Άρθρο του Γιάννη Γκιόλα
υποψήφιου βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δια του Αλ.Τσίπρα διατύπωσε από τη Θεσσαλονίκη ένα αναλυτικό σχέδιο εξόδου από την ύφεση, για να αντιμετωπισθεί το ζήτημα του δυσβάσταχτου χρέους των 340 δις.
Κύρια χαρακτηριστικά του νέου αναπτυξιακού μοντέλου είναι η αναδιανομή, η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και η στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, με έμφαση τις νέες καινοτόμες επιχειρήσεις, στον αγροτικό τομέα (παραγωγή, τυποποίηση εξαγωγή αγροτικών προϊόντων) και τις νέες κοινωνικές επιχειρήσεις.
Στον αντίποδα του πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ που κάνει τομές συνθέτοντας τα επιμέρους συμφέροντα ώστε να προάγει το σύνολο της κοινωνίας, η Ν.Δ. που υποτίθεται ότι διεκδικεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση στις 21 Σεπτεμβρίου αδυνατεί ή εσκεμμένα καθυστερεί να παρουσιάσει το δικό της πρόγραμμα για την τετραετία, που κατά δήλωση του προέδρου της.. θα παρουσιαστεί σε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικούς φορείς, ως εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας το Μάιο του 2016.
Για την ώρα η Ν.Δ. αρκείται να αντιπαραβάλει στις προτάσεις μας την προεκλογική μας ατζέντα του Ιανουαρίου (μήπως η ίδια τις υιοθετεί?)
Η προφανής σκοπιμότητα να κινηθεί «έτσι, χωρίς πρόγραμμα» κατά την παρούσα προεκλογική περίοδο στο όνομα μάλιστα του αντιλαικισμού! δεν είναι βεβαίως άλλη από την προσπάθεια να μη δυσαρεστήσει κανέναν και να εσπράξει ένα μέρος της δυσαρέσκειας που μπορεί να υπάρχει για τη συμφωνία που υπέγραψε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους δανειστές .Τα φθηνά κόλπα όμως, δύσκολα πιάνουν αφού το κρυφό της πρόγραμμα βοά...
Ο Β. Μεϊμαράκης, χαρακτήρισε συλλήβδην «άχρηστους» τους υπαλλήλους που επαναπροσέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, διαμηνύοντας ότι θα επαναφέρει το πρόγραμμα απολύσεων στο Δημόσιο, ενώ η θέση ότι η Κυβέρνηση μόνο ευχές μπορεί να κάνει για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής –και μάλιστα των μεγαλοφοροφυγάδων – αποτελεί ισχυρό σήμα προς κύκλους και κανάλια διαπλοκής, ότι θα παραμείνουν στο απυρόβλητο, με συνήθεις ύποπτους, μισθωτούς, συνταξιούχους και μικρομεσαίους, να σηκώνουν τα βάρη της εξόδου από μια ατέρμονη κρίση.-
