« Το Δημοτικό Συμβούλιο συνεχίζει να λειτουργεί σε ένα ικανοποιητικό πλαίσιο συναίνεσης και σύμπνοιας και σε ένα υψηλό επίπεδο δημοκρατικού διαλόγου παρά τις εσωτερικές - υγιείς κατά τα άλλα αντιπαραθέσεις. Στο αποτέλεσμα αυτό θεωρώ πως συμβάλουμε όλοι, όπως οφείλουμε άλλωστε, στο μέτρο του δυνατού ο καθένας αναγνωρίζοντας τη θέση ευθύνης που του αναλογεί. Πιστεύω πως το κύριο μέλημα και το σημείο αναφοράς για όλους μας είναι, και έτσι πρέπει να είναι, η επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος πάνω στα θέματα που κάθε φορά έρχονται προς συζήτηση. Η εμπειρία πλέον μας υποδεικνύει αν και πού χρειάζονται οι όποιες παρεμβάσεις και τι πρέπει να διορθώνεται ή να αλλάζει κάθε φορά στη λειτουργία ώστε και να εξασφαλίζεται η εσωτερική διαδικαστική τακτική και να συναποφασίζεται η υλοποίηση των προτάσεων με εφικτό τρόπο.
Το Προεδρείο δεν λειτουργεί ούτε αυταρχικά ούτε αντιδημοκρατικά γιατί απλά δεν απαιτούμε απ’ τους άλλους να παραδεχτούν τις γραμμές και τις απόψεις μας εμμονικά ή εκβιαστικά, αντίθετα προσπαθούμε να τηρήσουμε μια δεοντολογία και να προστατέψουμε το σύνολο από ατέρμονες και ατελέσφορες συζητήσεις. Γιατί το Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι ο τόπος των παράλληλων μονολόγων αλλά ο τόπος που πρέπει να διεξάγεται σ’ ένα εύλογο, τουλάχιστον, χρονικό πλαίσιο μια ειλικρινής και καίρια στοχευμένη κουβέντα ώστε να ακολουθεί μια εξελικτική πορεία με ουσία και όχι να καταντάει ανούσια και εν τέλει αναποτελεσματική. Πιστεύω πως και στο υπόλοιπο της θητείας θα συνεχίσουμε τη συμπόρευση αυτή, με ήθος και σοβαρότητα, αγωνιζόμενοι πάντα για το καλό της κοινωνίας και μάλιστα σε μια περίοδο τόσο δυσχερή, που θα δοκιμάσει της αντοχές όλων μας.»
Κατόπιν των κατά συρροή (στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και αλλού) αρνητικών αφοριστικών τοποθετήσεων, συμπερασμάτων και χαρακτηρισμών της Μείζονος Αντιπολίτευσης δια του νεαρού αρχηγού της, αισθάνομαι την ανάγκη να τονίσω ότι είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό και λυπηρό το γεγονός ότι η αντιπολιτευτική τακτική και κριτική επικεντρώνεται και εξαντλείται για πολλοστή φορά στο χρονικό περιορισμό που θέσαμε ως Προεδρείο στις τοποθετήσεις των Δημοτικών Συμβούλων κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων, κραυγάζοντας ότι η «αυταρχική Πρόεδρος» έτσι «φίμωσε τη Δημοκρατία».
Οι κύριοι της αντιπολίτευσης, δυστυχώς και προφανώς, δεν αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα ύπαρξης κανόνων, δεν σέβονται τον κώδικα δεοντολογίας, αντιμετωπίζουν τους άλλους με ύφος εκατό Καρδιναλίων μαζί και θεωρούν φυσικά πως έχουν το Αλάθητο για να μπορούν να εξαπολύουν τις ύβρεις τους κατά το δοκούν και κατά περίσταση. Παιδαριώδεις, θα έλεγα, αντιδράσεις ενός παλιομοδίτικου, ξεπερασμένου και κυρίως αποτυχημένου μοντέλου λαϊκίστικης πολιτικής που αναμασά τον εαυτό του χρησιμοποιώντας μια παρωχημένη ξύλινη γλώσσα που δεν αγγίζει, ευτυχώς, τους νέους και τους υγιώς σκεπτόμενους πολίτες.
Ναι, μειώσαμε τον χρόνο των ομιλητών γιατί το Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι καφενείο ούτε γειτονιά να συζητάμε για να συζητάμε δέκα θέματα για επτά ώρες. Πιστεύουμε στη σοβαρότητα των τοποθετήσεων, στην υπευθυνότητα, στην ικανότητα του μυαλού να ξεχωρίζει τα ουσιώδη από τα επουσιώδη και κυρίως στην αρετή της λακωνικότητας για όσους βέβαια μπορούν να σκέφτονται και να μιλάνε έτσι.
Κατηγορούμαστε από την Μείζονα για μία υπόθεση που τον πολίτη τον αφήνει αδιάφορο, γιατί αυτόν δεν τον ενδιαφέρουν τα λόγια αλλά οι πράξεις.
Κατηγορούμαστε με κάθε τρόπο κάθε φορά, χωρίς να συνειδητοποιεί η άλλη πλευρά πως η αιτία είναι ο κακός εαυτός της. Αλλά, βέβαια, η Αντιπολίτευση τον εαυτό της τον τοποθετεί στο απυρόβλητο. Καμιά διάθεση αυτοκριτικής, καμιά προσπάθεια φιλαλήθους αυτοαξιολόγησης.
Κατηγορούμαστε ότι φιμώσαμε την Δημοκρατία. Όχι, η τακτική τους φίμωσε αυτή την πολύπαθη έννοια που τόσο υποκριτικά θορυβήθηκαν που την έχασαν, αυτοί, που μόλις, στη συνεδρίαση απολογισμού πεπραγμένων 2014, συμφώνησαν για πέντε λεπτά ομιλίας, καταστρατήγησαν την άλλη στιγμή αυτή τη συμφωνία μιλώντας ακατάπαυστα για μισή ώρα, αγνοώντας επιδεικτικά τις παρατηρήσεις της Προέδρου, δηλώνοντας ταυτόχρονα το παροιμιώδες ότι θα πάρουν και το χρόνο όσων δε μίλησαν, θεωρώντας έτσι τον εαυτό τους απόλυτο ηγέτη του μικροφώνου, του ακροατηρίου και εν τέλει της….. Δημοκρατίας.
Και για να περάσουμε στο δια ταύτα, το συμπέρασμα είναι: η Πολιτική είναι ένα πεδίο ανθρώπινης δράσης που απαιτεί ιδιαίτερη ποιότητα στο ήθος, δυνατότητα αυτοκριτικής, πραγματική ευθύνη, διακριτικότητα, συναίσθηση του μέτρου και ταπεινότητα. Πιστεύω πως είναι μία ενασχόληση για εξαιρετικά σεμνούς ανθρώπους.
Γι’ αυτό όσοι ασχολούνται με την πολιτική θα πρέπει να είναι άνθρωποι ιδιαίτερα άγρυπνοι και κυρίως ιδιαίτερα προσεκτικοί στο δέλεαρ της υπαρξιακής αυτοεπιβεβαίωσης που φέρει μαζί της η πολιτική εξουσία.
Αισώπου Εύη, Φιλόλογος
Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου
Επιδαύρου.
