Τιμήσαμε προχθές, 3 Δεκεμβρίου, την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, που πάνω απ' όλα είναι μια ευκαιρία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, αλλά και σχεδιασμού της συλλογικής μας δράσης για τα ζητήματα που αφορούν την αναπηρία.
Άλλωστε, τα ζητήματα αυτά δεν αφορούν μόνο τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους. Αφορούν την κοινωνία μας συνολικά, καθώς αναδεικνύουν το χρέος κάθε δημοκρατικής πολιτείας
να διασφαλίζει στην πράξη σε όλους τους πολίτες της τα συνταγματικά κατοχυρωμένα τους δικαιώματα, τις συνθήκες ισότιμης συμμετοχής σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Και γίνεται το χρέος αυτό ακόμα πιο επιτακτικό, αφού τα τελευταία χρόνια της κρίσης, τα προβλήματα, τα κενά και οι ατέλειες που ούτως ή άλλως υπήρχαν, εντάθηκαν ακόμη περισσότερο, καθώς οι κρίσεις αυτού του είδους πλήττουν άνισα κυρίως τις πιο ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση παραμένει: σωστή ιεράρχηση των αναγκών, αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα. Και στους τρεις αυτούς τομείς υπάρχουν πολλά και σημαντικά που πρέπει να γίνουν. Και για να γίνουν, χρειάζεται μια ευρεία κοινωνική συμμαχία, χρειάζεται έγκυρη ενημέρωση ολόκληρης της κοινωνίας, χρειάζεται ο σχεδιασμός μιας συνολικής πολιτικής που θα επιμερίζεται σε στοχευμένες επιμέρους δράσεις.
Ταυτόχρονα βεβαίως, χρειάζεται η αποφασιστικότητα ώστε να προχωρήσουμε επιτέλους ως κοινωνία με ομοψυχία και αποφασιστικότητα σε μια συγκροτημένη εθνική πολιτική που θα κατοχυρώνει ένα ουσιαστικό δίχτυ προστασίας για όλους τους πολίτες, χωρίς τα τεράστια βάρη της γραφειοκρατίας και της αναποτελεσματικότητας. Γιατί η αλήθεια είναι ότι σε μεγάλο βαθμό η ανυπαρξία σωστής ιεράρχησης, οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και η απουσία συνολικής πολιτικής για την αναπηρία και τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες έχουν ως αποτέλεσμα την αχρείαστη γιγάντωση προβλημάτων και την δημιουργία νέων.
Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ταυτόχρονα να συνεχίζουμε να διεκδικούμε επιμέρους αναγκαίες δράσεις και πολιτικές, όπως για παράδειγμα, για να αναφερθώ σε τρεις πρόσφατες παρεμβάσεις μου στη Βουλή, την ανάγκη ίδρυσης και λειτουργίας ειδικού επαγγελματικού λυκείου στην Αργολίδα, την επίλυση του προβλήματος που έχει ανακύψει με το δελτίο μετακίνησης για τους δικαιούχους που δεν πιστοποιήθηκαν μέχρι το 2014, για την απαλλαγή από την καταβολή τέλους κυκλοφορίας για τα οχήματα που ανήκουν σε φορείς όπως ο Πανελλήνιος Σύλλογος Παραπληγικών και εξυπηρετούν άτομα με αναπηρία. Ή ακόμα, για να αναφερθώ στα θέματα που με απασχόλησαν στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, την στήριξη του αθλητικού κινήματος των ατόμων με αναπηρία και τη διασφάλιση της πρόσβασής τους σε χώρους ιστορίας και πολιτισμού.
Και επιτρέψτε μου ξεχωριστά να αναφερθώ, εφόσον μάλιστα μεταξύ των εισηγητών είναι και ο διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Αργολίδας, κ. Δημητρόγιαννης στην διαρκή προσπάθεια όλων μας για την ανάδειξη και την επίλυση των ζητημάτων που αφορούν την υγεία στην Αργολίδα, όπου πρόσφατα, κατά την συζήτηση στη Βουλή της σχετικής Επίκαιρης Ερώτησης που είχα καταθέσει, ο αρμόδιος Υπουργός δέχθηκε το αίτημα σύσσωμου του Δημοτικού Συμβούλιο Ναυπλιέων και των φορέων της Αργολίδας για την πραγματοποίηση άμεσης σύσκεψης με την συμμετοχή των φορέων της τοπικής κοινωνίας, η οποία θα γίνει την Τετάρτη που μας έρχεται.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, της διπλής διεκδίκησης τόσο του γενικού πλαισίου όσο των επιμέρους αναγκαίων δράσεων, πιστεύω ότι η σημερινή ημερίδα θα συμβάλει ουσιαστικά, εμπλουτίζοντας τον κοινό μας προβληματισμό και χαράσσοντας νέες κατευθύνσεις για τη συλλογική μας δράση. Με την αυτονόητη λοιπόν διαβεβαίωση ότι θα συνεχίσω να συμβάλλω από τη θέση μου και με τις δυνάμεις μου στην κοινή προσπάθεια για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών με αναπηρία και την επούλωση των πληγών της κρίσης, εύχομαι κάθε επιτυχία στην σημερινή Ημερίδα και καλή συνέχεια με παρόμοιες πρωτοβουλίες στο μέλλον.
