Ο,τι κατάφερε ο λαός μας με τον αγώνα του να κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, έρχονται να το ξηλώσουν υλοποιώντας τη διαχρονική απαίτηση της καπιταλιστικής μεγαλοεργοδοσίας.
Αποδεικνύεται έτσι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέχθηκε από το κεφάλαιο για τη βρώμικη δουλειά, για να περάσει μέτρα πρωτοφανούς σκληρότητας και βαναυσότητας που δεν μπόρεσαν οι προηγούμενοι.
- Την η «ανταπεργία» («λοκ άουτ»).
- Το τέλος της μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία για εργατικές διαφορές, που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη σύμπραξη και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, στην Ολομέλεια της Βουλής, προαναγγέλλοντας κλιμάκωση της επίθεσης σε ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα. Αυτά περιλαμβάνονται στο άρθρο 6 του λεγόμενου «αναθεωρημένου Κοινωνικού Ευρωπαϊκού Χάρτη» της ΕΕ, που επικύρωσε η κυβέρνηση. Το υπουργείο Εργασίας προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με αστερίσκους και υποσημειώσεις, ενώ ζητάει τα ρέστα από το ΚΚΕ, που αποκάλυψε και κατήγγειλε την εξέλιξη.
Το αντεργατικό της πρόσωπο της Συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το έδειξε για ακόμα μια φορά με την ξεκάθαρη στάση που κράτησε η κυβέρνηση απέναντι στο μέλλον που επιφυλάσσουν για τη "Softex" (προαποφασισμένο το ξεπούλημά της) που είναι ανάλογο με αυτό δεκάδων άλλων εργοστασίων που έγιναν θυσία στην κερδοφορία και στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Όπως και απέναντι στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις συμφερόντων «Ζούρα» που επιδιώκει να αναβαθμίσει τη θέση του και σε άλλες αγορές, με τη στήριξη μάλιστα της κυβέρνησης, καθώς ένας από τους ιδιοκτήτες είχε συνοδεύσει μαζί με άλλους επιχειρηματίες, τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Π. Λαφαζάνη, στο ταξίδι τους στη Ρωσία για «μπίζνες», στις αρχές του καλοκαιριού. Η εργοδοσία σε συνεργασία με την κυβερνητική καταστολή επιστρατεύει κάθε μέσο για να τσακίσει την απεργία των εργατών στον όμιλο που διεκδικούν να μπει τέρμα στην απληρωσιά και στην καθυστέρηση της μισθοδοσίας, που τείνουν να γίνουν καθεστώς καθώς και να «παραδειγματίσει» και τους άλλους εργαζόμενους του κλάδου.
Αυτή είναι η ανάπτυξη που μας τάζουν κυβέρνηση και εργοδοσία. Ανάπτυξη που κριτήριο έχει τα κέρδη των αφεντικών και όχι τις ανάγκες των εργατών, που στήνεται πάνω στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, μισθούς πείνας, την απλήρωτη εργασία.
Το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για το Ασφαλιστικό είναι συνέχεια μιας μακράς αντιασφαλιστικής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων. Εχει τους ίδιους στόχους, υπηρετεί την ίδια κατεύθυνση. Δηλαδή, τον παραπέρα στραγγαλισμό του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης (όσο αυτός μπορεί να διασφαλιστεί στις συνθήκες του καπιταλισμού), την προώθηση της ανταποδοτικότητας των ασφαλιστικών εισφορών, που ανοίγει το δρόμο για την παραπέρα ιδιωτικοποίησή της, την καταλήστευση κοινωνικών πόρων προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οι στόχοι αυτοί έχουν στρατηγικό βάθος για τα μονοπώλια και υπηρετούν μακροπρόθεσμες επιδιώξεις τους, γι' αυτό έχουν περίοπτη θέση στις κατευθύνσεις της ΕΕ, γι' αυτό αποτελούν «προαπαιτούμενο» για τη συνέχιση της δανειοδότησης. Η υλοποίησή τους διευκολύνεται από τις συνθήκες της οικονομικής ύφεσης και βρίσκει έδαφος στην άσχημη κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η Κοινωνική Ασφάλιση όμως δεν χαρίστηκε. Τα εκατομμύρια των εργαζομένων κατέκτησαν αυτό το δικαίωμα με σκληρούς αιματηρούς πολύχρονους αγώνες. Για να έχουν οι εργαζόμενοι ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, να μην πεθαίνουν «σαν το σκυλί στ' αμπέλι», να έχουν προστασία οι ίδιοι και οι οικογένειές τους στην ασθένεια, στην αναπηρία, στην ανεργία, στη μητρότητα, στην ανατροφή των παιδιών, στον επαγγελματικό κίνδυνο και τις επαγγελματικές ασθένειες.
Με το νόμο της κυβέρνησης ανοίγει ο δρόμος για να απαλλαγούν κράτος και εργοδοσία από το να πληρώνουν για την Κοινωνική Ασφάλιση. Αυτό φανερώνει ότι η ανάπτυξη για την οποία μιλούν, θα στηθεί πάνω στα δικά μας κορμιά, πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων μας.
Οι αντιδράσεις στο σχέδιο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας και πυροδοτούν κινητοποιήσεις από σωματεία εργαζομένων, ενώσεις των ΕΒΕ και φορείς των αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών επιστημόνων.
Οι ταξικές - αγωνιστικές δυνάμεις σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για την οργάνωση της πάλης και τη συμμαχία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών. Στόχος είναι να τα βρουν «μπαστούνια» κυβέρνηση και εργοδοσία στην προσπάθειά τους να νομοθετήσουν τα μέτρα. Με οργάνωση στους τόπους δουλειάς, να πάρει η μάχη για το Ασφαλιστικό χαρακτηριστικά γενικευμένης ταξικής αναμέτρησης με την πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο.
Η σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους και την πολιτική τους είναι μονόδρομος. Μ' αυτή την κατεύθυνση, το λαϊκό κίνημα μπορεί να μετατρέψει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης στο Βατερλό της, σ' ένα αποφασιστικό βήμα οργάνωσης μιας λαϊκής συμμαχίας που βαδίζει αποφασιστικά ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, στους μονοπωλιακούς ομίλους, στο κράτος τους, στην ΕΕ που τους στηρίζει.
Τ.Ε. Αργολίδας του ΚΚΕ
