Άνθισαν οι αμυγδαλιές στο Ναύπλιο - Γιατί συμβαίνει αυτό - Μυθολογία

Η Αμυγδαλιά είναι το πρώτο δέντρο που ανθίζει το νέο έτος. Συνήθως ανθίζει τον Ιανουάριο. Από το πότε ανθίζουν οι αμυγδαλιές μπορούν και βλέπουν οι αγρότες μας αν μια χρονιά θα είναι πρώιμη η θα είναι όψιμη.

Η αμυγδαλιά ανθίζει  νωρίτερα από όλα τα υπόλοιπα φυτά, γνωρίζετε για ποιο λόγο όμως γίνεται αυτό;

Η αμυγδαλιά λοιπόν, ανθίζει νωρίτερα, επειδή σε σχέση με τα άλλα φυτά έχει «ατελή» άνθη. Αυτό δημιουργεί προβλήματα με την απαραίτητη παρουσία των εντόμων που θα μεταφέρουν τη γύρη από το αρσενικό λουλούδι στο ωάριο του θηλυκού λουλουδιού, για να γίνει η γονιμοποίηση.

Αν, λοιπόν, η αμυγδαλιά άνθιζε αργότερα, μαζί με τα άλλα φυτά, υπήρχε ο κίνδυνος τα έντομα που τη γονιμοποιούν να προτιμούσαν τα άλλα λουλούδια. Έτσι, ανθίζοντας νωρίς και μόνη της διασφαλίζει την παρέμβαση των εντόμων που είναι αναγκασμένα, θέλοντας και μη να την προτιμήσουν.

Οι αμυγδαλιές δίνουν και νέκταρ και γύρη, και οι μελισσούλες μας τις κυνηγούν πολύ.
Με το πολύτιμο για την εποχή νέκταρ τους ερεθίζονται οι βασίλισσες μας και γεννούν ακόμα περισσότερο.

Ο λαός μας τις παρομοιάζει με νυφούλες στολισμένες, ενώ υπάρχουν διάφορες ιστορίες για τις αμυγδαλιές.

Ας δούμε τι λέει η μυθολογία για την αμυγδαλιά.

Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης.

Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα.

Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα.

Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε.

Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της.

Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας.

Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις, Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη.

Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.