400 χρόνια μνημόνια ρε και πάλι δεν φτάνουν...

 Λουλουδοβεντέτες και ντάνες φελιζόλ - καθώς το καράβι βυθίζεται. Τα ζήσαμε πριν λίγα χρόνια με τον Ρέμο, τον Καλλίδη, τη Βίσση: να θάβονται σχεδόν κάτω απ' τα πανεράκια με λουλούδια στα νυχτερινά κέντρα που τραγουδούν, πανεράκια που κόστιζαν μέχρι και 40 ευρώ το ένα. 

 Δικαίωμα καθενός είναι να σκορπά τα λεφτά του όπως θέλει: Μπορεί να τα κάψει, να τα πετάξει απ' το μπαλκόνι, να τα ρίξει στον σκουπιδοφάγο, ή -ακόμα χειρότερα- να τα δώσει στον Παντελίδη. 

 Οι συνειρμοί που προκαλούσαν και προκαλούν αυτές οι εικόνες πάντως, εν μέσω της τρομακτικής οικονομικής κρίσης, είναι αναπόφευκτοι...