Τώρα πρέπει να γίνει ο προγραμματισμός για τα επόμενα μεγάλα έργα

 Υπάρχει ένα σκοτεινό σημείο σχετικά με το νέο ΕΣΠΑ στον τομέα των υποδομών. Ποια νέα έργα τελικά θα καταφέρουν να ενταχθούν σε αυτό το νέο πλαίσιο; Τα περιθώρια είναι στενά και οι δυνατότητες ελιγμού ακόμα μικρότερες.
Το βέβαιο είναι ότι πάμε για λιγοστά νέα έργα που θα πρέπει να διαχειριστούν με την πρέπουσα σοβαρότητα. Τα μεγάλα λάθη που έγιναν στα προηγούμενα 4 Ευρωπαϊκά προγράμματα δείχνει από τη μία την ελαφρότητα με την οποία διαχειρίζεται η χώρα μας τόσο μεγάλα προγράμματα και από την άλλη πόσο εύκολο είναι να ανατραπεί ο σχεδιασμός των υποδομών.

Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε λίγο πριν το 2016 είναι σχεδόν βέβαιο ποια έργα θα μπορέσουν να πάρουν το δρόμο της υλοποίησης. Για τα υπόλοιπα που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία υπάρχει η δυνατότητα να προσπαθήσουν να ενταχθούν στο Σχέδιο Γιουνκέρ.

Στην παρούσα χρονική στιγμή, έχοντας ξεκαθαρίσει το τοπίο στα έργα έχουμε μία εξαιρετική ευκαιρία να κάνουμε ένα πραγματικά μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Εφόσον γνωρίζουμε τα έργα του νέου ΕΣΠΑ, εφόσον μπορέσουμε να καθορίσουμε τα έργα που θα περάσουν στο Σχέδιο Γιουνκέρ, μπορούμε για πρώτη φορά, ρεαλιστικά να δώσουμε ζωή σε μελλοντικά πλάνα μέσα από το επόμενο ΕΣΠΑ 2021-2027.

Μήπως είναι πολύ νωρίς; Σε καμία περίπτωση είναι η απάντηση. Έχουμε κάνει το ίδιο λάθος πολλές φορές και έχουμε βρεθεί κάθε φορά με την πλάτη στον τοίχο γιατί ακριβώς έχοντας λάθος στόχευση τελικά κάναμε ζημιά στα έργα και όχι καλό.

Ας γίνω όμως περισσότερο σαφής: Γνωρίζοντας τα έργα που θα υλοποιηθούν τα επόμενα 5-6 χρόνια μπορούμε από τώρα να σχεδιάσουμε τα νέα έργα της επόμενης δεκαετίας. Μπορούμε να εντάξουμε κάποιες επέκτασεις του Μετρό Θεσσαλονίκης (προς Ευκαρπία, Εύοσμο, Αεροδρόμιο), το Τραμ Θεσσαλονίκης, επεκτάσεις του Μετρό στην Αθήνα (προς Ίλιον, προς Γλυφάδα, προς Νέα Ερυθραία), επεκτάσεις του Τραμ στην Αθήνα (προς Κερατσίνι, προς Πατήσια).

Επίσης μπορούμε να δούμε τις νέες ανάγκες σε οδικά έργα μικρότερης εμβέλειας καθώς θα έχουμε ολοκληρώσει το μεγάλο δίκτυο αυτοκινητόδρομων. Εδώ θα μπορούσε να ενταχθεί το τμήμα Πύργος-Καλό Νερό (όταν διευκρινιστεί το περιβαλλοντικό σκέλος), ο άξονας Κόρινθος-Επίδαυρος-Ναύπλιο, η ολοκλήρωση του άξονα Λαμία-Καρπενήσι κ.α

Να δοθεί έμφαση στην αστική βιωσιμότητα των πόλεων που εκτός από τα έργα σταθερής τροχιάς να υπάρξουν εκτεταμένες αναπλάσεις στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο για τα έργα μετά το 2020 είναι πως δεν θα έχουμε μεγάλα έργα σε Αεροδρόμια και Λιμάνια λόγω παραχωρήσεων, μεγάλα οδικά έργα λόγω ολοκλήρωσης του δικτύου. Αυτό ανοίγει διάπλατα τον δρόμο στα σιδηροδρομικά έργα. Η βάση νέων έργων επέκτασης του δικτύου: αναβάθμιση του τμήματος Πάτρα-Κυπαρισία-Καλαμάτα, ο νέος κλάδο Καλαμπάκα-Ηγουμενίτσα-Ιωάννινα και Καλαμπάκα-Κοζάνη και η σύνδεση με τα λιμάνια Κυλλήνης και Κατάκολου, Καβάλας και ΒΙΠΕ της χώρας.

Ο έγκαιρος προγραμματισμός θα βοηθήσει στην χρονική ταξινόμηση των αναγκών σε υποδομές, θα νοικοκυρέψει την υλοποίηση των παρόντων αλλά και αυτών που πρόκειται να πάρουν σειρά. Αν περιμένουμε να γίνουν όλα στον αυτόματο πιλότο ή όταν πρέπει να τα κυνηγήσουμε, τότε πάει, το χάσαμε το παιχνίδι ...πατριώτη...

Νίκος Καραγιάννης