Εκατόν πενήντα και πλέον χρόνια πριν, συγκεκριμένα στις 8 Μαρτίου του 1857, σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι εργάτριες πήραν την πολύ γενναία- για τα δεδομένα της εποχής πρωτοβουλία, να ξεσηκωθούν μέσα από μια μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Πενήντα δύο χρόνια μετά, το 1909, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών, γιορτάστηκε η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, η οποία με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin, καθιερώθηκε δύο χρόνια μετά. Ενδιάμεσα βεβαίως, ακολούθησαν εκατοντάδες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας από γυναίκες-σύμβολα, που διεκδικούσαν-σθεναρά όχι αστεία- αυτά που εμείς σήμερα θεωρούμε στοιχειώδη! Ίσα δικαιώματα με τους άνδρες, καλύτερες συνθήκες εργασίας, σεβασμό και ανεξαρτησία. Και πέτυχαν πολλά! Από το 1977, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, τιμάται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με στόχο την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Το θλιβερό βεβαίως είναι, πως παρά τους μακροχρόνιους δυναμικούς αγώνες, η καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών συνεχίζεται σε πολλές γωνιές του κόσμου. Την ίδια στιγμή που κάποιες γυναίκες, απολαμβάνουν τον σεβασμό και την εκτίμηση όπως αξίζει σε κάθε άνθρωπο, κάποιες άλλες γυναίκες από μικρά κοριτσάκια βιώνουν τη βία σε όλο της το μεγαλείο, την κακομεταχείριση, τον εξευτελισμό, τις αναγκαστικές εκτρώσεις, τη φτώχεια και γενικότερα μια ζωή γεμάτη πόνο και δυστυχία! Αυτές οι γυναίκες, δεν ξέρουν τι σημαίνει «Γιορτή της Γυναίκας», και ίσως να μην μάθουν ποτέ…
Σήμερα, παρότι η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, σε πολλές γωνιές του πλανήτη, ο αγώνας για ίσα δικαιώματα παραμένει ισχυρός! Οργανώσεις, κινήματα και σύνδεσμοι που πάσχισαν για τη σωστή αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία, είναι στους δρόμους και εξακολουθούν να μάχονται για όλες εκείνες τις γυναίκες που περιμένουν ακόμα να κερδίσουν μια καλύτερη θέση στην κοινωνία όπου ζουν.
Χρόνια Πολλά σε όλες τις γυναίκες. Χρόνια Πολλά στις γυναίκες που εξακολουθούν να παλεύουν για τα δικαιώματα όλων των άλλων.
