Με αφορμή τον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς για το 2015-2016, το Σαββατοκύριακο (26-27 Σεπτεμβρίου) η είσοδος στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία είναι ελεύθερη.
Ο εορτασμός των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς για το 2015-2016 είναι αφιερωμένος στο δίπολο «Βία και Ανεκτικότητα». Ζήτημα διαχρονικό, πολυδιάστατο και οδυνηρά επίκαιρο, είτε αφορά στην ιδεολογία ή και στην πράξη. Εκδηλώνεται ποικιλόμορφα και με διαφορετική δυναμική. Μπορεί να αφορά στην πολιτική ιδεολογία, την κοινωνική οργάνωση, αλλά και την προσωπική στάση απέναντι σε οτιδήποτε είναι ξένο ή παρεκκλίνει από τις νόρμες και τα «καθεστώτα» κάθε εποχής.
Το Σαββατοκύριακο του εορτασμού δίνεται η αφορμή να παρουσιαστεί ο ρόλος της ανεκτικότητας ως καθοριστικού παράγοντα του πολιτικού και πολιτισμικού γίγνεσθαι, μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα, με λιγότερο ή περισσότερο φανερό τρόπο. Ο σεβασμός των πεποιθήσεων του Άλλου, η αποδοχή του μη όμοιου και η δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης της ατομικής ή συλλογικής ταυτότητας είναι μια κατάκτηση που «τυπικά» και θεωρητικά έχει ήδη επιτευχθεί τουλάχιστον από την εποχή του Διαφωτισμού.
Η ανεκτικότητα αντανακλά την ιδανικά δημοκρατική κοινωνία, ενώ η βία την αντίσταση σε αυτό το ιδανικό. Η ευρωπαϊκή - και όχι μόνο – ιστορία βρίθει ατομικών και συλλογικών παραδειγμάτων, περισσότερο ή λιγότερο ακραίων με την απομόνωση έως και εξόντωση φυλετικών, εθνικών, θρησκευτικών ή κοινωνικών ομάδων να εμφανίζεται επαναλαμβανόμενα μέσα στο χρόνο.
Ο εορτασμός των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς για το 2015-2016 είναι αφιερωμένος στο δίπολο «Βία και Ανεκτικότητα». Ζήτημα διαχρονικό, πολυδιάστατο και οδυνηρά επίκαιρο, είτε αφορά στην ιδεολογία ή και στην πράξη. Εκδηλώνεται ποικιλόμορφα και με διαφορετική δυναμική. Μπορεί να αφορά στην πολιτική ιδεολογία, την κοινωνική οργάνωση, αλλά και την προσωπική στάση απέναντι σε οτιδήποτε είναι ξένο ή παρεκκλίνει από τις νόρμες και τα «καθεστώτα» κάθε εποχής.
Το Σαββατοκύριακο του εορτασμού δίνεται η αφορμή να παρουσιαστεί ο ρόλος της ανεκτικότητας ως καθοριστικού παράγοντα του πολιτικού και πολιτισμικού γίγνεσθαι, μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα, με λιγότερο ή περισσότερο φανερό τρόπο. Ο σεβασμός των πεποιθήσεων του Άλλου, η αποδοχή του μη όμοιου και η δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης της ατομικής ή συλλογικής ταυτότητας είναι μια κατάκτηση που «τυπικά» και θεωρητικά έχει ήδη επιτευχθεί τουλάχιστον από την εποχή του Διαφωτισμού.
Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε σήμερα;
Η ανεκτικότητα αντανακλά την ιδανικά δημοκρατική κοινωνία, ενώ η βία την αντίσταση σε αυτό το ιδανικό. Η ευρωπαϊκή - και όχι μόνο – ιστορία βρίθει ατομικών και συλλογικών παραδειγμάτων, περισσότερο ή λιγότερο ακραίων με την απομόνωση έως και εξόντωση φυλετικών, εθνικών, θρησκευτικών ή κοινωνικών ομάδων να εμφανίζεται επαναλαμβανόμενα μέσα στο χρόνο.
Οι εκδηλώσεις που σχεδιάστηκαν για αυτό το Σαββατοκύριακο σε πάνω από 100 σημεία σε όλη την Ελλάδα φωτίζουν κάποια από αυτά.