Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τιμούμε την εξέγερση των φοιτητών που ξεσηκώθηκαν για να κινητοποιήσουν την κοινωνία ολόκληρη πριν από 42 χρόνια. Τιμούμε εκείνους που αγωνίστηκαν ενωτικά και χωρίς αποκλεισμούς, για να αναδείξουν την ανάγκη για ελευθερία και δημοκρατία, τιμούμε τα θύματα της βίαιης καταστολής, τιμούμε το όραμα για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία».
Το όραμα για μια κοινωνία που έχει επιλέξει να ζουν οι πολίτες της ελεύθεροι, με ισότιμη πρόσβαση στη μόρφωση και τον πολιτισμό, σε συνθήκες οικονομικής αξιοπρέπειας, για μια κοινωνία που στοχεύει στην οικονομική και πολιτιστική πρόοδο και ανάπτυξη.
Το αίτημα για μια τέτοια κοινωνία παραμένει σήμερα επίκαιρο, καθώς νέες συνθήκες διαμορφώνουν νέους κινδύνους για την ελεύθερη σκέψη, για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για την ελευθερία της έκφρασης και τον αυτοπροσδιορισμό.
Τα τελευταία θλιβερά γεγονότα στο Παρίσι δείχνουν ότι πρέπει να ανησυχούμε για την κατάσταση που βιώνουμε, να παραμένουμε αφυπνισμένοι και να αγωνιζόμαστε για τον σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης, της διαφορετικής άποψης και της δημοκρατικής λειτουργίας, για τα οποία αγωνίστηκαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973.
Η πρόκληση σήμερα για την πανεπιστημιακή κοινότητα, που οφείλει να είναι και πάλι ο καταλύτης των εξελίξεων, είναι όχι μόνο το να καταφέρει να επιτελέσει το κύριο καθήκον της, την εκπαίδευση της νέας γενιάς, αλλά και το πώς θα ανταποκριθεί στην εξίσου πολύ σημαντική αποστολή της, τη διαμόρφωση πολιτών με ελεύθερη σκέψη και δημοκρατική συνείδηση, με σεβασμό στη διαφορετική άποψη, χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή άλλες διακρίσεις.
Το αίτημα για μια τέτοια κοινωνία παραμένει σήμερα επίκαιρο, καθώς νέες συνθήκες διαμορφώνουν νέους κινδύνους για την ελεύθερη σκέψη, για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για την ελευθερία της έκφρασης και τον αυτοπροσδιορισμό.
Τα τελευταία θλιβερά γεγονότα στο Παρίσι δείχνουν ότι πρέπει να ανησυχούμε για την κατάσταση που βιώνουμε, να παραμένουμε αφυπνισμένοι και να αγωνιζόμαστε για τον σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης, της διαφορετικής άποψης και της δημοκρατικής λειτουργίας, για τα οποία αγωνίστηκαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973.
Η πρόκληση σήμερα για την πανεπιστημιακή κοινότητα, που οφείλει να είναι και πάλι ο καταλύτης των εξελίξεων, είναι όχι μόνο το να καταφέρει να επιτελέσει το κύριο καθήκον της, την εκπαίδευση της νέας γενιάς, αλλά και το πώς θα ανταποκριθεί στην εξίσου πολύ σημαντική αποστολή της, τη διαμόρφωση πολιτών με ελεύθερη σκέψη και δημοκρατική συνείδηση, με σεβασμό στη διαφορετική άποψη, χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή άλλες διακρίσεις.