Το Ναύπλιο ήταν μια από τις πρώτες πόλεις στην Ελλάδα που απέκτησαν σιδηρόδρομο. Η πρόταση έγινε το 1882 από τον Χαρίλαο Τρικούπη και δύο χρόνια αργότερα επιλέχθηκε η πλατεία Άρεως για την κατασκευή του Σιδηροδρομικού Σταθμού. Νωρίτερα, στις αρχές του 18ου αιώνα, η περιοχή αυτή βρισκόταν εκτός των τειχών της πόλης και κατακλυζόταν από θάλασσα. Γύρω στο 1720, οι Τούρκοι την διαμόρφωσαν με προσχώσεις και την στόλισαν με ολάνθιστους κήπους και «περίχρυσα περίπτερα», μετατρέποντάς την σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της ιστορικής πόλης.
Η κατασκευή των κτισμάτων του Σταθμού ολοκληρώθηκε το 1885. Το κτίσμα, διώροφο με παραδοσιακό σκαλιστό στέγαστρο, εναρμονίστηκε απόλυτα με τη νεοκλασική ατμόσφαιρα της πόλης. Από το 1886 ο Σταθμός μπήκε σε λειτουργία και το τραίνο του Ναυπλίου ξεκίνησε τη μακροχρόνια πορεία του. Για πολλά χρόνια αποτέλεσε το σημείο συνάντησης των Ναυπλιωτών και λειτούργησε σαν καρδιά της πόλης. Εκεί μαζεύονται τα παιδιά για τα παιχνίδια τους, από εκεί μετακινούνται οι στρατιώτες στη διάρκεια των πολέμων, εκεί σταματούσαν οι νεοαφιχθέντες τροφοδοτώντας την περιέργεια των κατοίκων.
Μέχρι το 1963, ο Σταθμός παρέμεινε σε πλήρη λειτουργία, εκτελώντας όλα τα σιδηροδρομικά δρομολόγια. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε μόνο για εμπορικά δρομολόγια και το 1983 παραχωρήθηκε στο Δήμο Ναυπλίου.
Σήμερα η περιοχή του παλιού Σταθμού λειτουργεί ως πάρκο και χώρος αναψυχής, με ανθοστόλιστα παρτέρια, παλαιές ατμομηχανές, θεατράκι και αναψυκτήριο. Στο κεντρικό κτίριο του Σταθμού στεγάζεται το Δημοτικό Ωδείο Ναυπλίου «Κωνσταντίνος Νόνης» και σε παρακείμενο κτίριο λειτουργούν τα παιδικά εργαστήρια του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος.
Όπως φαίνεται από την διαχρονική του πορεία, ο παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός είναι ένα από τα στοιχεία που έχουν συνδιαμορφώσει τη φυσιογνωμία του ιστορικού Ναυπλίου και εξακολουθεί να συμβάλει στην κοινωνική, πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή της πόλης.
Η κατασκευή των κτισμάτων του Σταθμού ολοκληρώθηκε το 1885. Το κτίσμα, διώροφο με παραδοσιακό σκαλιστό στέγαστρο, εναρμονίστηκε απόλυτα με τη νεοκλασική ατμόσφαιρα της πόλης. Από το 1886 ο Σταθμός μπήκε σε λειτουργία και το τραίνο του Ναυπλίου ξεκίνησε τη μακροχρόνια πορεία του. Για πολλά χρόνια αποτέλεσε το σημείο συνάντησης των Ναυπλιωτών και λειτούργησε σαν καρδιά της πόλης. Εκεί μαζεύονται τα παιδιά για τα παιχνίδια τους, από εκεί μετακινούνται οι στρατιώτες στη διάρκεια των πολέμων, εκεί σταματούσαν οι νεοαφιχθέντες τροφοδοτώντας την περιέργεια των κατοίκων.
Μέχρι το 1963, ο Σταθμός παρέμεινε σε πλήρη λειτουργία, εκτελώντας όλα τα σιδηροδρομικά δρομολόγια. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε μόνο για εμπορικά δρομολόγια και το 1983 παραχωρήθηκε στο Δήμο Ναυπλίου.
Σήμερα η περιοχή του παλιού Σταθμού λειτουργεί ως πάρκο και χώρος αναψυχής, με ανθοστόλιστα παρτέρια, παλαιές ατμομηχανές, θεατράκι και αναψυκτήριο. Στο κεντρικό κτίριο του Σταθμού στεγάζεται το Δημοτικό Ωδείο Ναυπλίου «Κωνσταντίνος Νόνης» και σε παρακείμενο κτίριο λειτουργούν τα παιδικά εργαστήρια του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος.
Όπως φαίνεται από την διαχρονική του πορεία, ο παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός είναι ένα από τα στοιχεία που έχουν συνδιαμορφώσει τη φυσιογνωμία του ιστορικού Ναυπλίου και εξακολουθεί να συμβάλει στην κοινωνική, πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή της πόλης.