Ο Αγήνορας ο Αργείος ήταν μυθικός βασιλιάς του Άργους.
Ο Παυσανίας τον αναφέρει ως γιο του Τρίοπα, αδελφό του Ιάσου και πατέρα του Κρότωπου. Ο ιστορικός Ελλάνικος τον θέλει γιο του Φορωνέα και αδελφό του Πελασγού, ενώ η Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου ως γιο τουΈκβασου και πατέρα του Άργου του Πανόπτη.
Ο Αγήνορας ανέβηκε στον θρόνο αφού κατάφερε να νικήσει τους αδελφούς του Ίασο και Πελασγό, που είχαν μοιρασθεί τη χώρα μετά τον θάνατο του πατέρα τους, με τη βοήθεια του ιππικού του, «όθεν εν ταυτώ χρόνω ωνομάσθη το Άργος τριχώς `Ιασον, Πελασγικόν και ιππόβοτον» (Ευσταθ. Σχόλ.εις Ιλ., 385).
Σύμφωνα με την μυθική παράδοση ήταν ιδιαίτερα γενναίος πολεμιστής, γεγονός από το οποίο ετυμολογείται το όνομά του ως ανυποχώρητου και θαρραλέου με υπερφυσικές δυνάμεις. Η δε ασπίδα του καλούμενη «Αβαντεία ασπίς» λέγεται ότι και μόνο αυτή κατά θαυμαστό τρόπο έτρεπε σε φυγή τους εχθρούς του, την οποία αργότερα στους κλασικούς χρόνους τιμούσαν οι Αργείοι ως ιερό κειμήλιο. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο Άβας ο Αργείος φερόταν να ήταν ο οικιστής του «Πελασγικού Άργους».
Η άποψη ότι ο Άβας ο Αργείος ήταν ο γενάρχης του λαού των Αβάντων και ιδρυτής της πόλεως Άβαι στη Φωκίδα δεν έχει ιδιαίτερη βάση πέραν του ότι το όνομα ήταν ήδη διαδεδομένο με την επιστροφή των Ηρακλειδών, που συνέβη μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.
