Το σχέδιο της τελευταίας προβλέπει την κατασκευή 3 φαραωνικών μονάδων όπου χωρίς διαλογή θα συγκεντρώνονται και θα επεξεργάζονται τα σύμμεικτα απορρίμματα όλης της Πελοποννήσου (δυνητικά περισσότερα…) και θα θάβεται ένα πολύ μεγάλο μέρους τους σε ΧΥΤΥ εκατοντάδων στρεμμάτων σε μέρη ήδη επιβαρυμένα, που θα μολύνουν με τη σειρά τους το έδαφος, τον αέρα, τα υπόγεια ύδατα και τον υδροφόρο ορίζοντα περισσότερων και πολύ μεγαλύτερων περιοχών.
Οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες για το περιβάλλον, στην υγεία και στην ποιότητα ζωής του λαού, που θα επωμιστεί μέσω των δημοτικών τελών και το μεγάλο κόστος λειτουργίας των μονάδων μαζί με το κέρδος του ιδιώτη καθώς και τη συγκομιδή και τη μεταφορά στα απομακρυσμένα σημεία των Μονάδων Επεξεργασίας.
Και μόνο η προβλεπόμενη ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα των 150.000 τόνων, για την οποία η ΤΕΡΝΑ θα πληρώνεται βρέξει-χιονίσει με 80,50 ανά τόνο, αποτελεί σκάνδαλο. Η σύμβαση προβλέπεται να ισχύει για 28 ολόκληρα χρόνια, στα οποία θα απαγορεύεται να εφαρμοστούν τρόποι διαχείρισης πιο φιλικοί προς το περιβάλλον που θα προκύψουν από την πρόοδο της τεχνολογίας, ενώ εγκαταλείπεται εξαρχής κάθε προοπτική ανακύκλωσης, χρήσιμης για τη γεωργία κομποστοποίησης και διαλογής στην πηγή.
Επίσης με τον μελλοντικό κορεσμό των προβλεπόμενων ΧΥΤΥ από τις μεγάλες ποσότητες σύμμεικτων σκουπιδιών και υλικού επικάλυψης που θα θαφτούν στα 28 χρόνια θα δημιουργηθεί ανάγκη για ακόμη περισσότερα σημεία ταφής ή για λύσεις εξίσου επιβλαβείς όπως η καύση. Η Περιφερειακή αρχή που σήμερα θέλει να το παίξει σωτήρας εκπροσωπεί στην πραγματικότητα τα συμφέροντα της εταιρείας, δεν αποκαθιστά τις υπάρχουσες χωματερές (ΧΑΔΑ), αντίθετα εκβιάζει στους δήμους με πρόστιμα που μεταφέρονται στις πλάτες των κατοίκων.
Από την άλλη, η Κυβέρνηση, που προηγουμένως διαρρήγνυε τα ιμάτια της ενάντια στα ΣΔΙΤ και στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, σήμερα παζαρεύει ανοιχτά με την ΤΕΡΝΑ την υπογραφή της σύμβασης. Με Δελτίο Τύπου του Υπ. Επικρατείας Αλ. Φλαμπουράρη στη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής Συντονισμού μεγάλων έργων υποδομής (συνεδρ. 31/12/15) θέτονται κάποιοι όροι-μικροβελτιώσεις, χωρίς να αμφισβητείται ούτε στο ελάχιστο η ιδιωτικοποίηση, η ξεπερασμένη κι επικίνδυνη μέθοδος διαλογής-επεξεργασίας-ταφής σύμμεικτων σε φαραωνικές μονάδες, ακόμη και αυτή η ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα. Ο δε Τσιρώνης προχώρησε ακόμη περισσότερο και δήλωσε ανοιχτά ότι η Κυβέρνηση «δεν έχει καμία εμμονή αν η διαχείριση θα γίνεται μέσω Δημοσίου, ιδιωτικού τομέα ή μέσω ΣΔΙΤ» ενώ θεώρησε την εγγυημένη ποσότητα απαραίτητη, για να χρηματοδοτήσει η τράπεζα το έργο, καθότι «η αξιολόγηση μιας σύμβασης πρέπει να γίνεται με όρους οικονομοτεχνικούς.» Οι κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί όροι που πήγαν άραγε;…
Τι κι αν το αναθεωρημένο ΕΣΔΑ (Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων) που ενέκρινε η Κυβέρνηση με μεγάλη καθυστέρηση στο τέλος του 2015 διακηρύσσει (στα λόγια…) την κατοχύρωση δημόσιου χαρακτήρα διαχείρισης, την αναθεώρηση των ΠΕΣΔΑ στο μοντέλο αποκεντρωμένης διαχείρισης, τοπικά σχέδια αποκεντρωμένης διαχ/σης δήμους, την αναβάθμιση της ανακύκλωσης;… Τι κι αν έκανε λόγο για αναστολή των έργων ΣΔΙΤ μεγάλης δυναμικότητας των οποίων η σύμβαση δεν έχει υπογραφεί ως τώρα;… Η κυβέρνηση πρέπει να μας εξηγήσει γιατί διαπραγματεύεται την εφαρμογή ενός νόμου που η ίδια έχει ψηφίσει, τη στιγμή που δεν έχουν πέσει ούτε υπογραφές ούτε κεφάλαια. Αντίθετα αποδεικνύει ότι έχει πάρει από καιρό την απόφαση της να παραδώσει τα απορρίμματα στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως έκανε και στην Αττική, και η όποια διαπραγμάτευση κάνει έχει μόνο στόχο το επικοινωνιακό σερβίρισμα. Η «σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα» για άλλη μια φορά αποδείχτηκε κακόγουστο αστείο και η κωλοτούμπα στο συγκεκριμένο ζήτημα συναγωνίζεται σε θεαματικότητα εκείνη του περασμένου καλοκαιριού.
Καλούμε τον εργαζόμενο λαό της Πελοποννήσου να προβληματιστεί σοβαρά για όλα αυτά και να ταχθεί ενάντια στην καταστροφή της γης και την υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων γενιών.
Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΜΩΡΙΑ πιστεύει πως το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς συνολική σύγκρουση με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της άρχουσας τάξης και της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, ώστε να μεταφέρονται όλα τα οικονομικά και άλλα κόστη της διαχείρισης των απορριμμάτων και του περιβάλλοντος στη λαϊκή πλειοψηφία.
Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ να διασφαλιστεί ο ουσιαστικός δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της διαχείρισης των απορριμμάτων, είναι ένα σύστημα που δεν θα βασίζεται στο κέρδος, άρα θα είναι εξ ολοκλήρου δημόσιο, με ενδιάμεσες διαδημοτικές δομές και πλήρη πρόληψη, μείωση, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση, με προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων. Χωρίς αύξηση των δημοτικών τελών, και με προστασία των θέσεων και των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων καθώς και δημιουργία νέων θέσεων μόνιμης και αξιοπρεπούς εργασίας στην αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων.
Από την άλλη, η Κυβέρνηση, που προηγουμένως διαρρήγνυε τα ιμάτια της ενάντια στα ΣΔΙΤ και στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, σήμερα παζαρεύει ανοιχτά με την ΤΕΡΝΑ την υπογραφή της σύμβασης. Με Δελτίο Τύπου του Υπ. Επικρατείας Αλ. Φλαμπουράρη στη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής Συντονισμού μεγάλων έργων υποδομής (συνεδρ. 31/12/15) θέτονται κάποιοι όροι-μικροβελτιώσεις, χωρίς να αμφισβητείται ούτε στο ελάχιστο η ιδιωτικοποίηση, η ξεπερασμένη κι επικίνδυνη μέθοδος διαλογής-επεξεργασίας-ταφής σύμμεικτων σε φαραωνικές μονάδες, ακόμη και αυτή η ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα. Ο δε Τσιρώνης προχώρησε ακόμη περισσότερο και δήλωσε ανοιχτά ότι η Κυβέρνηση «δεν έχει καμία εμμονή αν η διαχείριση θα γίνεται μέσω Δημοσίου, ιδιωτικού τομέα ή μέσω ΣΔΙΤ» ενώ θεώρησε την εγγυημένη ποσότητα απαραίτητη, για να χρηματοδοτήσει η τράπεζα το έργο, καθότι «η αξιολόγηση μιας σύμβασης πρέπει να γίνεται με όρους οικονομοτεχνικούς.» Οι κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί όροι που πήγαν άραγε;…
Τι κι αν το αναθεωρημένο ΕΣΔΑ (Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων) που ενέκρινε η Κυβέρνηση με μεγάλη καθυστέρηση στο τέλος του 2015 διακηρύσσει (στα λόγια…) την κατοχύρωση δημόσιου χαρακτήρα διαχείρισης, την αναθεώρηση των ΠΕΣΔΑ στο μοντέλο αποκεντρωμένης διαχείρισης, τοπικά σχέδια αποκεντρωμένης διαχ/σης δήμους, την αναβάθμιση της ανακύκλωσης;… Τι κι αν έκανε λόγο για αναστολή των έργων ΣΔΙΤ μεγάλης δυναμικότητας των οποίων η σύμβαση δεν έχει υπογραφεί ως τώρα;… Η κυβέρνηση πρέπει να μας εξηγήσει γιατί διαπραγματεύεται την εφαρμογή ενός νόμου που η ίδια έχει ψηφίσει, τη στιγμή που δεν έχουν πέσει ούτε υπογραφές ούτε κεφάλαια. Αντίθετα αποδεικνύει ότι έχει πάρει από καιρό την απόφαση της να παραδώσει τα απορρίμματα στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως έκανε και στην Αττική, και η όποια διαπραγμάτευση κάνει έχει μόνο στόχο το επικοινωνιακό σερβίρισμα. Η «σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα» για άλλη μια φορά αποδείχτηκε κακόγουστο αστείο και η κωλοτούμπα στο συγκεκριμένο ζήτημα συναγωνίζεται σε θεαματικότητα εκείνη του περασμένου καλοκαιριού.
Καλούμε τον εργαζόμενο λαό της Πελοποννήσου να προβληματιστεί σοβαρά για όλα αυτά και να ταχθεί ενάντια στην καταστροφή της γης και την υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων γενιών.
Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΜΩΡΙΑ πιστεύει πως το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς συνολική σύγκρουση με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της άρχουσας τάξης και της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, ώστε να μεταφέρονται όλα τα οικονομικά και άλλα κόστη της διαχείρισης των απορριμμάτων και του περιβάλλοντος στη λαϊκή πλειοψηφία.
Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ να διασφαλιστεί ο ουσιαστικός δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της διαχείρισης των απορριμμάτων, είναι ένα σύστημα που δεν θα βασίζεται στο κέρδος, άρα θα είναι εξ ολοκλήρου δημόσιο, με ενδιάμεσες διαδημοτικές δομές και πλήρη πρόληψη, μείωση, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση, με προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων. Χωρίς αύξηση των δημοτικών τελών, και με προστασία των θέσεων και των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων καθώς και δημιουργία νέων θέσεων μόνιμης και αξιοπρεπούς εργασίας στην αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων.
