Για μερικές μέρες, έμεινε με τον αρραβωνιαστικό της, τον αρχαιολόγο Μαξ Μαλόουαν, στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετάνια”, όπου άλλωστε έμεναν όλοι οι λόγιοι και πλούσιοι του εξωτερικού όταν επισκέπτονταν την Ελλάδα. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει από κοντά τους Δελφούς, καθώς έφτασε επείγον τηλεγράφημα από την Αγγλία που την ενημέρωνε ότι η κόρη της ήταν βαριά άρρωστη με πνευμονία.
Η Αγκάθα Κρίστι επέστρεψε στην Ελλάδα λίγους μήνες αργότερα, όταν πια είχε παντρευτεί τον αγαπημένο της Μαλόουαν και έκαναν το ταξίδι του μέλιτος. Αποβιβάστηκαν στην Πάτρα και κατευθείαν ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την Ολυμπία. Στην αυτοβιογραφία της, η Κρίστι έγραψε: “Η Ελλάδα δεν χρειάζεται περιγραφή. Η Ολυμπία είναι τόσο όμορφη όσο τη φανταζόμουν”. Συνέχισαν τον ταξίδι τους μέχρι την Ανδρίτσαινα, δυανύοντας μία απόσταση 14 ωρών με μουλάρια. Ταλαιπωρήθηκαν τόσο που στο βιβλίο της η Κρίστι σημείωσε: “η ταλαιπωρία λίγο έλειψε να διαλύσει τον έγγαμο βίο μας”.
Ευτυχώς, έκαναν υπομονή και το ταξίδι τους επιβράβευσε. Επισκέφτηκαν τις Μυκήνες και την Επίδαυρο η οποία εντυπωσίασε την Κρίστι, αλλά ακόμα περισσότερο τον αρχαιολόγο σύζυγό της. Η Μαλόουαν ξάπλωσε μπρούμυτα στο πάτωμα του μουσείου για να επεξεργαστεί καλύτερα μία αρχαία περιγραφή. Εμείνε εκεί για ώρες, ενώ η Κρίστι απολάμβανε τη θέα από τα πάνω διαζώματα του θεάτρου. Όταν έφτασαν στο Ναύπλιο, γνώρισαν για πρώτη φορά την ευρωπαϊκή πολυτέλεια που δεν είχαν συναντήσει αλλού στην Ελλάδα. Έμειναν στη βασιλισική σουίτα ενός ξενοδοχείου με κόκκινα βελούδινα παραπετάσματα κι ένα τεράστιο κρεβάτι με ουρανό και χρυσό μπροκάρ.
Ευτυχώς, έκαναν υπομονή και το ταξίδι τους επιβράβευσε. Επισκέφτηκαν τις Μυκήνες και την Επίδαυρο η οποία εντυπωσίασε την Κρίστι, αλλά ακόμα περισσότερο τον αρχαιολόγο σύζυγό της. Η Μαλόουαν ξάπλωσε μπρούμυτα στο πάτωμα του μουσείου για να επεξεργαστεί καλύτερα μία αρχαία περιγραφή. Εμείνε εκεί για ώρες, ενώ η Κρίστι απολάμβανε τη θέα από τα πάνω διαζώματα του θεάτρου. Όταν έφτασαν στο Ναύπλιο, γνώρισαν για πρώτη φορά την ευρωπαϊκή πολυτέλεια που δεν είχαν συναντήσει αλλού στην Ελλάδα. Έμειναν στη βασιλισική σουίτα ενός ξενοδοχείου με κόκκινα βελούδινα παραπετάσματα κι ένα τεράστιο κρεβάτι με ουρανό και χρυσό μπροκάρ.
Έφαγαν το πρωινό τους στο σκαλιστό μπαλκόνι, το οποίο της φάνηκε ετοιμόροπο, αλλά πολύ όμορφο. Πέρασαν τη μέρα τους στη θάλασσα την οποία αντιμετώπισαν με κάποια επιφύλαξη, γιατί τους είχαν προειδοποιήσει ότι ήταν γεμάτη τσούχτρες. Όταν πια έφτασαν στους Δελφούς, η Κρίστι έμεινε έκθαμβη: “Οι Δελφοί ήταν το αποκορύφωμα. Μου φάνηκε τόσο απίστευτα όμορφο μέρος που περιπλανιόμαστε στην περιοχή προσπαθώντας να διαλέξουμε μια τοποθεσία, όπου ίσως χτίζαμε το σπίτι μας κάποια μέρα”.
Τρεις δεκαετίες αργότερα, όταν η Κρίστι επισκέφτηκε ξανά τους Δελφούς, το τοπίο ήταν πολύ διαφορετικό. Ο χώρος ήταν γεμάτος φασαριόζους τουρίστες, καταστήματα με σουβενίρ και καφετέριες. Η τοποθεσία δεν ήταν το ίδιο ειδυλλιακή.
Τρεις δεκαετίες αργότερα, όταν η Κρίστι επισκέφτηκε ξανά τους Δελφούς, το τοπίο ήταν πολύ διαφορετικό. Ο χώρος ήταν γεμάτος φασαριόζους τουρίστες, καταστήματα με σουβενίρ και καφετέριες. Η τοποθεσία δεν ήταν το ίδιο ειδυλλιακή.
Όταν επέστρεψαν στην Αθήνα, η Κρίστι αρρώστησε με υψηλό πυρετό. Το ξενοδοχείο της συνέστησε έναν Έλληνα γιατρό, το όνομα του οποίου δεν αναφέρεται πουθενά. Ο γιατρός τη βοήθησε να αναρρώσει και το 1934, όταν εκδόθηκε το νέο βιβλίο της Κρίστι με τίτλο “Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές”, ένας από τους χαρακτήρες ήταν ένας Έλληνας γιατρός ονόματι Κωνσταντίνου.
Η Κρίστι είχε σίγουρα επηρεαστεί από την ελληνική μυθολογία, ήδη πριν επισκεφτεί την Ελλάδα, καθώς έδωσε στον διάσημο ντεντέκτιβ που πρωταγωνιστεί στα βιβλία της, το όνομα “Ηρακλής” Πουαρό. Στο βιβλίο “Οι Άθλοι του Ηρακλή” που κυκλοφόρησε το 1947, ο Πουαρό ανακαλύπτει πως είναι ένας “σύγχρονος” Ηρακλής και έχει αναλάβει να απαλλάξει τον κόσμο από το κακό. Καταλήγει, λοιπόν, ότι πρέπει να εξιχνιάσει δώδεκα δύσκολες υποθέσεις και ασφαλώς φέρνει εις πέρας την αποστολή του, όπως έκανε και ο μυθικός συνονόματός του.
Αντλήθηκαν πληροφορίες από το κείμενο του Φίλιππου Φιλίππου στο περιοδικό «ΙΣΤΟΡΙΑ».
