«Αγαπητοί συνάδελφοι, ο Πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, το Σάββατο ζήτησε από τους πολιτικούς Αρχηγούς συναίνεση σε ορισμένα μεγάλα ζητήματα της χώρας. Και ζήτησε συναίνεση και στο ασφαλιστικό. Εμείς ζητούμε έλεος, συναίνεση στο σεβασμό στοιχειωδών κανόνων κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Μας «απειλούσε» η Κυβέρνηση με τις Προγραμματικές της δηλώσεις ότι οι πράξεις της θα είναι κάθε λέξη του Συντάγματος και κάθε λέξη του Κανονισμού της Βουλής. Κι έχουμε σήμερα ένα νομοσχέδιο στο οποίο οι τροπολογίες είναι περισσότερες από τα άρθρα και το 80% αυτών δεν έχουν καμία σχέση με το νομοσχέδιο.
Αυτό συνιστά σεβασμό στον Κανονισμό της Βουλής; Αυτό συνιστά σεβασμό στην αξιοπρέπεια του νομοθετικού σώματος; Αυτό συνιστά σεβασμό στους τριακοσίους Βουλευτές του Εθνικού Κοινοβουλίου;
Επειδή όλα αυτά συνιστούν μια απίστευτη υποκρισία, εμείς, κύριε Πρόεδρε, δεν θα συναινέσουμε σε αυτή τη διαρκή υποβάθμιση του Εθνικού Κοινοβουλίου.
Συζητούμε, κύριε Υπουργέ -απευθύνομαι πια σε εσάς- ένα νομοσχέδιο στο πλαίσιο μιας συνολικά εφαρμοζόμενης αγροτικής πολιτικής, που τελικά θα αφαιρέσει πάνω από 2 δισεκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες των αγροτών.
Λέω μόνο τίτλους: Κατάργηση του αφορολογήτου των επιδοτήσεων, αύξηση του Φ.Π.Α. στα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα από το 13% στο 23%, κατάργηση της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης, προκαταβολή φόρου από 27,5% στο 55%, φόρος στο κρασί και άλλα τόσα. Και ερχόμαστε τώρα να δούμε πώς μπορούμε να διορθώσουμε τα ημαρτημένα. Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά φαίνεται ότι δεν υπάρχει ελπίδα για την ελληνική Περιφέρεια εάν συνεχιστεί αυτή η πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να αναφερθώ σε δύο επιμέρους ζητήματα του συζητούμενου νομοσχεδίου. Το πρώτο είμαι βέβαιος ότι -το έχω συζητήσει με τον κύριο Υπουργό στην Επιτροπή- ξέφυγε από τις υπηρεσίες του Υπουργείου κι εάν δεν διορθωθεί, κινδυνεύει το σύνολο του ορυκτού πλούτου της χώρας να μείνει αναξιοποίητο.
Κύριε Υπουργέ, αναφέρομαι στο εξής πάρα πολύ απλό. Συμφωνούμε όλοι ότι οι χρήσεις γης που ασκούνται σε περιοχές με βοσκοτόπια πρέπει να είναι συμβατές με την βοσκοικανότητα ή τη δυνατότητα ο κάθε βοσκός να ασκεί τη δουλειά του. Υπάρχουν, όμως, σημειακές περιοχές σε κάθε χώρα όπου η φύση τοποθέτησε στα έγκατα ορυκτό πλούτο. Και αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς από πριν.
Σας αναφέρω μόνο τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα. Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη τρεις μεγάλοι διαγωνισμοί για έρευνες υδρογονανθράκων σε Άρτα, Πρέβεζα, Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα. Αυτή τη στιγμή το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει εντοπίσει –είχαμε εντοπίσει- 112 Δημόσιους Μεταλλευτικούς Χώρους. Για είκοσι απ’ αυτούς δε, είναι έτοιμη η ελληνική πολιτεία να βγάλει διεθνείς πλειοδοτικούς διαγωνισμούς.
Εάν δεν διορθώσουμε το κενό της νομοθεσίας που υπάρχει έτσι ώστε να επιτρέπεται, να εγκρίνεται άδεια έρευνας, ή και άδεια εκμετάλλευσης στις περιοχές αυτές όπου εντοπίζονται Ορυκτές Πρώτες Ύλες, τότε έναν τομέα της εθνικής οικονομίας που έχει 70.000 εργαζόμενους πάνω από 150 μεγάλες επιχειρήσεις και που συνεισφέρει στο εθνικό ισοζύγιο με πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ εξαγωγές μαρμάρων και άλλων προϊόντων, τον οδηγούμε στον αφανισμό. Έχω καταθέσει σχετική τροπολογία. Εάν δεν συμφωνείτε με την τροπολογία, φέρτε το ως νομοτεχνική βελτίωση.
Και θα περάσω στη δεύτερη τροπολογία, η οποία συνιστά κορυφαία διαχειριστική ανικανότητα, δείχνει κομματική εμπάθεια και δυστυχώς σε ύψιστο βαθμό σπατάλη δημοσίου χρήματος. Αναφέρομαι στην τροπολογία του κ. Σπίρτζη για τις διοικήσεις των Αστικών Συγκοινωνιών.
Υπάρχει ένας φερετζές. Ο φερετζές λέει ότι ο κύριος Υπουργός διπλασιάζει τους επικεφαλής των αστικών συγκοινωνιών έτσι ώστε να μην είναι ένας μόνο που παίρνει αποφάσεις και να έχουμε σωστή εταιρική διακυβέρνηση. Μα, με συγχωρείτε, στους δημόσιους Οργανισμούς δεν υπάρχει εποπτεύων Υπουργός που δίνει τις πολιτικές εντολές; Στους δημόσιους οργανισμούς δεν υπάρχει Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και Υπουργείο Οικονομικών που ελέγχει την κατανομή των κονδυλίων και πώς αυτοί λειτουργούν;
Δεν φτάνει, όμως, το ότι πριν από ένα μήνα ψηφίσαμε με επιλογή της Κυβέρνησης να υπάρχει ένας επικεφαλής σε κάθε έναν Οργανισμό.
Θα πω μόνο τρεις αριθμούς, γιατί αυτό πρέπει να το ακούσουν οι Έλληνες πολίτες. Οι τρεις επιπλέον επικεφαλής θα κοστίσουν 160.000 ευρώ το χρόνο, οι δύο γραμματείς, που θέλουν, θα κοστίσουν 180.000 ευρώ. Συνολικά κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός του κράτους θα πληρώνει πάνω από 350.000 ευρώ!!! Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Για 3.500 συνταξιούχους της χώρας σημαίνει 100 ευρώ λιγότερη σύνταξη.
Εμείς αρνούμαστε να συνηγορήσουμε σε τέτοιες πολιτικές».
