Τα οικονομικά προβλήματα αλλά και το γεγονός ότι η σύζυγός του τον εγκατέλειψε ήταν οι λόγος που όπλισαν το χέρι του και τον έστρεψαν εναντίον του παιδιού του. Η άτυχη κοπέλα μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΚΑΤ , ενώ εδώ κι αρκετούς μήνες το κορίτσι με τα ξανθά μαλλιά, βρίσκεται στη Λάρισα στο Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας Animus.
Δεν δίνουν τα επιδόματα
Η Άσπα συνάντησε στον αγώνα της για ζωή πολλά εμπόδια. Το ίδιο το Κράτος της γυρνά την πλάτη και τη στερεί την ελπίδα, όπως λέει η μητέρα της Σπυριδούλα Φατούρου που όλους αυτούς τους μήνες της δοκιμασίας της στέκεται φύλακας άγγελος στο πλευρό της. Η κατάσταση τραγική από κάθε άποψη. Μία κατάσταση που επιβαρύνεται από Νόμους κι εγκυκλίους που στερούν ακόμη κι επιδόματα τα οποία είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για να συνεχίσει τις θεραπείες και να εξασφαλίσει μία όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή.
«Αυτό που θα με κάλυπτε σαν άνθρωπο πάνω από όλα, όχι σαν Σπυριδούλα, είναι να τροποποιηθεί αυτός ο Νόμος που είναι εντελώς, μας εντελώς πέρα από κάθε λογικής» μας λέει η κ. Φατούρου.
Όπως μας πληροφορεί υπήρχε ένας νόμος που ψηφίστηκε το 2013 σύμφωνα με τον οποίο δεν μπορούν να παίρνουν επιδόματα όσοι νοσηλεύονται. Στις 2/7/2015 ψηφίζεται νέος Νόμος με Υπουργό Υγείας τον κ. Κουρουμπλή με τον οποίο αναστέλλεται η καταβολή εξωιδρυματικών επιδομάτων και μπορούν να παίρνουν τα επιδόματά τους κι εκείνοι που νοσηλεύονται. Ωστόσο, αν νοσηλεύονται για περισσότερο από 30 μέρες σε ιδρύματα ασυλιακού χαρακτήρα δεν θα παίρνουν επιδόματα.
Παρά το γεγονός ότι η Άσπα πέρασε ευθύς εξαρχής ΚΕΠΑ το οποίο της αναγνωρίζει αναπηρία σε ποσοστό 99%, εντούτοις, δεν δικαιούται επιδόματα διότι νοσηλεύεται.
Ειδικότερα, η απόφαση της Επιτροπής αναφέρει τα ακόλουθα:
Γνωστοποίηση αποτελέσματος, πιστοποίηση αναπηρίας.
Δεν δίνουν τα επιδόματα
Η Άσπα συνάντησε στον αγώνα της για ζωή πολλά εμπόδια. Το ίδιο το Κράτος της γυρνά την πλάτη και τη στερεί την ελπίδα, όπως λέει η μητέρα της Σπυριδούλα Φατούρου που όλους αυτούς τους μήνες της δοκιμασίας της στέκεται φύλακας άγγελος στο πλευρό της. Η κατάσταση τραγική από κάθε άποψη. Μία κατάσταση που επιβαρύνεται από Νόμους κι εγκυκλίους που στερούν ακόμη κι επιδόματα τα οποία είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για να συνεχίσει τις θεραπείες και να εξασφαλίσει μία όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή.
«Αυτό που θα με κάλυπτε σαν άνθρωπο πάνω από όλα, όχι σαν Σπυριδούλα, είναι να τροποποιηθεί αυτός ο Νόμος που είναι εντελώς, μας εντελώς πέρα από κάθε λογικής» μας λέει η κ. Φατούρου.
Όπως μας πληροφορεί υπήρχε ένας νόμος που ψηφίστηκε το 2013 σύμφωνα με τον οποίο δεν μπορούν να παίρνουν επιδόματα όσοι νοσηλεύονται. Στις 2/7/2015 ψηφίζεται νέος Νόμος με Υπουργό Υγείας τον κ. Κουρουμπλή με τον οποίο αναστέλλεται η καταβολή εξωιδρυματικών επιδομάτων και μπορούν να παίρνουν τα επιδόματά τους κι εκείνοι που νοσηλεύονται. Ωστόσο, αν νοσηλεύονται για περισσότερο από 30 μέρες σε ιδρύματα ασυλιακού χαρακτήρα δεν θα παίρνουν επιδόματα.
Παρά το γεγονός ότι η Άσπα πέρασε ευθύς εξαρχής ΚΕΠΑ το οποίο της αναγνωρίζει αναπηρία σε ποσοστό 99%, εντούτοις, δεν δικαιούται επιδόματα διότι νοσηλεύεται.
Ειδικότερα, η απόφαση της Επιτροπής αναφέρει τα ακόλουθα:
Γνωστοποίηση αποτελέσματος, πιστοποίηση αναπηρίας.
Μετά την αξιολόγηση από την πρωτοβάθμια επιτροπή του ΚΕΠΑ, διαπιστώθηκαν οι παρακάτω παθήσεις: Υποξενική εγκεφαλοπάθεια, τετραπληγία απότοκος τραυματικής αιτιολογίας, κρανιοεγκεφαλική κάκωση τραυματισμός, κρίσεις επιληψίας υπό αγωγή.
Το συνολικό ποσοστό αναπηρίας της ανέρχεται σε 99% κατά ιατρική πρόβλεψη εφ όρου ζωής. Κατά ιατρική κρίση χρίζει βοηθείας και συμπαραστάσεως ενός ετέρου προσώπου εφ’ όρου ζωής. Κατά ιατρική κρίση δικαιούται εξωϊδρυματικό επίδομα εφ’ όρου ζωής και παρουσιάζει ανικανότητα για κάποιο βιοποριστικό επάγγελμα εφ’ όρου ζωής.
Αναπηρία 99%
«Το ΟΓΑ θεωρεί ότι η βοήθεια και συμπαράσταση ετέρου προσώπου δεν ισχύει γιατί είναι κατά 99% κι όχι 100%. Εκ των πραγμάτων το ΟΓΑ δεν δίνει το επίδομα. Επιπλέον, εφόσον νοσηλεύεται δεν θα πάρει τα επιδόματα. Θα πάρει όταν βγει το επίδομα και μία μικρή σύνταξη κι όχι τα αναδρομικά. Έστειλα βεβαίωση ότι το κέντρο που βρισκόμαστε είναι αποκατάστασης κι αποθεραπείας, όχι προνοιακού χαρακτήρα. Και διερωτώμαι εγώ τώρα: Εγώ είμαι μόνη μου δεν δουλεύω. Πώς θα πληρώσω το κέντρο αυτό; Ούτε τα επιδόματα που μου κόβουν ούτε τα υπόλοιπα μου φτάνουν, αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει είναι μία ανάσα. Δύο ρούχα της, δύο έξτρα πράγματα που χρειάζεται να πάρω» τονίζει και συμπληρώνει «Ακόμη κι αν μπορούσα να φύγω για να δουλέψω, πόσα λεφτά θα έβγαζα για να πληρώσω ένα τέτοιο κέντρο; Τους λέω και τους ξαναλέω ότι δεν μπορεί να μεταφερθεί σε ένα άλλο κέντρο. Κάποιο πιο κοντά στην πόλη μου, ένα δημόσιο ίσως όπως κάποιοι μου είπαν. Μα με κοροϊδεύουν; Πλάκα μου κάνουν τώρα; Ποιο άλλο κέντρο; Ποιο δημόσιο κέντρο μπορεί να πάρει ένα τέτοιο περιστατικό και να το βοηθήσει; Μου είπαν και το άλλο: Ο ΕΟΠΠΥ δεν δίνει θεραπείες; Ο ΕΟΠΠΥ δίνει σε όλους θεραπείες, οι θεραπείες όμως που δίνει ο ΕΟΠΠΥ δεν φτάνουν για μπορέσει να φτάσει ένας ασθενής σε μία άλφα κατάσταση. Αν η Ασπασία έχει πετύχει τόσους μήνες να βγάλει το τραχειόστομο κ.α. και να τρώει από το στόμα, το έχει πετύχει γιατί δίνω παραπάνω χρήματα για να κάνει παραπάνω θεραπείες. Τις θεραπείες που απαιτούνται ένα τέτοιο περιστατικό. Ένα περιστατικό που εκ των πραγμάτων είναι μοναδικό. Δεν βγαίνει κάθε μέρα ένας πατέρας και πυροβολεί την κόρη του και η κόρη ζει».
Να έρθει ο Υπουργός Υγείας
Εκείνο που ζητάει είναι να επικοινωνήσει ο Υπουργός Υγείας μαζί της. «Θέλω να έρθει εδώ ο Υπουργός Υγείας να δει την Ασπασία. Ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας. Να τη δει και να φύγει. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Κι όχι μόνο αυτό. Τρελαίνομαι στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να φύγω από εδώ. Τι θα γίνει αύριο, μεθαύριο. Από πού θα βρω λεφτά να νοικιάσω σπίτι, να το φτιάξω όπως πρέπει να φτιαχτεί για να μπει μέσα η Ασπασία, τι θα γίνει με τις θεραπείες της , τι θα γίνει που δεν θα μπορώ να δουλέψω; Που είναι τα επιδόματα που πρέπει να έχω; Θέλω να έρθει ο Υπουργός να δει την Ασπασία. Να τον πάω να δει και κανά δυό άλλα περιστατικά κι αν καταφέρει να σταθεί όρθιος εμένα να μου τρυπήσεις τη μύτη;» μας λέει.
Στο κέντρο συναντιούνται άνθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρά περιστατικά. Εδώ νοσηλεύονται κι άλλα παιδιά με σοβαρά προβλήματα αντίστοιχα με της Ασπασίας. «Ο αγώνας που κάνουμε όλες οι μανάδες είναι κοινός. Έτυχε η Ασπασία να πάρει αυτή την κοινωνική εικόνα. Υπάρχουν πολλά άλλα παιδιά που είναι μαζί με την Ασπασία κι άλλα τόσα δυστυχώς που έπονται της Ασπασίας» τονίζει.
Δεν μπορεί να λείψει ούτε δέκα λεπτά από το πλευρό της Άσπας. «Χθες κατέβηκα για 10 λεπτά στο αίθριο κι όταν γύρισα είχε πάθει επιληπτική κρίση. Δεν υπάρχει αυτό που ζούμε. Δηλαδή δεν φτάνει που δεν μπορούμε να ηρεμίσουμε για 10 λεπτά, αλλά δεν μας βοηθάει και το Κράτος. Με ποια λογική ψηφίστηκε αυτός ο Νόμος και με ποια λογική μου λέει το ταμείο ότι δεν σου δίνω το επίδομα ετέρου προσώπου γιατί υπάρχει αναπηρία 99% κι όχι 100%; Με ποια λογική; Ποια είναι η λογική που το λέει αυτό το πράγμα; Έχω εκνευριστεί, έχω βγει πραγματικά από τα όριά μου».
Το συνολικό ποσοστό αναπηρίας της ανέρχεται σε 99% κατά ιατρική πρόβλεψη εφ όρου ζωής. Κατά ιατρική κρίση χρίζει βοηθείας και συμπαραστάσεως ενός ετέρου προσώπου εφ’ όρου ζωής. Κατά ιατρική κρίση δικαιούται εξωϊδρυματικό επίδομα εφ’ όρου ζωής και παρουσιάζει ανικανότητα για κάποιο βιοποριστικό επάγγελμα εφ’ όρου ζωής.
Αναπηρία 99%
«Το ΟΓΑ θεωρεί ότι η βοήθεια και συμπαράσταση ετέρου προσώπου δεν ισχύει γιατί είναι κατά 99% κι όχι 100%. Εκ των πραγμάτων το ΟΓΑ δεν δίνει το επίδομα. Επιπλέον, εφόσον νοσηλεύεται δεν θα πάρει τα επιδόματα. Θα πάρει όταν βγει το επίδομα και μία μικρή σύνταξη κι όχι τα αναδρομικά. Έστειλα βεβαίωση ότι το κέντρο που βρισκόμαστε είναι αποκατάστασης κι αποθεραπείας, όχι προνοιακού χαρακτήρα. Και διερωτώμαι εγώ τώρα: Εγώ είμαι μόνη μου δεν δουλεύω. Πώς θα πληρώσω το κέντρο αυτό; Ούτε τα επιδόματα που μου κόβουν ούτε τα υπόλοιπα μου φτάνουν, αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει είναι μία ανάσα. Δύο ρούχα της, δύο έξτρα πράγματα που χρειάζεται να πάρω» τονίζει και συμπληρώνει «Ακόμη κι αν μπορούσα να φύγω για να δουλέψω, πόσα λεφτά θα έβγαζα για να πληρώσω ένα τέτοιο κέντρο; Τους λέω και τους ξαναλέω ότι δεν μπορεί να μεταφερθεί σε ένα άλλο κέντρο. Κάποιο πιο κοντά στην πόλη μου, ένα δημόσιο ίσως όπως κάποιοι μου είπαν. Μα με κοροϊδεύουν; Πλάκα μου κάνουν τώρα; Ποιο άλλο κέντρο; Ποιο δημόσιο κέντρο μπορεί να πάρει ένα τέτοιο περιστατικό και να το βοηθήσει; Μου είπαν και το άλλο: Ο ΕΟΠΠΥ δεν δίνει θεραπείες; Ο ΕΟΠΠΥ δίνει σε όλους θεραπείες, οι θεραπείες όμως που δίνει ο ΕΟΠΠΥ δεν φτάνουν για μπορέσει να φτάσει ένας ασθενής σε μία άλφα κατάσταση. Αν η Ασπασία έχει πετύχει τόσους μήνες να βγάλει το τραχειόστομο κ.α. και να τρώει από το στόμα, το έχει πετύχει γιατί δίνω παραπάνω χρήματα για να κάνει παραπάνω θεραπείες. Τις θεραπείες που απαιτούνται ένα τέτοιο περιστατικό. Ένα περιστατικό που εκ των πραγμάτων είναι μοναδικό. Δεν βγαίνει κάθε μέρα ένας πατέρας και πυροβολεί την κόρη του και η κόρη ζει».
Να έρθει ο Υπουργός Υγείας
Εκείνο που ζητάει είναι να επικοινωνήσει ο Υπουργός Υγείας μαζί της. «Θέλω να έρθει εδώ ο Υπουργός Υγείας να δει την Ασπασία. Ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας. Να τη δει και να φύγει. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Κι όχι μόνο αυτό. Τρελαίνομαι στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να φύγω από εδώ. Τι θα γίνει αύριο, μεθαύριο. Από πού θα βρω λεφτά να νοικιάσω σπίτι, να το φτιάξω όπως πρέπει να φτιαχτεί για να μπει μέσα η Ασπασία, τι θα γίνει με τις θεραπείες της , τι θα γίνει που δεν θα μπορώ να δουλέψω; Που είναι τα επιδόματα που πρέπει να έχω; Θέλω να έρθει ο Υπουργός να δει την Ασπασία. Να τον πάω να δει και κανά δυό άλλα περιστατικά κι αν καταφέρει να σταθεί όρθιος εμένα να μου τρυπήσεις τη μύτη;» μας λέει.
Στο κέντρο συναντιούνται άνθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρά περιστατικά. Εδώ νοσηλεύονται κι άλλα παιδιά με σοβαρά προβλήματα αντίστοιχα με της Ασπασίας. «Ο αγώνας που κάνουμε όλες οι μανάδες είναι κοινός. Έτυχε η Ασπασία να πάρει αυτή την κοινωνική εικόνα. Υπάρχουν πολλά άλλα παιδιά που είναι μαζί με την Ασπασία κι άλλα τόσα δυστυχώς που έπονται της Ασπασίας» τονίζει.
Δεν μπορεί να λείψει ούτε δέκα λεπτά από το πλευρό της Άσπας. «Χθες κατέβηκα για 10 λεπτά στο αίθριο κι όταν γύρισα είχε πάθει επιληπτική κρίση. Δεν υπάρχει αυτό που ζούμε. Δηλαδή δεν φτάνει που δεν μπορούμε να ηρεμίσουμε για 10 λεπτά, αλλά δεν μας βοηθάει και το Κράτος. Με ποια λογική ψηφίστηκε αυτός ο Νόμος και με ποια λογική μου λέει το ταμείο ότι δεν σου δίνω το επίδομα ετέρου προσώπου γιατί υπάρχει αναπηρία 99% κι όχι 100%; Με ποια λογική; Ποια είναι η λογική που το λέει αυτό το πράγμα; Έχω εκνευριστεί, έχω βγει πραγματικά από τα όριά μου».
Ένα μετάλλιο για την Άσπα
Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή όταν πριν λίγες μέρες στο δωμάτιο της Άσπας ήρθε ένας κύριος για να της χαρίσει το μετάλλιο που κέρδισε στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης. Το σκηνικό μας περιγράφει η μητέρα της.
«Πριν δύο μέρες λοιπόν, ήρθε στο δωμάτιό μας ένας ΚΥΡΙΟΣ!!! Ένας άνθρωπος, ο οποίος πήρε μέρος, στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης. Δύναμή του; «Η Ασπασία» είπε. Υπόσχεσή του; «Αν πάρω το μετάλλιο θα το καταθέσω στα πόδια της». Γιατί; Ρώτησα… Απάντησή του; «Είναι ο άνθρωπος που μου δίνει δύναμη να συνεχίζω και είναι η μόνη… Μαραθωνοδρόμος που δεν πρόκειται να πάρει ποτέ της μετάλλιο. Έτσι το καταθέτω εγώ το δικό μου σε εκείνη γιατί της αξίζει…». Συμπέρασμα; Βγάλτε το μόνοι σας. Το μόνο που εγώ έχω να πω, είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχει και κυκλοφορεί ανάμεσά μας…».
Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή όταν πριν λίγες μέρες στο δωμάτιο της Άσπας ήρθε ένας κύριος για να της χαρίσει το μετάλλιο που κέρδισε στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης. Το σκηνικό μας περιγράφει η μητέρα της.
«Πριν δύο μέρες λοιπόν, ήρθε στο δωμάτιό μας ένας ΚΥΡΙΟΣ!!! Ένας άνθρωπος, ο οποίος πήρε μέρος, στον Μαραθώνιο της Θεσσαλονίκης. Δύναμή του; «Η Ασπασία» είπε. Υπόσχεσή του; «Αν πάρω το μετάλλιο θα το καταθέσω στα πόδια της». Γιατί; Ρώτησα… Απάντησή του; «Είναι ο άνθρωπος που μου δίνει δύναμη να συνεχίζω και είναι η μόνη… Μαραθωνοδρόμος που δεν πρόκειται να πάρει ποτέ της μετάλλιο. Έτσι το καταθέτω εγώ το δικό μου σε εκείνη γιατί της αξίζει…». Συμπέρασμα; Βγάλτε το μόνοι σας. Το μόνο που εγώ έχω να πω, είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχει και κυκλοφορεί ανάμεσά μας…».
