Η μέθοδος δοκιμάστηκε με το «καλημέρα» της συγκυβέρνησης, που ενώ συνομολογούσε μνημόνιο, ορκιζόταν ότι διεξάγει σκληρή και επίπονη διαπραγμάτευση κι ότι αυτό τη διαφοροποιεί απ' τις προηγούμενες κυβερνήσεις που σήκωναν τάχα λευκή σημαία δίχως μάχη. Μέχρι που στα μέσα του καλοκαιριού, ο πρώτος γύρος «σκληρής διαπραγμάτευσης» έληξε με το λαό στο «κανναβάτσο», πλακωμένο από ένα ακόμα, τρίτο κατά σειρά, μνημόνιο, υπαγορευμένο κι αυτό απ' τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Έκτοτε η κυβέρνηση όλο και κάτι διαπραγματεύεται, αλλά ο λαός όλο και επιβαρύνεται με μέτρα που εξανεμίζουν το όποιο εισόδημά του και τα όποια δικαιώματα του έχουν απομείνει. Το τελευταίο διάστημα κι ενώ ετοιμάζεται να «ξεφουρνίσει» νέα καυτά μέτρα που αφορούν την Κοινωνική Ασφάλιση, τους αγρότες κ.λπ., επιχειρεί και πάλι να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής και προσδοκίες ότι τάχα πασχίζει για το... «καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα» των διαπραγματεύσεων!
Η κυβέρνηση πράγματι πασχίζει για να φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα για το κεφάλαιο. Τα δικά του συμφέροντα εκπροσωπεί στην «αρένα» όπου ανταγωνίζεται, με τη δύναμη που έχει, τα κεφάλαια άλλων κρατών. Ακριβώς γι' αυτό δεν πείραξε ούτε «τρίχα» απ' το αντιλαϊκό - αντεργατικό οικοδόμημα που «έχτισαν» οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής φιλομονοπωλιακής στρατηγικής και των μνημονίων που την εξειδίκευσαν, για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων της Ελλάδας. Για λογαριασμό αυτών των συμφερόντων μπαίνουν τα λαϊκά δικαιώματα στην προκρούστεια κλίνη. Για λογαριασμό αυτών των συμφερόντων το Ασφαλιστικό βρίσκεται στο στόχαστρο. Γι' αυτά τα συμφέροντα δίνονται φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, την ίδια ώρα που χαρατσώνονται τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Εξάλλου, είναι καθαρό ότι στη συμφωνία της κυβέρνησης - δανειστών που πέρασε fast track κατακαλόκαιρο, με τη στήριξη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποταμιού, περιλαμβάνονται χαρτί και καλαμάρι οι δεσμεύσεις για το νέο μαχαίρι στο συνταξιοδοτικό, την κατάργηση του ΕΚΑΣ, την απογείωση της φοροληστείας σε βάρος των αγροτών, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ. Αυτές τις κατευθύνσεις, άλλωστε, τις έχει κάνει «λιανές» και ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, που με αλλεπάλληλες διαρροές και δηλώσεις έχει στρώσει το έδαφος για την αντιλαϊκή επίθεση στο Ασφαλιστικό.
Σήμερα, το γνωστό αυτό έργο επαναλαμβάνεται. Ξανά «σκληρή διαπραγμάτευση», ξανά κουρνιαχτός που αποπροσανατολίζει το λαό για να μη δει για λογαριασμό ποιων διαπραγματεύεται η κυβέρνηση, να μη δει ότι οι κόντρες αφορούν στο ποια επιχειρηματικά συμφέροντα θα ευνοηθούν έναντι άλλων, σε ποιους θα μοιραστεί εκ νέου η πίτα, ζήτημα όπου είναι λογικό να εκδηλώνονται διαφωνίες και μάλιστα μεγάλες.
Να μην αντιληφθεί τελικά πως αν ο ίδιος δεν υπερασπίσει τα συμφέροντά του, θα μετράει ύστερα από κάθε διαπραγμάτευση απώλειες και μάλιστα οδυνηρές. Οι εργάτες στους χώρους δουλειάς, οι αγρότες στα χωράφια, οι αυτοαπασχολούμενοι στα μικρομάγαζα, έχουν πείρα πια. Αν μπορούν κάπου να εναποθέσουν ελπίδες και προσδοκίες δεν είναι στα παζάρια των αντιπάλων τους, αλλά στη δική τους συμμαχία, στη δική τους απόφαση για οργάνωση της πάλης τους ενάντια στις αιτίες των βασάνων τους. Να αρνηθούν τη συναίνεση ή την ανοχή στην πολιτική που τους τσακίζει για τα κέρδη του κεφαλαίου, να μην ξεγελαστούν από τα παραμύθια περί «σκληρής διαπραγμάτευσης.
ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
