Αμέσως ενημερώθηκε ο Σύλλογος προστασίας και περίθαλψης άγριας ζωής ΑΝΙΜΑ και το τραυματισμένο πουλί στάλθηκε για περίθαλψη.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το ΚΤΕΛ Αργολίδος στο Ναύπλιο μετέφερε χωρίς αντίτιμο το τραυματισμένο πουλί στην Αθήνα και για αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στο προσωπικό και την διοίκηση για την περιβαλλοντική ευαισθησία του.
Ο Μικροτσικνιάς είναι ένας μικροσκοπικός ερωδιός που δύσκολα να παρατηρηθεί. Ανήκει στην τάξη των Πελαργόμορφων (Ciconiiformes), στην οικογένεια των Ερωδιίδων και το Γένος Ardeola. Είναι μεταναστευτικό είδος, στις περιοχές φωλιάσματος φτάνει τον Μάρτιο και αναχωρεί γύρω στον Σεπτέμβριο. Πετάει αργά εναλλάσσοντας γρήγορα χτυπήματα των φτερών με αιωρήσεις.
Είναι ένας μικροσκοπικός ερωδιός, το μικρότερο είδος της οικογένειας του στην Ευρώπη, έχει το μέγεθος του περιστεριού. Το μέγεθος του φτάνει τα 33-38 εκατοστά, το βάρος του 140 γραμμάρια και με άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 55-58 εκατοστά. Είναι ο ερωδιός με τον πιο έντονο διμορφισμό από όλα τα είδη που ζουν στην Ευρώπη. Ο Μικροτσικνιάς είναι ένας μοναχικός ερωδιός που μπορούμε να τον συναντήσουμε και σε ζευγάρια. Είναι αρκετά αθόρυβος και είναι σπάνιο να ακουστεί η φωνή του και μαζί με το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας μένει κρυμμένος στις πυκνές καλαμιές τον κάνουν ιδιαίτερα δύσκολο στον εντοπισμό.
Όταν απειλείτε παίρνει τη θέση πασσαλίσκου, με το σώμα τεντωμένο κάθετα προς το έδαφος και το κεφάλι να κοιτάει προς τον ουρανό, που το κάνει να μην ξεχωρίζει από τα καλάμια. Το σούρουπο βγαίνει για κυνήγι στις όχθες για να πιάσει μικρά ψάρια, έντομα και αμφίβια. Την περίοδο της αναπαραγωγής, στα τέλη Μαΐου αρχές Ιουνίου, το αρσενικό φτιάχνει μία φωλιά μέσα στα καλάμια με κομμάτια από καλάμια και οριοθετεί μία περιοχή. Μετά προσελκύει ένα θηλυκό και δημιουργεί ένα ζευγάρι.
Το θηλυκό γεννάει 4-6 λευκά αυγά που κλωσσάνε και οι δύο γονείς. Η επώαση γίνεται μετά απο 16-20 μέρες και την φροντίδα των μικρών την αναλαμβάνουν και οι δύο γονείς για 25-30 μέρες οπότε και τα μικρά εγκαταλείπουν την φωλιά. Του αρέσουν οι περιοχές που έχουν γλυκά νερά με μικρό βάθος και πλούσιους καλαμιώνες στις όχθες. Αυτό ρον κάνει ιδιέτερα ευαίσθητο στην καταστροφή των καλαμιώνων. Μπορούμε να το συναντήσουμε στις όχθες λιμνών, ποταμών, έλη και κανάλια. Κατά την μετανάστευση μπορούμε να τον συναντήσουμε και κοντά στη θάλασσα.
