Απορώ για πόσο ακόμα. Για πόσο ακόμα θα ζούμε χωρίς έστω μια θετική είδηση.
Μια είδηση ελπίδας. Μια είδηση που θα μας κάνει έστω να χαμογελάσουμε λίγο. Παντού μαυρίλα, μιζέρια, δυστυχία… απογοήτευση, από την πολιτική επικαιρότητα, την κοινωνική και κυρίως από την οικονομική. Οι μόνες ειδήσεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αφορούν νέους φόρους, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέα προαπαιτούμενα, νέες πιέσεις των δανειστών, τέλη κυκλοφορίας, τέλη ακινησίας, λουκέτα επιχειρήσεων, απολύσεις σε μια χώρα όπου τα 7 εκατομμύρια των κατοίκων ανήκουν στον μη ενεργό πληθυσμό και περιμένουν να ζήσουν τόσο αυτοί όσο και το κράτος, από τα υπόλοιπα 3 εκατομμύρια που δουλεύουν σε συνθήκες πρωτόγνωρες τόσο σε επίπεδο αμοιβών όσο και σε επίπεδο ανασφάλειας για το αν θα δουλεύουν και τον επόμενο μήνα.
Φως από πουθενά καθώς ο εθνικός στόχος πλέον της χώρα είναι πως θα μπορέσει η κυβέρνηση να πάρει την επόμενη δόση, για να μπορεί στη συνέχεια να προετοιμάσει …τα νέα μέτρα που απαιτούνται για την μεθεπόμενη δόση!
Και από επενδύσεις; Σε κάθε γωνία κι ένα προποτζίδικο που πουλάει ψεύτικες ελπίδες , μια και δεν υπάρχουν πουθενά αλλού, μαζί με νέους φούρνους και άπειρα καφέ! Ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια και ώ του θαύματος δουλεύουν όλα, λες και οι φτωχοποιημένοι νεοέλληνες, αποδέχθηκαν τη μοίρα τους με μόνη κόκκινη γραμμή, τον καφέ τους!
Η δε κυβέρνηση μας, εκτός από το βόλεμα των δικών της παιδιών, καμώνεται για άλλη μια φορά ότι κυβερνάει διαπραγματευόμενη σκληρά και στο τέλος ,πάντα «καταφέρνει» να πάρει την πιο σκληρή εκδοχή των απαιτήσεων ενώ με περισσό θράσος κάνει λόγο ακόμα και για success story όπως και ο Σαμαράς!Το άκρον άωτον δε της παράνοιας και της διπολικότητας είναι που το κυβερνών κόμμα καλεί σε απεργία τους πολίτες ενάντια στα μέτρα λιτότητας της…κυβέρνησης!
Από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει χρόνο για ουσιαστική και δυναμική αντιπολίτευση και προτιμά να σπαράσσεται μόνη της προετοιμάζοντας τη διάσπαση της, αδιαφορώντας ουσιαστικά για όλα αυτά που συμβαίνουν εις βάρος του λαού
Περιττεύει η αναφορά στα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης καθώς περνούν την περίοδο της… χαλάρωσης μετά τον κουραστικό αγώνα, να καταφέρουν να μπουν στη Βουλή!
Με άλλα λόγια τραγωδία σε όλα τα επίπεδα και πλήρης απαξία των πάντων. Μπορεί να μην έχουμε δεύτερο βρακί όμως μας απασχολεί από το πρωί μέχρι το βράδυ η «επιστημονική» άποψη Φίλη για τη γενοκτονία ή την εθνοκάθαρση των Ποντίων, ή αν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συνομιλούν και συναλλάσσονται με τρομοκράτες κι αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να δημοσιοποιήσειο Πανούσης τις απειλές που δέχεται, από τους πρώην συνοδοιπόρους του
Πόσο λοιπόν ακόμα μπορεί να κρατήσει αυτή η κατάσταση; Κάποιοι φίλοι μου λένε πως μόλις φθάσουν οι λογαριασμοί και τα χαράτσια στον κοσμάκη τότε θα ξεσηκωθούν και θα κάνουν δύσκολη τη ζωή της κυβέρνησης. Να με συμπαθάτε αλλά έχω τελείως διαφορετική άποψη. Έξι χρόνια τώρα έχουν διαλύσει τα πάντα και έχουν ανατρέψει τις ζωές όλων. Είδατε καμιά εξέγερση κανένα ξεσηκωμό; Ολιγάριθμες και σποραδικές διαδηλώσεις για την τιμή των όπλων, με εξαίρεση το κίνημα των αγανακτισμένων που έφεραν στην εξουσία τη σημερινή κυβέρνηση.
Επομένως μην περιμένετε καμιά λαϊκή επανάσταση.
Μόνο βουβή αγανάκτηση, ηρεμιστικά και καναπές.
Το πολύ καμιά γκρίνια με το διπλανό με βωβούς αναστεναγμούς και ξεφυσήματα.
Κι έτσι πολύ φοβούμαι πως αυτή η διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση, μπορεί να κρατήσει για πολύ ακόμα γιατί θαύματα γίνονταν μόνο στα ιερά βιβλία…
Μια είδηση ελπίδας. Μια είδηση που θα μας κάνει έστω να χαμογελάσουμε λίγο. Παντού μαυρίλα, μιζέρια, δυστυχία… απογοήτευση, από την πολιτική επικαιρότητα, την κοινωνική και κυρίως από την οικονομική. Οι μόνες ειδήσεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αφορούν νέους φόρους, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέα προαπαιτούμενα, νέες πιέσεις των δανειστών, τέλη κυκλοφορίας, τέλη ακινησίας, λουκέτα επιχειρήσεων, απολύσεις σε μια χώρα όπου τα 7 εκατομμύρια των κατοίκων ανήκουν στον μη ενεργό πληθυσμό και περιμένουν να ζήσουν τόσο αυτοί όσο και το κράτος, από τα υπόλοιπα 3 εκατομμύρια που δουλεύουν σε συνθήκες πρωτόγνωρες τόσο σε επίπεδο αμοιβών όσο και σε επίπεδο ανασφάλειας για το αν θα δουλεύουν και τον επόμενο μήνα.
Φως από πουθενά καθώς ο εθνικός στόχος πλέον της χώρα είναι πως θα μπορέσει η κυβέρνηση να πάρει την επόμενη δόση, για να μπορεί στη συνέχεια να προετοιμάσει …τα νέα μέτρα που απαιτούνται για την μεθεπόμενη δόση!
Και από επενδύσεις; Σε κάθε γωνία κι ένα προποτζίδικο που πουλάει ψεύτικες ελπίδες , μια και δεν υπάρχουν πουθενά αλλού, μαζί με νέους φούρνους και άπειρα καφέ! Ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια και ώ του θαύματος δουλεύουν όλα, λες και οι φτωχοποιημένοι νεοέλληνες, αποδέχθηκαν τη μοίρα τους με μόνη κόκκινη γραμμή, τον καφέ τους!
Η δε κυβέρνηση μας, εκτός από το βόλεμα των δικών της παιδιών, καμώνεται για άλλη μια φορά ότι κυβερνάει διαπραγματευόμενη σκληρά και στο τέλος ,πάντα «καταφέρνει» να πάρει την πιο σκληρή εκδοχή των απαιτήσεων ενώ με περισσό θράσος κάνει λόγο ακόμα και για success story όπως και ο Σαμαράς!Το άκρον άωτον δε της παράνοιας και της διπολικότητας είναι που το κυβερνών κόμμα καλεί σε απεργία τους πολίτες ενάντια στα μέτρα λιτότητας της…κυβέρνησης!
Από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει χρόνο για ουσιαστική και δυναμική αντιπολίτευση και προτιμά να σπαράσσεται μόνη της προετοιμάζοντας τη διάσπαση της, αδιαφορώντας ουσιαστικά για όλα αυτά που συμβαίνουν εις βάρος του λαού
Περιττεύει η αναφορά στα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης καθώς περνούν την περίοδο της… χαλάρωσης μετά τον κουραστικό αγώνα, να καταφέρουν να μπουν στη Βουλή!
Με άλλα λόγια τραγωδία σε όλα τα επίπεδα και πλήρης απαξία των πάντων. Μπορεί να μην έχουμε δεύτερο βρακί όμως μας απασχολεί από το πρωί μέχρι το βράδυ η «επιστημονική» άποψη Φίλη για τη γενοκτονία ή την εθνοκάθαρση των Ποντίων, ή αν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συνομιλούν και συναλλάσσονται με τρομοκράτες κι αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να δημοσιοποιήσειο Πανούσης τις απειλές που δέχεται, από τους πρώην συνοδοιπόρους του
Πόσο λοιπόν ακόμα μπορεί να κρατήσει αυτή η κατάσταση; Κάποιοι φίλοι μου λένε πως μόλις φθάσουν οι λογαριασμοί και τα χαράτσια στον κοσμάκη τότε θα ξεσηκωθούν και θα κάνουν δύσκολη τη ζωή της κυβέρνησης. Να με συμπαθάτε αλλά έχω τελείως διαφορετική άποψη. Έξι χρόνια τώρα έχουν διαλύσει τα πάντα και έχουν ανατρέψει τις ζωές όλων. Είδατε καμιά εξέγερση κανένα ξεσηκωμό; Ολιγάριθμες και σποραδικές διαδηλώσεις για την τιμή των όπλων, με εξαίρεση το κίνημα των αγανακτισμένων που έφεραν στην εξουσία τη σημερινή κυβέρνηση.
Επομένως μην περιμένετε καμιά λαϊκή επανάσταση.
Μόνο βουβή αγανάκτηση, ηρεμιστικά και καναπές.
Το πολύ καμιά γκρίνια με το διπλανό με βωβούς αναστεναγμούς και ξεφυσήματα.
Κι έτσι πολύ φοβούμαι πως αυτή η διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση, μπορεί να κρατήσει για πολύ ακόμα γιατί θαύματα γίνονταν μόνο στα ιερά βιβλία…
