να προβλεφτεί όπου χρειαστεί και στο τμήμα Κιάτου – Ροδοδάφνης –Πάτρας, διαλειτουργικότητα συνδυασμένου εύρους με τρίτη σιδηροτροχιά και με ανάλογους στρωτήρες, σε έναν τουλάχιστον από τους δυο διαδρόμους της κανονικής γραμμής. Κι επειδή γνωρίζουμε ότι τα υλικά επιδομής (στρωτήρες, σιδηροτροχιές κτλ.)ήδη έχουν εξασφαλιστεί από χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ - Ταμείο Συνοχής, προτείνουμε να αξιοποιηθούν όσοι απλοί στρωτήρες αντικατασταθούν και περισσέψουν, σε άλλα σιδηροδρομικά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη ή προγραμματίζονται στη χώρα μας. Άλλωστε πόση θα είναι η οικονομική επιβάρυνση για στρωτήρες συνδυασμένου εύρους (κανονικής και μετρικής γραμμής) που θα χρειαστούν για μερικά χιλιόμετρα; Η μικρή δαπάνη μιας τέτοιας βελτιωτικής παρέμβασης θεωρούμε ότι αξίζει να γίνει και είναι ασήμαντη συγκριτικά με την τάξη μεγέθους του κόστους ενός μεγάλου σιδηροδρομικού έργου, όπως είναι το έργο της ΣΓΥΤ Κιάτου - Ροδοδάφνης.
Κι ενόσω λοιπόν στο προαναφερόμενο έργο δεν έχει ακόμα ξεκινήσει η στρώση της γραμμής προτείνουμε να εξεταστεί με τη δέουσα προσοχή η πρότασή μας και να μελετηθεί η εφαρμογή της με την επιβαλλόμενη ανάλογη μακρόπνοη διορατικότητα.
