Μένουμε στη Νέα Πόλη, κοντά στο λιμάνι, και εδώ και δύο μήνες –όπως θα γνωρίζετε και εσείς πολύ καλά– πραγματοποιείται αποθήκευση εξαρτημάτων ανεμογεννητριών σε ολόκληρο το λιμάνι.
Τα υλικά τους μάς δημιούργησαν αναπνευστικά προβλήματα, δυσφορία και αλλεργία κ.ά. – και ποιος ξέρει τι μακροπρόθεσμα– και όπως πληροφορηθήκαμε και σε κάποιους άλλους κατοίκους. Απευθυνθήκαμε στο Λιμενικό Ταμείο όπως μας παρέπεμψαν ως αρμόδιο για αυτή τη δραστηριότητα. Και βεβαίως να επισημάνουμε ότι δεν είναι ούτε αισθητικό ούτε κάτι άλλο, το πρόβλημά μας αφορά τη δημόσια υγεία και τα προβλήματα που μπορεί να επιφέρει η έκθεση αυτή των ανθρώπων σε υλικά αβέβαιης προέλευσης.
Το Λιμενικό Ταμείο μάς απάντησε ότι η καταληκτική ημερομηνία απομάκρυνσης των υλικών ήταν η 29η Μαρτίου και όσον αφορά το απαραίτητο πιστοποιητικό υγειονομικού ελέγχου το είχαν οι εταιρείες. Ο υπεύθυνος της μίας εκ των εταιρειών μάς είπε ότι το πιστοποιητικό το έχει καταθέσει στο Λιμενικό Ταμείο και ότι δεν δεσμεύεται χρονικά για την αποθήκευση των υλικών της. Αντ’ αυτών όλων, ναι μεν άρχισαν να φεύγουν τα προηγούμενα που ήταν εγκατεστημένα για δύο μήνες, ωστόσο, ταυτοχρόνως , στις 28 Μαρτίου ξεφορτώθηκαν και άλλα πολλά τεράστια εξαρτήματα και «αποθηκεύθηκαν» στον χώρο έξω από το λιμάνι που προβλέπεται για τη νέα μαρίνα. Στις 29 Μαρτίου επισκεφθήκαμε το Λιμενικό Ταμείο και μας ενημέρωσε ότι τελικά δεν υπάρχει πιστοποιητικό υγειονομικού ελέγχου και ότι αυτή είναι δουλειά της αρμόδιας υπηρεσίας της Περιφέρειας και όχι αυτεπάγγελτη διαδικασία.
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: μήπως στο λιμάνι του Ναυπλίου και στους πέριξ χώρους αποθηκεύεται ανεξέλεγκτα οτιδήποτε, οποτεδήποτε και επ’ αόριστον, χωρίς καμία μέριμνα, απόλυτα εκτεθειμένο να εισπνέεται από τους κατοίκους και μη γνωρίζοντας κανείς τι ζημιά μπορεί να προκαλέσει στη δημόσια υγεία ένα φορτίο ανεξέλεγκτο; Είναι, άραγε, τόσο μεγάλο το κέρδος που αποκομίζεται από αυτή τη συνεχή αποθήκευση ώστε αξίζει να εκτίθεται μια πόλη σε πιθανούς κινδύνους;
Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε οι αποθηκευτικοί χώροι στα λιμάνια είναι συγκεκριμένοι, πληρούν ορισμένες προδιαγραφές και ενοικιάζονται για προσδιορισμένο χρόνο και μακριά από κατοικημένη περιοχή. Υπάρχει κάποιος ειδήμων να μας εγγυηθεί ότι, παρ’ όλα αυτά, δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος είτε άμεσος είτε μακροπρόθεσμος για τη δημόσια υγεία και δη των ευπαθών ομάδων;
Φυσικά, το αισθητικό κομμάτι, που είναι πρωτεύουσας σημασίας όσον αφορά τον τουρισμό, το παραπλέουμε. Μολονότι η ομορφότερη πόλη της Ελλάδας, η παράκτια περιοχή της σε παραπέμπει μόνο σε βιομηχανική ζώνη.
Από την πλευρά μας, είμαστε αποφασισμένοι να προβούμε στις δέουσες ενέργειες για την προάσπιση της δημόσιας υγείας μιας πόλης όπως το Ναύπλιο, που είναι πλέον και δική μας πόλη.
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: μήπως στο λιμάνι του Ναυπλίου και στους πέριξ χώρους αποθηκεύεται ανεξέλεγκτα οτιδήποτε, οποτεδήποτε και επ’ αόριστον, χωρίς καμία μέριμνα, απόλυτα εκτεθειμένο να εισπνέεται από τους κατοίκους και μη γνωρίζοντας κανείς τι ζημιά μπορεί να προκαλέσει στη δημόσια υγεία ένα φορτίο ανεξέλεγκτο; Είναι, άραγε, τόσο μεγάλο το κέρδος που αποκομίζεται από αυτή τη συνεχή αποθήκευση ώστε αξίζει να εκτίθεται μια πόλη σε πιθανούς κινδύνους;
Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε οι αποθηκευτικοί χώροι στα λιμάνια είναι συγκεκριμένοι, πληρούν ορισμένες προδιαγραφές και ενοικιάζονται για προσδιορισμένο χρόνο και μακριά από κατοικημένη περιοχή. Υπάρχει κάποιος ειδήμων να μας εγγυηθεί ότι, παρ’ όλα αυτά, δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος είτε άμεσος είτε μακροπρόθεσμος για τη δημόσια υγεία και δη των ευπαθών ομάδων;
Φυσικά, το αισθητικό κομμάτι, που είναι πρωτεύουσας σημασίας όσον αφορά τον τουρισμό, το παραπλέουμε. Μολονότι η ομορφότερη πόλη της Ελλάδας, η παράκτια περιοχή της σε παραπέμπει μόνο σε βιομηχανική ζώνη.
Από την πλευρά μας, είμαστε αποφασισμένοι να προβούμε στις δέουσες ενέργειες για την προάσπιση της δημόσιας υγείας μιας πόλης όπως το Ναύπλιο, που είναι πλέον και δική μας πόλη.
