Η πίννα (Pinna) (γράφεται και πίνα), είναι γένος δίθυρων μαλάκιων της οικογένειας των Πιννιδών και της τάξης των Ανισομυαρίων. Ζει στις εύκρατες και στις θερμές θάλασσες. Μοιάζει με τεράστιο μύδι. Το όστρακό της αποτελείται από λεπτά και πλατιά ελάσματα, τα οποία είναι ενωμένα στην κορυφή τους, ώστε να ανοίγουν και να κλείνουν Το ζώο, το οποίο τρώγεται χωρίς να είναι ιδιαίτερα εύγευστο, χρησιμοποιείται κυρίως ως δόλωμα στο ψάρεμα. Στο όστρακο της πίννας σπάνια σχηματίζονται μαργαριτάρια, τα οποία όμως δεν έχουν ιδιαίτερη οικονομική αξία. Το μήκος του ζώου φτάνει τα 70 εκατοστά.
Τα όστρακα της πίννας είναι λεπτά, σε σχήμα τρίγωνο και μυτερά στο ένα άκρο, ενώ από το άλλο είναι στρογγυλευμένα. Στο εξωτερικό μέρος έχουν χρώμα κίτρινο και από μέσα παρουσιάζουν ελαφρύ ιριδισμό. Στον ελληνικό χώρο και ιδίως στη Χαλκιδική (στις Νέες Φώκιες) απαντάται η πίννα η ευγενής. Επίσης στη Μεσόγειο ζει και η πίννα η κτενοειδής, εδώδιμη. Το μήκος της είναι περίπου 20 εκατοστά. Αρκετά είδη συμβιώνουν με καβούρια (πιννοθήρες, γνωστά και ως πιννοκαβούρια), τα οποία βρίσκουν προστασία στην κοιλότητά της. Σε αντάλλαγμα, την προειδοποιούν να κλείσει τα ελάσματά της όταν υπάρχει κίνδυνος.
Εκτός από την αλιεία, όπου χρησιμεύει ως δόλωμα, η πίννα χρησιμοποιείται και για την κατασκευή μεταξένιων υφασμάτων. Συγκεκριμένα, η βύσσος της πίννας χρησιμοποιείται για κατασκευή τέτοιων υφαντών στην νότια Ιταλία και στη Σικελία. Επίσης, από τη βύσσο κατασκευάζουν κάλτσες και γάντια. Το είδος δεν κινδυνεύει άμεσα με εξαφάνιση, αλλά απαιτείται η λήψη μέτρων για την προστασία της
