Στο Ναύπλιο έμελλε να παιχτεί η πρώτη και η τελευταία σκηνή της ελληνικής πρωτοτυπίας των περιπτέρων. Στο Ναύπλιο ηταν το πρώτο περίπτερο που άνοιξε στην Ελλάδα και το πρώτο περίπτερο "θύμα" του νέου νόμου που προβλέπει την κατάργηση τους, όταν ο περιπτερούχος βγαίνει στην σύνταξη ή κλείνει την επιχείρηση ή λόγω θανάτου.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο (μέσω της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου), η άδεια δεν θα μπορεί να μεταβιβαστεί μετά τον θάνατό του κατόχου, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να κλείνει οριστικά!
Χθες λοιπόν Πέμπτη 12 Νοεμβρίου συνεργεία του Δήμου Ναυπλιέων υπό την καθοδήγηση του αντιδημάρχου καθαριότητας Γιώργου Μπουζαλά, κατεδάφισαν το περίπτερο στην οδό Ασκληπιού έξω από το νοσοκομείο Ναυπλίου, καθώς ο ιδιοκτήτης εκλεισε την επιχείρηση με αποτέλεσμα την μη ανανέωση της άδειας και το οριστικό κλείσιμο του περιπτέρου.
Η ιστορία του περίπτερου
Τα περίπτερα αποτελούν ιστορικό χαρακτηριστικό της αστικής ζωής στην Ελλάδα και είναι άμεσα συνδεδεμένα με την ανάπτυξη της.
Τα πρώτα περίπτερα έκαναν την εμφάνιση τους στις αρχές του 20ου αιώνα, ως ελάχιστη μορφή οικονομικής βοήθειας προς τους τραυματίες και τους ανάπηρους των συνεχιζόμενων πολέμων στους οποίους συμμετείχε, η Ελλάδα.
Η λέξη «περίπτερο» είναι σε χρήση από την αρχαιότητα ως επιθετικός προσδιορισμός. Συγκεκριμένα, «περίπτερος ναός» ονομάζεται ο ναός που περιβάλλεται από κίονες σε όλες τις πλευρές του. Η διεθνής ονομασία του περιπτέρου είναι κιόσκι και προέρχεται από την τουρκική λέξη köşk.
Τα περίπτερα με τη μορφή που τα ξέρουμε σήμερα εμφανίστηκαν μετά το 1821, αμέσως μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, πρώτα στο Ναύπλιο και έπειτα στην Αθήνα, ως μικρά καπνοπωλεία.
Σιγά – σιγά τα προϊόντα που πωλούσαν πλήθαιναν και έβαλαν στις προθήκες τους μικροαντικείμενα και το πρώτο φιλολογικό περιοδικό, το «Ίρις» με τιμή 25 λεπτά.
Στην Αθήνα το πρώτο περίπτερο έκανε την εμφάνισή του στην οδό Πανεπιστημίου το φθινόπωρο του 1911.
Ένα μικρό πρόχειρα κατασκευασμένο ξύλινο κουβούκλιο με ελάχιστα προϊόντα, προσπαθούσε να καλύψει τις ελάχιστες οικονομικές ανάγκες της εποχής και να δώσει μια ανάσα σε ανθρώπους που είχαν δώσει σημαντικό κομμάτι της ζωής τους για την Ελλάδα.
Ο γνωστός χρονογράφος και ποιητής των αρχών του 20ου αιώνα Σωτήρης Σκίπης σε άρθρο του στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠΤ στις 20 Οκτωβρίου 1919 γράφει για τα πρώτα περίπτερα που έκανα την εμφάνισή τους στην Αθήνα: «Άξιος συγχαρητηρίων έγινε ο κ. Δήμαρχος ο οποίος αποφάσισε την ανέγερσιν πολλών περιπτέρων εις τας Αθήνας, τα οποία θα εκχωρήσει εις τους τραυματίας του πολέμου, η εις μέλη οικογενειών φονευθέντων πολεμιστών».
«Δεν φαντάζεται κανείς πόσα καλά θα προκύψουν αμέσως-αμέσως, εκ της ανεγέρσεως των περιπτέρων. Τα περίπτερα θα είναι ένας στολισμός της πόλεως, θα εξυπηρετηθούν δι’ αυτών και θα εύρουν πόρον ζωής πλειστοί ανάπηροι των δύο πολέμων. Θα εξαπλωθή δια του μέσου τούτου το ελληνικόν έντυπον, είτε εφημερίς, είτε περιοδικόν, είτε φυλλάδιον, είτε βιβλίο. Και θα γίνουν αίτια όπως οι μεγάλαι επαρχιακαί μας πόλεις θα κουνηθούν λιγάκι και θα μιμηθούν λιγάκι των πρωτεύουσαν».
