“Καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε την κύρωση από το Κοινοβούλιο της συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν για τις θαλάσσιες μεταφορές που υπεγράφη στο Μπακού την 5η Απριλίου 2011.
Πριν συνεχίσω για το περιεχόμενο της συμφωνίας και αφού μιλάμε για θαλάσσιες μεταφορές και για λιμένες, θα ήθελα για άλλη μια φορά να αναγνωρίσουμε την προσφορά του Λιμενικού Σώματος, μια προσφορά που γίνεται ακόμα πιο χειροπιαστή την τελευταία περίοδο με την προσφυγική κρίση, όπου οι γυναίκες και οι άνδρες του Λιμενικού μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες σώζουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και μιλάμε για σύγχρονους ήρωες που πρέπει καθημερινά και ουσιαστικά να τους αποδεικνύουμε την εμπιστοσύνη, την αναγνώριση και την έμπρακτη στήριξη στο καθήκον που επιτελούν.
Έρχομαι τώρα στην συμφωνία. Σκοπός της είναι η συνεργασία των συμβαλλομένων μερών στον ναυτιλιακό τομέα, η συμμετοχή των πλοίων των δύο χωρών στο μεταξύ τους θαλάσσιο εμπόριο, η παροχή αμοιβαίων διευκολύνσεων στα πλοία και στους ναυτικούς και η συνεργασία για την εξάλειψη των εμποδίων που παρουσιάζονται στον τομέα της ναυτιλίας. Ειδικότερα, η συμφωνία περιέχει προβλέψεις για την εφαρμογή των αρχών του ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού και της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, για την ανάπτυξη και διατήρηση μόνιμης συνέργειας και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών για τις ναυτιλιακές υποθέσεις των δύο χωρών.
Το πεδίο της ναυσιπλοΐας είναι κατεξοχήν πεδίο διεθνούς συνεργασίας και συνέργειας. Η ανά χείρας συμφωνία, θεωρούμε ότι θα αποκομίσει αμοιβαία οφέλη και στις δύο χώρες συνολικά, στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις, αλλά και στα πληρώματα των πλοίων και βεβαίως, σε τέτοιου είδους συμφωνίες το όφελος είναι τόσο μεγαλύτερο, όσο μεγαλύτερη είναι η δραστηριοποίηση κάθε συμβαλλόμενου μέρους και βεβαίως, η συνακόλουθη αξιοποίηση των σχετικών ευνοϊκών προβλέψεων.
Εμείς, στηρίζουμε και ενθαρρύνουμε τη σύναψη τέτοιων συμφωνιών, πιστεύοντας ότι η ελευθερία των θαλασσών και το θαλάσσιο εμπόριο υπήρξαν διαχρονικά σημαντικότατες πηγές πλούτου για τον ελληνισμό, τόσο με καθαρά οικονομικούς όρους, όσο και με όρους πολιτιστικών ανταλλαγών. Για μια παράταξη όπως η Ν.Δ., η ελευθερία των θαλασσών δεν μπορεί παρά να είναι το υποδειγματικό παράδειγμα των θετικών αποτελεσμάτων που έχει η απελευθέρωση της οικονομικής δραστηριότητας, υπό ένα εύρωστο, βεβαίως, θεσμικό πλαίσιο νομοκρατίας, που διασφαλίζει δικαιώματα, ισονομία, προστασία του περιβάλλοντος.
Απλώς, λοιπόν, με αφορμή το θέμα που συζητούμε σήμερα, το πρώτο και άμεσο ζητούμενο είναι να φέρουμε μέσα από μια εθνικά σχεδιασμένη στρατηγική στην ελληνική σημαία όσο γίνεται περισσότερα πλοία ελληνικών συμφερόντων. Εδώ, πρέπει να τονίσουμε κάτι που θα ακουστεί δυστυχώς δυσάρεστα, αλλά είναι αλήθεια, πως το γεγονός ότι η ελληνική ναυτιλία κατόρθωσε να είναι η πρώτη στον κόσμο, σχετίζεται άμεσα με τη δυνατότητα που έχει σε αντίθεση με άλλους παραγωγικούς τομείς, να ξεφεύγει από τον συχνά υπερβολικά στενό εναγκαλισμό, που κατά καιρούς προσπάθησε να επιβάλλει το κράτος.
Αφετέρου, λοιπόν, το δεύτερο και ακόμη μεγαλύτερο ζητούμενο είναι να διδαχτούμε από τη ναυτιλία και να εφαρμόσουμε τα διδάγματα αυτά στην ευρύτερη εθνική προσπάθεια για την επιστροφή στην ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την επούλωση των πληγών της κρίσης. Η ναυτιλία, η ζωντανή απόδειξη της δημιουργικότητας των Ελλήνων είναι η απόδειξη, ότι υπό το κατάλληλο πλαίσιο μπορούμε όχι απλώς μόνον να αναπτυχθούμε, αλλά μπορούμε να αποκτήσουμε πρωταγωνιστική παγκοσμίως θέση. Είναι, λοιπόν, εν πολλοίς θεσμικό το πρόβλημα. Έχει να κάνει με τις στρεβλές, αλλά βαθιά ριζωμένες σχέσεις μεταξύ του κράτους και της οικονομικής δραστηριότητας και εάν πραγματικά θέλουμε, τόσο να ξεφύγουμε από την κρίση όσο και να θωρακιστούμε έναντι μιας μελλοντικής επανεμφάνισης της, οφείλουμε να δούμε την κατάσταση κατάματα, να πάρουμε τα θαρραλέα μέτρα που χρειάζεται.
Η Ν.Δ. θα υπερψηφίσει την κύρωση της συμφωνίας με την πεποίθηση, ότι η εφαρμογή της θα διασφαλίσει οφέλη για τη χώρα μας”.
Στη συνέχεια, ο κ. Ανδριανός απαντώντας στον αρμόδιο Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, επεσήμανε τα εξής:
“Ο κ. Υπουργός δεν κατάλαβε αυτό που είπα. Κύριε Υπουργέ, η ναυτιλία είναι η ζωντανή απόδειξη της δημιουργικότητας του Έλληνα, των Ελλήνων, και μέσα στους Έλληνες σημαντικό ρόλο παίζουν και οι ναυτικοί μας. Δεν μιλάμε μόνο για τους εφοπλιστές , εμείς δεν έχουμε ιδεοληψίες, οι ναυτικοί μας είναι ο βασικός πυρήνας αυτής της επιτυχίας και είναι διαχρονική η συμβολή των ναυτικών μας, που « τρώνε την θάλασσα με το κουτάλι». Εκείνο που είπα, είναι ότι οφείλει βεβαίως η πολιτεία να στηρίζει την επιχειρηματικότητα και στον τομέα της ναυτιλίας, χαράζοντας ένα θεσμικό πλαίσιο. Επεσήμανα ότι ο τομέας της ναυτιλίας, αυτή τη στιγμή και εδώ και αρκετά χρόνια, εξακολουθεί, παρά τις δυσκολίες, να πρωτεύει, ενώ άλλοι τομείς επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, δεν είχαν αυτή την πορεία και πιστεύουμε ότι το κράτος, πολλές φορές δημιουργεί εμπόδια στην επιχειρηματικότητα, είτε είναι γραφειοκρατικά, είτε είναι δημόσια διοίκηση, είτε δεν υπάρχει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, είτε δεν υπάρχει σταθερό φορολογικό πλαίσιο και όλα αυτά που έχουμε. Θα μας δοθεί η ευκαιρία, επειδή βιάζεται και η κυρία Πρόεδρος, να τα δούμε στην Ολομέλεια. Δεν μπορούμε κ.Συρμαλένιε, να αφήσουμε αυτή την αιχμή, αναπάντητη”.
