Ζωηρός και νευρικός, έχει φωνή που μοιάζει σα να χτυπά κανείς δυο πέτρες μεταξύ τους. Εμφανίζεται σε ποικιλία βιότοπων, αρκεί να υπάρχουν ανοιχτά μέρη με σχετικά χαμηλή βλάστηση. Τρέφεται κυρίως με έντομα, τα οποία πιάνει στο έδαφος αφού τα εντοπίσει από το πόστο του, που μπορεί να είναι η άκρη ενός βούρλου ή τα καλώδια του ηλεκτρικού.
Το κεφάλι και ο λαιμός του Μαυρολαίμη είναι σκουρόχρωμα έως μαυρωπά στο αρσενικό, όπως δηλώνει και η κοινή ονομασία του πουλιού ενώ στο στήθος έχει μια σκουρόχρωμη απόχρωση.
Το πάνω μέρος του σώματος και η ουρά είναι επίσης σκουρόχρωμα. Δύο μικρά λευκά σημάδια σε κάθε φτερούγα χρησιμοποιούνται συχνά από το αρσενικό για να κάνει επίδειξη στο επίδοξο ταίρι του. Χαρακτηριστικά είναι στο αρσενικό και τα δύο λευκά σημάδια στα πλάγια του λαιμού, που εισχωρούν προς τον αυχένα.
Η φωλιά του Μαυρολαίμη είναι καλά κρυμμένη πάνω ή σχετικά κοντά στο έδαφος ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση και τόσο βαθιά ώστε να μπορεί να σχηματίζεται ένα τούνελ εισόδου μπροστά! Γεννά 2 ή και 3 φορές κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, από 5-6 αβγά. Την επώαση αναλαμβάνει το θηλυκό για περίπου δύο εβδομάδες, ενώ οι νεοσσοί μπορούν να πετάξουν μετά από περίπου 15 μέρες.
(Πηγή: ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996)
