Εκατοντάδες κόσμου επισκέφθηκε σήμερα την 4η έκθεση - διαγωνισμό ωδικών πτηνών που πραγματοποιεί ο Πελοποννησιακός Σύλλογος Πτηνών στην πόλη του Άργους.
Στο διαγωνισμό παίρνουν μέρος εκτροφείς πτηνών από όλη την Πελοπόννησο και την Αθήνα. Σήμερα και αύριο Κυριακή πραγματοποιείτε η έκθεση των πτηνών στο κοινό μετά το διαγωνιστικό μέρος που έγινε την Πέμπτη και την Παρασκευή.
Διαγωνίστηκαν τριακόσια πενήντα πτηνά συντροφιάς (το 90% αυτών καναρίνια) από περίπου 40 εκτροφείς, όχι μόνο για τη φωνή τους, αλλά για χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τον τύπο τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ράτσας.
Για πρώτη φορά φέτος, πραγματοποιήθηκε επίδειξη κυνηγιού με γεράκι από ειδικούς εκπαιδευτές του Αττικού Ζωολογικού πάρκου με ένα αμερικάνικο γεράκι και έναν πετρίτη.
Ο πετρίτης κατέχει επάξια τον τίτλο του ταχύτερου ζωντανού οργανισμού στον πλανήτη, αλλά όχι σε ευθεία πτήση, παρά μόνον όταν εκτελεί κάθετες εφορμήσεις (stoops) Η υψηλότερη, επίσημα καταγεγραμμένη ταχύτητα είναι τα 389 χλμ/ώρα, σε άτομο που εκτελούσε κάθετη εφόρμηση.
Η προέλευση αυτού τους είδους κυνηγιού χάνεται στα βάθη της αρχαιότητας.
ΟΙ κινέζοι κυνηγούσαν με γεράκια τουλάχιστον είκοσι τρεις αιώνες πριν αυτό το θαυμάσιο άθλημα έρθει στην Β. Κ Ευρώπή.
Στις επαρχίες του Βορρά και του Νότου χρησιμοποιούσαν αετούς και γεράκια για το κυνήγι τους.
Στην Ευρώπη το κυνήγι με τα γεράκια εξασκούταν από τους Νότιους λαούς κι από τους Σικελούς , ενώ από τους Ρωμαίους μόνο γύρω στο 300 μ.Χ.
Η βασική του καταγωγή όμως είναι από την Ανατολή και στα μακρινόταταστεπώδη η βουνίσια εδάφη της Ασίας.
Στην κεντρική Ευρώπη άρχισε να ασκείται από την αρχή του Μεσαίωνα, αλλά γνώρισε την κορύφωση της δόξας του στην εποχή του Λουδοβίκου ΧΙΙΙ, οπότε έκριναν την αξία και τα προτερήματα ενός αριστοκράτη από το πόσο σπουδαία ήταν τα πουλιά του !
Πράγματι σε μερικούς μήνες , μέχρι ένα χρόνο αν κάποιος αφιερώσει (έχοντας τις γνώσεις βέβαια) τρεις ώρες την ημέρα μπορεί εύκολα να εκπαιδεύσει εύκολα ένα Προσκυνητή η ένα Κιρκινέζι. Αυτή την εργασία την αναλάμβαναν ειδικοί άνθρωποι στην αυλή των πλουσίων και βασιλέων .
Μάλιστα οι ευγενείς τους είχαν σε άριστη θέση λόγο της ανάγκης τους αυτής για τα γεράκια και του συναγωνισμού που υπήρχε μεταξύ τους.
Γι΄ αυτό είναι πολύ δύσκολο να το εκπαιδεύσει κανείς ν' ακινητοποιήσει το θήραμα χωρίς να του επιτεθεί , πράγμα ενάντια στα ένστικτα του !
Στις επαρχίες του Βορρά και του Νότου χρησιμοποιούσαν αετούς και γεράκια για το κυνήγι τους.
Στην Ευρώπη το κυνήγι με τα γεράκια εξασκούταν από τους Νότιους λαούς κι από τους Σικελούς , ενώ από τους Ρωμαίους μόνο γύρω στο 300 μ.Χ.
Στους Αρχαίους Έλληνες ήταν γνωστό λόγο του εμπορίου και της επαφής με τους Ασιατικούς λαούς και τους Θράκες και αναφέρεται και από τον Αριστοτέλη.
Η βασική του καταγωγή όμως είναι από την Ανατολή και στα μακρινόταταστεπώδη η βουνίσια εδάφη της Ασίας.
Στην κεντρική Ευρώπη άρχισε να ασκείται από την αρχή του Μεσαίωνα, αλλά γνώρισε την κορύφωση της δόξας του στην εποχή του Λουδοβίκου ΧΙΙΙ, οπότε έκριναν την αξία και τα προτερήματα ενός αριστοκράτη από το πόσο σπουδαία ήταν τα πουλιά του !
Οι κανόνες που διδάσκουν σε ένα γεράκι για να κυνηγάει για το αφεντικό του είναι πολλοί απλοί.
Χρειάζεται μόνο υπομονή και μια δόση διαίσθησης.
Χρειάζεται μόνο υπομονή και μια δόση διαίσθησης.
Πράγματι σε μερικούς μήνες , μέχρι ένα χρόνο αν κάποιος αφιερώσει (έχοντας τις γνώσεις βέβαια) τρεις ώρες την ημέρα μπορεί εύκολα να εκπαιδεύσει εύκολα ένα Προσκυνητή η ένα Κιρκινέζι. Αυτή την εργασία την αναλάμβαναν ειδικοί άνθρωποι στην αυλή των πλουσίων και βασιλέων .
Μάλιστα οι ευγενείς τους είχαν σε άριστη θέση λόγο της ανάγκης τους αυτής για τα γεράκια και του συναγωνισμού που υπήρχε μεταξύ τους.
Μάλιστα ιδιαίτερη εκτίμηση είχαν σε αυτούς που κατάφερναν να κάνουν τα γεράκια να κυνηγούν σε ζευγάρι. Αυτό λόγο της δυσκολίας στην εκπαίδευση που χρειαζόταν στα πουλιά. Ξέρουμε ότι από φυσικό ένστικτο το γεράκι να ορμήσει κατ' ευθείαν, γρήγορα και αποφασιστικά στο θήραμα.
Γι΄ αυτό είναι πολύ δύσκολο να το εκπαιδεύσει κανείς ν' ακινητοποιήσει το θήραμα χωρίς να του επιτεθεί , πράγμα ενάντια στα ένστικτα του !
Έτσι θαύμαζαν πολύ το κυνήγι ενός ζευγαριού γερακιών όταν ο προσκυνητής πετούσε πάνω από τις πέρδικες , εμποδίζοντας τες να πετάξουν , ενώ το γεράκι ορμούσε πάνω σε κάθε μία από αυτές, σκοτώνοντας τες με την σειρά. Αυτά τα ικανά γεράκια είχαν μια αξία πολύ σημαντική , όπως και ο άνθρωπος που τα εκπαίδευσε.
Σήμερα αυτό ο τρόπος κυνηγίου εξασκείται ακόμη στην Ευρώπη κάτω από δύσκολες συνθήκες , χρειάζονται ειδικές άδειες , πολύ αυστηρές για την κατοχή των αρπακτικών.
