Το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου, κάθε χρόνο, γιορτάζεται στιςΣπέτσες η επέτειος της ναυμαχίας που έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του 1822 στο θαλάσσιο στενό που ορίζεται από τις ανατολικές ακτές των Σπετσών και την ακτογραμμή της Ερμιονίδας.
Η «Αρμάτα», όπως είναι ευρέως γνωστή, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις και καλλιτεχνικές εκθέσεις. Οι εορταστικές εκδηλώσεις κορυφώνονται με την πυρπόληση και την ανατίναξη ομοιώματος της τουρκικής ναυαρχίδας.
Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1822, ανήμερα της εορτής του Γενεθλίου της Θεοτόκου, σκάφη του τουρκικού στόλου, εν πλω προς το Ναύπλιο, που βρισκόταν σε πολιορκητικό κλοιό από τις στρατιωτικές και ναυτικές δυνάμεις των Ελλήνων, ήλθαν αντιμέτωπα με ελληνικά πολεμικά πλοία, σπετσιώτικα, υδραίικα και ψαριανά.
Παρά την εντολή του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη να κατευθυνθεί ο ελληνικός στόλος προς το εσωτερικό του Αργολικού κόλπου, ορισμένοι πλοίαρχοι, για να μην αφήσουν το νησί των Σπετσών απροστάτευτο, αποφάσισαν να εξαπολύσουν επίθεση εναντίον των τουρκικών πλοίων.
Ακολούθησε μια σφοδρή σύγκρουση με συνεχείς κανονιοβολισμούς και αβέβαιο αποτέλεσμα, καθώς τα ελληνικά πλοία επιχειρούσαν να εμποδίσουν τη διέλευση του τουρκικού στόλου από το θαλάσσιο στενό.
Σύμφωνα με την παράδοση, την έκβαση της ναυμαχίας έκρινε τελικά η παράτολμη πράξη ενός σπετσιώτη πυρπολητή, του Κοσμά Μπαρμπάτση, ο οποίος εφόρμησε με απαράμιλλη ανδρεία στον τουρκικό ναυτικό σχηματισμό, προσέγγισε με το μικρό σκάφος του την τουρκική ναυαρχίδα και κατάφερε να την πυρπολήσει.
Η τουρκική ναυαρχίδα παραδόθηκε στις φλόγες και βυθίστηκε, γεγονός που προκάλεσε την αποχώρηση των τουρκικών σκαφών και σηματοδότησε τη λήξη της ναυμαχίας.
Ακολούθησε μια σφοδρή σύγκρουση με συνεχείς κανονιοβολισμούς και αβέβαιο αποτέλεσμα, καθώς τα ελληνικά πλοία επιχειρούσαν να εμποδίσουν τη διέλευση του τουρκικού στόλου από το θαλάσσιο στενό.
Σύμφωνα με την παράδοση, την έκβαση της ναυμαχίας έκρινε τελικά η παράτολμη πράξη ενός σπετσιώτη πυρπολητή, του Κοσμά Μπαρμπάτση, ο οποίος εφόρμησε με απαράμιλλη ανδρεία στον τουρκικό ναυτικό σχηματισμό, προσέγγισε με το μικρό σκάφος του την τουρκική ναυαρχίδα και κατάφερε να την πυρπολήσει.
Η τουρκική ναυαρχίδα παραδόθηκε στις φλόγες και βυθίστηκε, γεγονός που προκάλεσε την αποχώρηση των τουρκικών σκαφών και σηματοδότησε τη λήξη της ναυμαχίας.
Στην περιοχή του ξακουστού Παλαιού Λιμανιού, στην περίοπτη θέση του παλαιού σπετσιώτικου κανονιοστασίου, που έλαβε κι αυτό μέρος στη ναυμαχία των Σπετσών, είναι χτισμένο το εκκλησάκι της Παναγίας της Αρμάτας.
Ο ναΐσκος οικοδομήθηκε κατά τα έτη 1826-1830 από την ιστορική σπετσιώτικη οικογένεια του ναυμάχου Ιωάννη Κούτση, προς τιμήν του Γενεθλίου της Θεοτόκου και σε ανάμνηση της μεγάλης νίκης των Ελλήνων επί των Τούρκων στις 8 Σεπτεμβρίου του 1822 με τη συμπαράσταση της Θεοτόκου (η λέξη Αρμάτα αποτελεί παράφραση της λέξης αρμάδα, δηλαδή πολεμικός στόλος).
Οι επισκέπτες της Παναγίας της Αρμάτας βλέπουν, επίσης, το ταφικό μνημείοτου κτήτορα του ναΐσκου, Ιωάννη Κούτση, και της συζύγου του, καθώς και τον μπρούντζινο ανδριάντα του Κοσμά Μπαρμπάτση, έργο της γλύπτριαςΝαταλίας Μελά.
Ο ναΐσκος οικοδομήθηκε κατά τα έτη 1826-1830 από την ιστορική σπετσιώτικη οικογένεια του ναυμάχου Ιωάννη Κούτση, προς τιμήν του Γενεθλίου της Θεοτόκου και σε ανάμνηση της μεγάλης νίκης των Ελλήνων επί των Τούρκων στις 8 Σεπτεμβρίου του 1822 με τη συμπαράσταση της Θεοτόκου (η λέξη Αρμάτα αποτελεί παράφραση της λέξης αρμάδα, δηλαδή πολεμικός στόλος).
Οι επισκέπτες της Παναγίας της Αρμάτας βλέπουν, επίσης, το ταφικό μνημείοτου κτήτορα του ναΐσκου, Ιωάννη Κούτση, και της συζύγου του, καθώς και τον μπρούντζινο ανδριάντα του Κοσμά Μπαρμπάτση, έργο της γλύπτριαςΝαταλίας Μελά.
