Ελλάδα. Η χώρα που μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν είχε στο λεξιλόγιο της πολιτικής ζωής της τη λέξη συνεργασία και συνεννόηση. Η χώρα που πέρασε πολέμους, εμφύλιο, εθνικό διχασμό. Η χώρα που πολλές φορές και όταν δεν είχε πραγματικό εχθρό τον κατασκεύαζε, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό . Μια αδυναμία την οποία εκμεταλλεύτηκαν κατά καιρούς αρκετοί. Οι μεγάλες αυτές ιστορικές και ιδεολογικοπολιτικές διαφορές σχηματοποιήθηκαν μεταπολιτευτικά και μετά την εθνική συμφιλίωση, σε 2 μεγάλα κόμματα εξουσίας.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της σ ένα ευάλωτο κράτος όπως η Ελλάδα άλλαξαν το τοπίο μετά το 2010.Οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου στη δύσκολη αυτή συγκυρία έκαναν την μεγάλη υπέρβαση. Μπροστά στα κοινά προβλήματα που αντιμετώπιζε η κοινωνία, αποφάσισαν ότι οι λύσεις πρέπει να είναι συλλογικές. Έτσι λοιπόν το ΠΑΣΟΚ προχώρησε στο μεγάλο ιστορικό συμβιβασμό με τη Δεξιά προσπαθώντας να διατηρήσει τα κεκτημένα της χώρας μπροστά στον κυκεώνα των δύσκολων καταστάσεων. Τ α αντανακλαστικά του νεοέλληνα μπροστά στις συνεργασίες δύο χώρων με τις ιστορικές, πολιτικές, ιδεολογικές και προγραμματικές διαφορές ήταν σίγουρα βραδυκίνητα. Κανείς το 2012 δεν μπορούσε να χωνέψει εύκολα την συγκυβέρνηση που έκανε το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ.Η δημοκρατική παράταξη πήρε δυσανάλογο κόστος για την επιλογή της, παρολ αυτά η εξέλιξη των πραγμάτων την δικαίωσε.
Η εξέλιξη των πραγμάτων και η εντατικοποίηση των προβλημάτων 5 χρόνια μετά έχει οδηγήσει την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας να πιστεύει ότι η απάντηση στη διαχείριση των προβλημάτων του είναι οι συλλογικές λύσεις. Πάνω από κόμματα, πέρα από σημαίες, συμφωνώντας σ ένα minimum προγραμματικών θέσεων για έξοδο απ την κρίση Οι εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση έδειξαν το δρόμο. Και ακολούθησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΝΕΛ το τελευταίο επτάμηνο. Μεγάλο ρόλο σίγουρα διαδραματίζει τα στενά περιθώρια που τίθενται στα πλαίσια των μνημονίων, που περιορίζουν την πολιτική πρωτοβουλία ,καθιστώντας εν μέρει τα πολιτικά κόμματα διαχειριστές ενός προγράμματος που έχουν συνομολογήσει με τους εταίρους.
Λίγες μέρες μέχρι τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου κυριαρχεί η κουβέντα για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Μια επόμενη μέρα που για όποιον και αν κόψει πρώτος το νήμα στις εκλογές θα είναι εξίσου δύσκολη. Οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα έναντι στους δανειστές μετά την υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου απ την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνουν πολλά περιθώρια. . Παρολ αυτά, και παρά τα βήματα που έκανε η ελληνική κοινωνία προς την κατεύθυνση των συνεργασιών και των συναινέσεων βλέπουμε να καλλιεργείτε απ την αρχή ένα κλίμα πόλωσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ που απέχει απ τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Ένα στημένο σκηνικό που έχει ως μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσει μικροκομματικά και εκλογικά συμφέροντα των δύο κομμάτων.
Η επόμενη κυβέρνηση χρειάζεται να είναι εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων, γιατί το βάρος που έχει να επωμιστεί είναι πολύ μεγάλο Οι πολιτικές δυστυχώς έχουν δώσει τη θέση τους σε μια διαδικασία διαχείρισης μιας συγκεκριμένης πολιτικής που έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους. Στα στενά αυτά πλαίσια και όταν ο δημόσιος διάλογος περιορίζεται στο επίπεδο της διαχείρισης όλοι οφείλουν να πάρουν θέση. Μια δύσκολη συμφωνία χρειάζεται την μέγιστη δυνατή συναίνεση. Η εφαρμογή της στο εσωτερικό ,η προσπάθεια για λείανση των δύσκολων μέτρων που περιέχει, η ανάδειξη και η πραγματοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων που θα σου προσδώσουν την απαραίτητη ώθηση στην οικονομία και θα αντισταθμίσουν τα δύσκολα μέτρα, παράλληλα με το κοινωνικό πρόσημο που πρέπει να έχουν αυτές είναι κάποια απ τα σημεία που πρέπει να συνομολογηθούν απ όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Και εν τέλει όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να αποτελέσει ένα νέο οδικό χάρτη, μια πραγματική αλλαγή κουλτούρας στα πολιτικά κόμματα και στο νεοέλληνα που πρέπει να ενώνονται μπροστά στα μεγάλα και στρατηγικά προβλήματα της χώρας και όχι να επιδιώκουν την παλινόρθωση ενός ξεπερασμένου εθνικού διχασμού για να ικανοποιήσουν τα εκάστοτε μικροκομματικά συμφέροντα τους, τα οποία βρίσκονται εξ ορισμού απέναντι απ τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.
ΨΥΧΟΓΥΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΟΙΚΟΜΟΛΟΓΟΣ,ΜΕΛΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΣΟΚ
ΜΕΛΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η παγκόσμια οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της σ ένα ευάλωτο κράτος όπως η Ελλάδα άλλαξαν το τοπίο μετά το 2010.Οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου στη δύσκολη αυτή συγκυρία έκαναν την μεγάλη υπέρβαση. Μπροστά στα κοινά προβλήματα που αντιμετώπιζε η κοινωνία, αποφάσισαν ότι οι λύσεις πρέπει να είναι συλλογικές. Έτσι λοιπόν το ΠΑΣΟΚ προχώρησε στο μεγάλο ιστορικό συμβιβασμό με τη Δεξιά προσπαθώντας να διατηρήσει τα κεκτημένα της χώρας μπροστά στον κυκεώνα των δύσκολων καταστάσεων. Τ α αντανακλαστικά του νεοέλληνα μπροστά στις συνεργασίες δύο χώρων με τις ιστορικές, πολιτικές, ιδεολογικές και προγραμματικές διαφορές ήταν σίγουρα βραδυκίνητα. Κανείς το 2012 δεν μπορούσε να χωνέψει εύκολα την συγκυβέρνηση που έκανε το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ.Η δημοκρατική παράταξη πήρε δυσανάλογο κόστος για την επιλογή της, παρολ αυτά η εξέλιξη των πραγμάτων την δικαίωσε.
Η εξέλιξη των πραγμάτων και η εντατικοποίηση των προβλημάτων 5 χρόνια μετά έχει οδηγήσει την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας να πιστεύει ότι η απάντηση στη διαχείριση των προβλημάτων του είναι οι συλλογικές λύσεις. Πάνω από κόμματα, πέρα από σημαίες, συμφωνώντας σ ένα minimum προγραμματικών θέσεων για έξοδο απ την κρίση Οι εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση έδειξαν το δρόμο. Και ακολούθησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΝΕΛ το τελευταίο επτάμηνο. Μεγάλο ρόλο σίγουρα διαδραματίζει τα στενά περιθώρια που τίθενται στα πλαίσια των μνημονίων, που περιορίζουν την πολιτική πρωτοβουλία ,καθιστώντας εν μέρει τα πολιτικά κόμματα διαχειριστές ενός προγράμματος που έχουν συνομολογήσει με τους εταίρους.
Λίγες μέρες μέχρι τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου κυριαρχεί η κουβέντα για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Μια επόμενη μέρα που για όποιον και αν κόψει πρώτος το νήμα στις εκλογές θα είναι εξίσου δύσκολη. Οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα έναντι στους δανειστές μετά την υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου απ την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνουν πολλά περιθώρια. . Παρολ αυτά, και παρά τα βήματα που έκανε η ελληνική κοινωνία προς την κατεύθυνση των συνεργασιών και των συναινέσεων βλέπουμε να καλλιεργείτε απ την αρχή ένα κλίμα πόλωσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ που απέχει απ τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Ένα στημένο σκηνικό που έχει ως μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσει μικροκομματικά και εκλογικά συμφέροντα των δύο κομμάτων.
Η επόμενη κυβέρνηση χρειάζεται να είναι εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων, γιατί το βάρος που έχει να επωμιστεί είναι πολύ μεγάλο Οι πολιτικές δυστυχώς έχουν δώσει τη θέση τους σε μια διαδικασία διαχείρισης μιας συγκεκριμένης πολιτικής που έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους. Στα στενά αυτά πλαίσια και όταν ο δημόσιος διάλογος περιορίζεται στο επίπεδο της διαχείρισης όλοι οφείλουν να πάρουν θέση. Μια δύσκολη συμφωνία χρειάζεται την μέγιστη δυνατή συναίνεση. Η εφαρμογή της στο εσωτερικό ,η προσπάθεια για λείανση των δύσκολων μέτρων που περιέχει, η ανάδειξη και η πραγματοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων που θα σου προσδώσουν την απαραίτητη ώθηση στην οικονομία και θα αντισταθμίσουν τα δύσκολα μέτρα, παράλληλα με το κοινωνικό πρόσημο που πρέπει να έχουν αυτές είναι κάποια απ τα σημεία που πρέπει να συνομολογηθούν απ όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Και εν τέλει όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να αποτελέσει ένα νέο οδικό χάρτη, μια πραγματική αλλαγή κουλτούρας στα πολιτικά κόμματα και στο νεοέλληνα που πρέπει να ενώνονται μπροστά στα μεγάλα και στρατηγικά προβλήματα της χώρας και όχι να επιδιώκουν την παλινόρθωση ενός ξεπερασμένου εθνικού διχασμού για να ικανοποιήσουν τα εκάστοτε μικροκομματικά συμφέροντα τους, τα οποία βρίσκονται εξ ορισμού απέναντι απ τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.
ΨΥΧΟΓΥΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΟΙΚΟΜΟΛΟΓΟΣ,ΜΕΛΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΣΟΚ
ΜΕΛΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ