Σε δύο χρόνια φυλάκισης με αναστολή για το θάνατο από αμέλεια ενός 14μηνου βρέφους καταδικάσθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας ιδιώτης παιδίατρος, ενώ το δικαστήριο αθώωσε τους τρεις νοσοκομειακούς γιατρούς που ήταν κατηγορούμενοι μαζί του.
Ύστερα από πολύμηνη δικαστική διαδικασία που ξεκίνησε στις 15 Μαΐου, αθωώθηκαν οι τρεις γιατροί του Νοσοκομείου Καλαμάτας (παιδίατρος, αναισθησιολόγος και χειρουργός) και καταδικάσθηκε ο ιδιώτης παιδίατρος για το θάνατο του βρέφους στα Επείγοντα Περιστατικά του νοσοκομείου στις 5 Δεκεμβρίου 2008, με αιτία θανάτου την «απόφραξη εντερικού αυλού επί εδάφους βριογχοπνευμονικής δυσπλασίας», σύμφωνα με το πόρισμα της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Ναυπλίου.
Εξετάσθηκαν δεκάδες μάρτυρες σε δέκα περίπου συνεδριάσεις, μεταξύ των οποίων ο ιατροδικαστής, ο πραγματογνώμων που είχε ορίσει η Εισαγγελία Καλαμάτας, ιατροί του νοσοκομείου και ιδιώτες, νοσηλευτές και οι γονείς του παιδιού.
Βεβαρημένη κατάσταση
Οι τρεις νοσοκομειακοί γιατροί επελήφθησαν του περιστατικού 40 λεπτά πριν από το θάνατο του άτυχου μωρού και όταν αυτό εισήχθη στο Τμήμα Επειγόντων με βεβαρημένη την κατάσταση της υγείας του. Το μωρό παρακολουθούσε ο ιδιώτης παιδίατρος και ήταν αυτός που το παρέπεμψε στο νοσοκομείο την ημέρα εκείνη, όταν του ανέφεραν οι γονείς συμπτώματα υψηλού πυρετού και εμετού που παρουσίασε.
Τους γιατρούς του Νοσοκομείου Καλαμάτας υπερασπίσθηκαν οι δικηγόροι Χρήστος Αρχοντής και Βασίλης Δημαρέσης και τον ιδιώτη παιδίατρο η κα Δέσποινα Τσιλιβαράκη. Με την ολοκλήρωση της δίκης, η κα Τσιλιβαράκη τόνισε ότι οι γονείς του άτυχου παιδιού δεν παρέστησαν πολιτική αγωγή του ιδιώτη παιδιάτρου, ενώ εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται και παραμένει γιατρός τους.
Από την πλευρά των νοσοκομειακών γιατρών, οι δικηγόροι υπεράσπισής τους τόνισαν: «Οι γονείς είχαν υποβάλει μήνυση στις 15 Ιουνίου του 2009 μόνον εναντίον των τριών γιατρών του νοσοκομείου, υποστηρίζοντας ότι το παιδί τους πέθανε από εισρόφηση κατά την προσπάθεια των γιατρών στα ΤΕΠ να του χορηγήσουν φλεβικό ορό και οξυγόνο. Την ίδια δήλωση επανέλαβαν και στο δικαστήριο, δηλώνοντας ότι δεν καταλογίζουν αμελή συμπεριφορά στον ιδιώτη θεράποντα ιατρό του παιδιού τους. Παράλληλα, έχουν ασκήσει και αγωγή αποζημιώσεως αρκετών χιλιάδων ευρώ εναντίον του Νοσοκομείου Καλαμάτας για ψυχική οδύνη, η οποία εκκρεμεί στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Καλαμάτας και δεν έχει ακόμα εκδικασθεί».
Καταλόγισε αμέλεια
Υπογράμμισαν, επίσης, οι δύο δικηγόροι ότι από την έναρξη της συγκεκριμένης δίκης η θέση των δυο γονιών του άτυχου βρέφους, αλλά και του θεράποντος παιδίατρου, ήταν ότι το παιδί εισήχθη στο νοσοκομείο στις 7.20 το πρωί, στις 5/12/2008, απολύτως υγιές και ότι υπήρξε εσφαλμένη αντιμετώπιση του περιστατικού στο νοσοκομείο από τους τρεις γιατρούς που επελήφθησαν.
Ειδικότερα, όπως σημείωναν οι ίδιοι, αλλά και το κατηγορητήριο, δεν έγινε έγκαιρη επέμβαση και επιστημονικά ορθοί χειρισμοί στην ανεύρεση φλεβικής γραμμής για τοποθέτηση ορού, που προκάλεσαν εμετό και πνιγμό του παιδιού.
«Όπως αποδείχθηκε, όμως, το βρέφος εισήχθη στα ΤΕΠ με βεβαρημένη από ημερών (τουλάχιστον τριών) κατάσταση υγείας, αφού κατά τους μάρτυρες και το ιατρικό πιστοποιητικό του νοσοκομείου, παρουσίαζε εκείνο το πρωί ωχρότητα, λήθαργο, πυρετό 38,4, αφυδάτωση μετά από συνεχείς εμετούς στο σπίτι και ταχύπνοια. Συμπτώματα που, όπως αναφέρουν η ιατροδικαστική και ιστολογική εξέταση, οφείλονταν στο γεγονός ότι το παιδί από τη γέννησή του και τους πρώτους μήνες της ζωής του είχε υποβληθεί σε σοβαρότατες χειρουργικές επεμβάσεις στο Νοσοκομείο “Αγία Σοφία”, και είχε αφαιρεθεί τμήμα του εντέρου του. Σύμφωνα και με τον ιατροδικαστή και τους μάρτυρες, όλα τα προηγούμενα, η αφυδάτωση του παιδιού από την προηγούμενη ημέρα, οι συνεχείς πυρετοί, προκάλεσαν εγκολεασμό του εντερικού αυλού (δηλαδή το ένα τμήμα είχε εισέλθει στο άλλο) και συνέτειναν στη διαφυγή υγρών στο σώμα του και στο αίμα. Έτσι, είχαμε επιβάρυνση των ζωτικών οργάνων του βρέφους σε τέτοιο βαθμό, ώστε, όταν εισήχθη στα ΤΕΠ του νοσοκομείου, είχε χαθεί σημαντικός χρόνος και ήταν πλέον αδύνατη η αντιμετώπισή του από τους τρεις ιατρούς, οι οποίοι, ενεργώντας άμεσα και απεγνωσμένα, παρά τους επιτυχείς χειρισμούς και την τοποθέτηση ορού σε φλέβα κάτω από την κλείδα, δεν κατάφεραν να σώσουν το βρέφος. Η επιδείνωσή του ήταν ραγδαία, υπήρχε συνεχής βύθιση και κατέληξε σε μισή ώρα μετά την εισαγωγή του στα ΤΕΠ», διευκρίνισε ειδικότερα ο κ. Αρχοντής.
Έτσι, το δικαστήριο, υιοθετώντας την πρόταση της εισαγγελέως, έκρινε ότι οι τρεις νοσοκομειακοί ιατροί ενήργησαν ταχύτατα και σύμφωνα με τους ιατρικούς κανόνες και τους αθώωσε ομόφωνα.
Καταλόγισε, όμως, αμέλεια στον ιδιώτη παιδίατρο, θεωρώντας, όπως ανέφερε στην αγόρευσή της και η εισαγγελέας, ότι έπρεπε να γίνει ορθή διάγνωση από την ημέρα που εμφανίσθηκαν τα συμπτώματα εμετών και πυρετού στο παιδί και να συσταθεί στους γονείς η άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο για αντιμετώπιση του περιστατικού, λόγω και του βεβαρημένου ιστορικού του.
Εξετάσθηκαν δεκάδες μάρτυρες σε δέκα περίπου συνεδριάσεις, μεταξύ των οποίων ο ιατροδικαστής, ο πραγματογνώμων που είχε ορίσει η Εισαγγελία Καλαμάτας, ιατροί του νοσοκομείου και ιδιώτες, νοσηλευτές και οι γονείς του παιδιού.
Βεβαρημένη κατάσταση
Οι τρεις νοσοκομειακοί γιατροί επελήφθησαν του περιστατικού 40 λεπτά πριν από το θάνατο του άτυχου μωρού και όταν αυτό εισήχθη στο Τμήμα Επειγόντων με βεβαρημένη την κατάσταση της υγείας του. Το μωρό παρακολουθούσε ο ιδιώτης παιδίατρος και ήταν αυτός που το παρέπεμψε στο νοσοκομείο την ημέρα εκείνη, όταν του ανέφεραν οι γονείς συμπτώματα υψηλού πυρετού και εμετού που παρουσίασε.
Τους γιατρούς του Νοσοκομείου Καλαμάτας υπερασπίσθηκαν οι δικηγόροι Χρήστος Αρχοντής και Βασίλης Δημαρέσης και τον ιδιώτη παιδίατρο η κα Δέσποινα Τσιλιβαράκη. Με την ολοκλήρωση της δίκης, η κα Τσιλιβαράκη τόνισε ότι οι γονείς του άτυχου παιδιού δεν παρέστησαν πολιτική αγωγή του ιδιώτη παιδιάτρου, ενώ εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται και παραμένει γιατρός τους.
Από την πλευρά των νοσοκομειακών γιατρών, οι δικηγόροι υπεράσπισής τους τόνισαν: «Οι γονείς είχαν υποβάλει μήνυση στις 15 Ιουνίου του 2009 μόνον εναντίον των τριών γιατρών του νοσοκομείου, υποστηρίζοντας ότι το παιδί τους πέθανε από εισρόφηση κατά την προσπάθεια των γιατρών στα ΤΕΠ να του χορηγήσουν φλεβικό ορό και οξυγόνο. Την ίδια δήλωση επανέλαβαν και στο δικαστήριο, δηλώνοντας ότι δεν καταλογίζουν αμελή συμπεριφορά στον ιδιώτη θεράποντα ιατρό του παιδιού τους. Παράλληλα, έχουν ασκήσει και αγωγή αποζημιώσεως αρκετών χιλιάδων ευρώ εναντίον του Νοσοκομείου Καλαμάτας για ψυχική οδύνη, η οποία εκκρεμεί στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Καλαμάτας και δεν έχει ακόμα εκδικασθεί».
Καταλόγισε αμέλεια
Υπογράμμισαν, επίσης, οι δύο δικηγόροι ότι από την έναρξη της συγκεκριμένης δίκης η θέση των δυο γονιών του άτυχου βρέφους, αλλά και του θεράποντος παιδίατρου, ήταν ότι το παιδί εισήχθη στο νοσοκομείο στις 7.20 το πρωί, στις 5/12/2008, απολύτως υγιές και ότι υπήρξε εσφαλμένη αντιμετώπιση του περιστατικού στο νοσοκομείο από τους τρεις γιατρούς που επελήφθησαν.
Ειδικότερα, όπως σημείωναν οι ίδιοι, αλλά και το κατηγορητήριο, δεν έγινε έγκαιρη επέμβαση και επιστημονικά ορθοί χειρισμοί στην ανεύρεση φλεβικής γραμμής για τοποθέτηση ορού, που προκάλεσαν εμετό και πνιγμό του παιδιού.
«Όπως αποδείχθηκε, όμως, το βρέφος εισήχθη στα ΤΕΠ με βεβαρημένη από ημερών (τουλάχιστον τριών) κατάσταση υγείας, αφού κατά τους μάρτυρες και το ιατρικό πιστοποιητικό του νοσοκομείου, παρουσίαζε εκείνο το πρωί ωχρότητα, λήθαργο, πυρετό 38,4, αφυδάτωση μετά από συνεχείς εμετούς στο σπίτι και ταχύπνοια. Συμπτώματα που, όπως αναφέρουν η ιατροδικαστική και ιστολογική εξέταση, οφείλονταν στο γεγονός ότι το παιδί από τη γέννησή του και τους πρώτους μήνες της ζωής του είχε υποβληθεί σε σοβαρότατες χειρουργικές επεμβάσεις στο Νοσοκομείο “Αγία Σοφία”, και είχε αφαιρεθεί τμήμα του εντέρου του. Σύμφωνα και με τον ιατροδικαστή και τους μάρτυρες, όλα τα προηγούμενα, η αφυδάτωση του παιδιού από την προηγούμενη ημέρα, οι συνεχείς πυρετοί, προκάλεσαν εγκολεασμό του εντερικού αυλού (δηλαδή το ένα τμήμα είχε εισέλθει στο άλλο) και συνέτειναν στη διαφυγή υγρών στο σώμα του και στο αίμα. Έτσι, είχαμε επιβάρυνση των ζωτικών οργάνων του βρέφους σε τέτοιο βαθμό, ώστε, όταν εισήχθη στα ΤΕΠ του νοσοκομείου, είχε χαθεί σημαντικός χρόνος και ήταν πλέον αδύνατη η αντιμετώπισή του από τους τρεις ιατρούς, οι οποίοι, ενεργώντας άμεσα και απεγνωσμένα, παρά τους επιτυχείς χειρισμούς και την τοποθέτηση ορού σε φλέβα κάτω από την κλείδα, δεν κατάφεραν να σώσουν το βρέφος. Η επιδείνωσή του ήταν ραγδαία, υπήρχε συνεχής βύθιση και κατέληξε σε μισή ώρα μετά την εισαγωγή του στα ΤΕΠ», διευκρίνισε ειδικότερα ο κ. Αρχοντής.
Έτσι, το δικαστήριο, υιοθετώντας την πρόταση της εισαγγελέως, έκρινε ότι οι τρεις νοσοκομειακοί ιατροί ενήργησαν ταχύτατα και σύμφωνα με τους ιατρικούς κανόνες και τους αθώωσε ομόφωνα.
Καταλόγισε, όμως, αμέλεια στον ιδιώτη παιδίατρο, θεωρώντας, όπως ανέφερε στην αγόρευσή της και η εισαγγελέας, ότι έπρεπε να γίνει ορθή διάγνωση από την ημέρα που εμφανίσθηκαν τα συμπτώματα εμετών και πυρετού στο παιδί και να συσταθεί στους γονείς η άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο για αντιμετώπιση του περιστατικού, λόγω και του βεβαρημένου ιστορικού του.
