Το θέατρο στο Ναύπλιο εν έτι 1893

Του Γιάννη Μακρή

Επί Δημαρχίας του Μιλτιάδη Γιαννοπούλου, κατόπιν πιέσεως της κοινής γνώμης και του τύπου του Ναυπλίου, ήρχισεν κατά το 1893, η επισκευή του παρά την πλατείαν του Συντάγματος Τζαμίου ίνα μεταβληθεί εις Δημοτικόν Θέατρον της πόλεως. Εις το κτίριον αυτό, πρίν έτι διορθωθεί, έδωσε παραστάσεις και ο κατά τας αρχάς του 1893 αφιχθείς εις Ναύπλιον κάλλιστος δραματικός θίασος υπό τον ηθοποιόν Λουλουδάκην, αλλ΄ αί εφημερίδες και οι κάτοικοι διεμαρτύροντο ότι ήτο τελείως ακατάλληλον και ψυχρότατον και εχρειάζετο ειδικής διασκευής δια να γίνει «καλόν θέατρον δια την μικράν κοινωνίαν μας».

Αι εργασίαι της επισκευής του Τζαμίου διήρκεσαν καθ’ όλον το έτος 1893 και το ήμισυ του 1894, συντελούμεναι αναλόγως των πόρων του πτωχού προϋπολογισμού του Δήμου. Ημιτελούς όντος του θεάτρου, ηργάσθη τους πρώτους μήνας του 1894 και έτερος θίασος υπό τον ηθοποιόν Γ. Πετρίδην, και οι Ναυπλιείς « διήλθον ευαρέστους εσπέρας με τας επιτυχίας του, πληρούντες καθ΄ εκάστην το διασκευαζόμενον έτι θέτρον.» Εις τον θίασον τούτον περαχωρήθη υπό του Δήμου το Θέτρον « υπό τον όρον να παρέχει εις τον Δήμον 2 παραστάσεις αντί μισθώματος».
Μετά την κατά το τέλος του 1894 περάτωσιν των επισκευών το Θέατρον παρελήφθει υπό του Δήμου, ως γράφει δε η τότε εφημερίς : « Χάρις εις τον Δήμαρχον κ. Γιαννόπουλον και τον Νομάρχην κ. Ιερομνήμονα κατωρθώθη το υπό τόσων ετών άχρηστον Τζαμίον να μεταβληθεί εις αίθουσαν Θεάτρου, ού η έλλειψις ενταύθα είχε καταστεί επαισθητή.»

Αλλά και εις το ζήτημα της επισκευής του Θεάτρου δεν έλλειψεν η οξεία κατά την εποχήν εκείνην κομματική διαμάχη μεταξύ Δελιγιαννικών και Τρικουπικών. Η δελιγιαννική « Ανεξαρτησία», υποστηρίζουσα τον ομόφρωνά της Δήμαρχον Γιαννόπουλον, γράφει σχετικώς τον Απρίλιον του 1894: « Η έλλειψις περικαλλών θεωρείων, ή η συνήθεια απολαύσεως των Κοκλέν ( περίφημος τότε Γάλλος ηθοποιός της «Γαλλικής Κωμωδίας» ) και ομοίων, ή η πνοή κομματικού επέδρασεν, ώστε κατά την ευεργετικήν , υπέρ του καλλωπισμού του Θεάτρου μας, δοθείσαν παράστασιν να εισπραχθώσι μόνον 190 δραχμαί ; Αγνοούμεν – γνωρίζομεν όμως ότι έκ των 5 σταλέντων εισιτηρίων δρχ. 7,50 προς τον κ. Καράπαυλον, μόνον δύο εκρατήθησαν δραχ. 3. Εκ δε των προς τον κ. Κωτσονόπουλον : ουδέν ! Ενώ ο συμπολίτης κ. Δ. Μάλμπρουκ, ένεκα του σκοπού, ως αντίτιμον ενός εισητηρίου, επλήρωσε δραχμάς πέντε ! Υλική Διαφορά !.........

Γιάννης Μακρής